Geri Dön

Otizm spektrum bozukluğu tanılı çocuk, ergen ve genç erişkinlerde ebeveyn yaşam kalitesi, öznel depresif yakınmaları ve çocukların vücut kitle indeksi, fızıksel etkınlık düzeylerı ve ekran maruziyetleri arası ilişkilerin değerlendirmesi

Evaluation of the relationships between parental quality of life, subjective depressive symptoms, and the body mass index, physical activity levels, and screen exposure of children, adolescents, and young adults diagnosed with autism spectrum disorder

  1. Tez No: 955097
  2. Yazar: ENES ŞAMDAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. NAGİHAN CEVHER BİNİCİ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Psikiyatri, Psychiatry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İzmir Dr.Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Ve Cerrahisi Eğt. ve Arş. Hast.
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 83

Özet

Amaç: Bu tez çalışmasında, otizm spektrum bozukluğu (OSB) tanılı çocuk, ergen ve genç erişkinlerde obezite, sedanter yaşam tarzı (TV ve bilgisayar kullanımı) ile fiziksel aktivite düzeylerinin; ebeveynlerin yaşam kalitesi ve depresyon düzeyi ile olan ilişkisini değerlendirmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel çalışmaya İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı kliniğine başvuran, DSM-5 tanı kriterlerine göre OSB tanısı alan ve yaşları 6-25 arasında değişen 123 birey ve ebeveynleri dâhil edilmiştir. Katılımcılar yaş gruplarına (6-11, 12-18, 19-25 yaş) göre sınıflandırılmıştır. Olguların ebeveynlerinden Otizmde Yaşam Kalitesi Anketi-Ebeveyn Formu (OYKA-E), Beck Depresyon Ölçeği (BDI), Sosyodemografik Form ve Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi – Kısa Form (IPAQ-SF) doldurmaları istenmiştir. Ayrıca çocukların Beden kitle indeksi (BKİ) değerleri , ekran süresi ve fiziksel aktivite düzeyleri değerlendirilmiştir. Bulgular: 6–11 yaş grubunda, televizyon izleme süresi ile ebeveyn yaşam kalitesi ve depresyon düzeyleri arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Günde 4 saat ve üzeri TV izleyen çocukların ebeveynlerinde BDI puanları daha yüksek (p = 0,037), OYKA-E B puanları ise daha düşük (p = 0,017) saptanmıştır. OYKA-E A puanı açısından fark anlamlı değildir (p = 0,147). 12–18 yaş grubunda, çocukların fiziksel aktivite düzeyi ile OYKA-E B puanları arasında anlamlı fark belirlenmiştir (p = 0,038); minimal aktif bireylerin ebeveynleri, inaktiflere göre daha yüksek puan almıştır. Diğer puanlarda anlamlı fark görülmemiştir.19–25 yaş grubunda, fiziksel aktivite düzeyi ile BDI puanı arasında fark bulunsa da bu fark gruplar arası anlamlı düzeye ulaşmamıştır (p > 0,05). Yaşam kalitesi puanları ile aktivite düzeyi arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Yaş ilerledikçe ekran maruziyet süresi anlamlı şekilde artmıştır (p = 0,005), ancak bu sürenin ebeveyn yaşam kalitesi ve depresyonu üzerinde anlamlı etkisi saptanmamıştır (p > 0,05). BKİ değeri, yaşla birlikte anlamlı şekilde artış göstermiştir (p < 0,001), ancak ebeveynlerin yaşam kalitesi ve depresyon düzeyleriyle istatistiksel olarak ilişkili bulunmamıştır. Sonuç: OSB tanılı bireylerde görülen yüksek ekran süresi ve fiziksel inaktivite gibi yaşam tarzı faktörleri, ebeveynlerin yaşam kalitesi ve depresyon düzeylerini özellikle yaş gruplarına bağlı olarak etkilemektedir. Bu çalışma, söz konusu ilişkiyi farklı yaş gruplarında ele alan ve bildiğimiz kadarıyla alandaki ilk çalışmadır. Bulgular, aile temelli sağlıklı yaşam müdahalelerinin geliştirilmesini ve kapsamlı araştırmalar yapılmasını önermektedir.

Özet (Çeviri)

Aim: This thesis aims to evaluate the relationship between obesity, sedentary lifestyle (TV and computer use), and physical activity levels in children, adolescents, and young adults diagnosed with autism spectrum disorder (ASD), and the quality of life and depression levels of their parents. Materials and Methods: This cross-sectional study included 123 individuals aged between 6 and 25 who were diagnosed with ASD according to DSM-5 diagnostic criteria and their parents, all of whom applied to the Child and Adolescent Mental Health Clinic of İzmir Dr. Behçet Uz Pediatric Diseases and Surgery Training and Research Hospital. Participants were categorized into age groups (6–11, 12–18, 19–25 years). Parents were asked to complete the Quality of Life in Autism Questionnaire-Parent Form (QoLA-P), Beck Depression Inventory (BDI), Sociodemographic Form, and the International Physical Activity Questionnaire – Short Form (IPAQ-SF). In addition, the children's Body Mass Index (BMI) values, screen time, and physical activity levels were assessed. Results: In the 6–11 age group, significant relationships were found between television viewing time and parental quality of life and depression levels. Parents of children who watched TV for 4 hours or more per day had higher BDI scores (p = 0.037) and lower QoLA-P B scores (p = 0.017). The difference in QoLA-P A scores was not significant (p = 0.147). In the 12–18 age group, a significant difference was found between children's physical activity level and QoLA-P B scores (p = 0.038); parents of minimally active individuals scored higher than those of inactive individuals. No significant difference was observed in other scores. In the 19–25 age group, although a difference was found between physical activity level and BDI score, this difference was not statistically significant between groups (p > 0.05). No significant difference was found between quality of life scores and activity level. Screen exposure time increased significantly with age (p = 0.005), but no significant effect of this duration on parental quality of life and depression was observed (p > 0.05). BMI values increased significantly with age (p < 0.001), but were not statistically associated with parental quality of life and depression levels. Conclusion: Lifestyle factors such as high screen time and physical inactivity observed in individuals diagnosed with ASD affect parental quality of life and depression levels, especially depending on age groups. This study is, to our knowledge, the first to examine this relationship across different age groups. The findings suggest the development of family-based healthy lifestyle interventions and the need for comprehensive research in this field.

Benzer Tezler

  1. Bipolar bozukluk tanılı remisyon sürecindeki ergenlerin sosyal kognisyon ve nörobilişsel özelliklerinin sağlıklı kardeşleri ve kontroller ile karşılaştırılması

    Başlık çevirisi yok

    AYLİN BANDIRMA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikiyatriBursa Uludağ Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞAFAK ERAY ÇAMLI

  2. Otizm spektrum bozukluğu tanılı çocuk hastalarda enflamatuar sitokin düzeyleri ile nöroligin düzeylerinin hastalık şiddeti ve semptom kümeleriyle ilişkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship of inflammatory cytokine levels and neuroligin levels with disease severity and symptom clusters in pediatric patients with autism spectrum disorder

    KÜBRA KILINÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikiyatriSelçuk Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERHAT TÜRKOĞLU

  3. Otizm spektrum bozukluğu tanılı çocuk ve ergenlerin otizm spektrum bozukluğu ve mental retardasyonu olmayan kız ve erkek kardeşlerinin zihin kuramı, sosyal iletişim, genel psikopatoloji, yaşam kalitesi ve akran istismarı açısından değerlendirilmesi

    Assesment of theory of mind, social communication, general psychopathology and bullying, quality of life of female and male siblings of children and adolescents who diagnosed with autism spectrum disorder

    AYÇA ECE ÇITAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    PsikiyatriDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HÜSEYİN BURAK BAYKARA

  4. Otizm spektrum bozukluğu tanılı çocuk ve ergenlerin hastalık şiddeti ile ebeveyn yaşam kalitesi, ebeveyn tükenmişliği ve ebeveyn depresyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi

    Investigation of the relationship between disease severity and parental quality of life, parental burnout and parental depression of children and adolescents diagnosed with autism spectrum disorder

    İBRAHİM ALPEREN CAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NAGİHAN CEVHER BİNİCİ

  5. Otizm spektrum bozukluğu tanılı çocuk ve ergenlerin ilk tanı zamanı, hastalık şiddeti ve ebeveynin algıladığı sosyal destek ile ebeveyn yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi.

    Evaluation of the relationship between the time of first diagnosis, disease severity, perceived social support by parents and parental quality of life among children and adolescents diagnosed with autism spectrum disorder

    İSMET AŞIKHASAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    PsikiyatriAdnan Menderes Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HATİCE AKSU