Geri Dön

Anadolu Geç Miyosen dönem hipparionlarının paleocoğrafya ve paleoekolojisi

Paleogeography and paleoecology of Anatolian Late Miocene period hippariones

  1. Tez No: 950454
  2. Yazar: CANSU DAĞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. OKŞAN BAŞOĞLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Antropoloji, Anthropology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Kültürel Antropoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 71

Özet

Bu tezin konusu, Anadolu Geç Miyosen Dönem Hipparion'larının Paleocoğrafyası ve Paleoekolojisinin araştırılmasındır. Bu tez literatür araştırması çevresinde Anadolu' da tespit edilen Hipparion fosillerinden esinlenilerek, lokalitelerin ve bölgesinin Paleoekolojik ve Paleocoğrafik analizlerini içermektedir. Bu tezin amacı, Geç Miyosen dönemde Anadolu'da iklim ve çevresel faktörlerinde Hipparion'ların yayılım ve türsel farklılıkları üzerindeki etkileridir. Araştırmalarla birlikte Anadolu, Geç Miyosen dönemde Hipparion'ların geniş yayılım gösterdiği bir coğrafyadır. Trias'dan sonra açılıp kapanmış olan Neotetis denizi ve bunun takibinde Anadolu coğrafyasının büyük bir bölümünün oluşmasını sağlayan Tetis denizinin kuruyup çekilmesiyle denizel alanlar azalmış ve karasal alanlarda artış olmuştur. Arap Levhasının kuzey yönlü hareketi ile yükselen, aynı zamanda birlikte görülen dağ oluşumları artmıştır ve Anadolunun oluşmasının temelini oluşturmuştur. Miyosen'de var olduğu düşünülen İç Anadolu ve Batı Anadolu' da göl havzalarının varolması gibi birçok değişikliğin yaşandığı bu süreç Anadolu'nun faunal ve floral çeşitliliği üzerinde etkili olmuştur. Geç Miyosen dönemde oluşan kara bağlantıları özellikle Afrika ve Asya arasında Anadolu'nun köprü konumunda olmasını sağlamıştır. Gergedanlar, antiloplar, filler, yırtıcılar ve hominidler gibi birçok canlıya ev sahipliği yapmıştır. Anadolu'da keşfedilen omurgalı fosil lokaliteleri ve buralarda tespit edilen Hipparion buluntuları tezin araştırma konuları arasında yer almıştır. Bu dönemdeki bitki örtüsü, çimenlerin yaygınlaşması ve ağaçsız alanların genişlemesiyle Hipparion'ların bu ekosistemlere mükemmel adaptasyonları incelenmiştir. Bu çalışma, Anadolu'daki Geç Miyosen Hipparion fosilleri üzerinden, bu dönemdeki paleocoğrafik ve paleoekolojik değişimlerin etkilerini incelemeyi ve bu bilgilerin ışığında Hipparion'ların Anadolu'daki evrimsel süreçlerini anlamayı amaçlamaktadır.

Özet (Çeviri)

The subject of this thesis is the investigation of the paleogeography and paleoecology of the Hipparion of the Late Miocene Anatolian Hipparion. Inspired by Hipparion fossils discovered in Anatolia through literature research, this thesis includes paleoecological and paleogeographic analyses of the localities and region. The aim of this thesis is to investigate the effects of climatic and environmental factors on the distribution and species diversity of Hipparion in Anatolia during the Late Miocene. Anatolia, along with the research, is a region where Hipparion extended widely during the Late Miocene. The Neotethys Sea, which opened and closed after the Triassic, and the subsequent drying and retreat of the Tethys Sea, which formed a large portion of Anatolia's landscape, decreased marine areas and increased terrestrial areas. The northward movement of the Arabian Plate increased the formation of mountain formations, which also occurred simultaneously and formed the basis for the formation of Anatolia. This process, which experienced numerous changes, such as the emergence of lake basins in Central and Western Anatolia, thought to have occurred during the Miocene, influenced Anatolia's faunal and floral diversity. The land connections that formed during the Late Miocene enabled Anatolia to serve as a bridge between Africa and Asia. It hosted numerous creatures, including rhinos, antelopes, elephants, predators, and hominids. Vertebrate fossil localities discovered in Anatolia and the Hipparion artifacts found there were among the research topics of this thesis. The vegetation during this period, the widespread use of grasses, and the expansion of treeless areas, along with the excellent adaptation of Hipparion to these ecosystems, were examined. This study aims to examine the effects of paleogeographic and paleoecological changes during this period through the Late Miocene Hipparion fossils in Anatolia and, in light of this information, to understand the evolutionary processes of Hipparion in Anatolia.

Benzer Tezler

  1. Anadolu geç miyosen dönem Suidae faunası

    Late miocene Suidae fauna in Anatolia

    EMRE ERGÜNE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    AntropolojiSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Antropoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. PINAR GÖZLÜK KIRMIZIOĞLU

  2. Geç Miyosen Dönem Anadolu suidlerinin paleontolojik analizi

    Palaeontological analysis of Late Miocene Anatolian suids

    ERHAN TARHAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    AntropolojiAnkara Üniversitesi

    Antropoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYLA SEVİM EROL

  3. Geç Miyosen Dönem Anadolu Hominoidlerinin paleoekolojisi

    The paleoecology of Late Miocene Hominoids

    YARENKÜR ALKAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    AntropolojiAnkara Üniversitesi

    Antropoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İSMAİL ÖZER

  4. Anadolu miyosen dönem Bovid'lerinin paleobiyocoğrafyası ve paleoekolojisi

    Paleobiogeography and paleoecology analysis of Bovids of the anatolia miocene period

    ALİ TAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    AntropolojiKırşehir Ahi Evran Üniversitesi

    Antropoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET CEM ERKMAN

  5. Miyosen dönem Anadolu Equidae'lerinin taksonomik ve paleoekolojik incelenmesi

    Taxonomic and paleoecological investigation of the Miocene epoch Anatolian Equidae

    DİLRÜBA AKBAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    AntropolojiKırşehir Ahi Evran Üniversitesi

    Antropoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞAKİR ÖNDER ÖZKURT