Geri Dön

İçme suyu arıtımı için nanokompozit membranların üretimi: Termal ve mekanik davranışlarının modellenmesi

Fabrication of nanocomposite membranes for drinking water treatment: Modeling of thermal and mechanical behavior

  1. Tez No: 958346
  2. Yazar: CAN HODOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NEŞE TÜFEKCİ, PROF. DR. SELVA ÇAVUŞ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Çevre Mühendisliği, Environmental Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Çevre Mühendisliği Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 172

Özet

Son dönemde membran filtrasyonunda öne çıkan inorganik-organik kompozit membranlar, inorganik maddelerin kararlılığı ile organik polimerlerin işlenebilirliğini bir araya getirerek yeni nesil membranlar için büyük potansiyel sunmaktadır. Gümüş ve titanyum dioksit gibi inorganik materyaller membranın hidrofilikliğini artırmanın yanında mekanik dayanımı iyileştirmek, antibakteriyel etki göstermek ve tıkanma engelleyici özellik sağlayarak membran ömrünün uzatılmasına önemli katkı sağlamaktadırlar. Bu çalışmada termoplastik polimerler sınıfından olan polisülfon (PSf) ile yapılmış membranlar ve PSf ile polivinilpirolidondan (PVP) oluşan membranlara gümüş nanopartikül (AgNP) ve titanyum (IV) dioksit (TiO2) hem ayrı ayrı hem de iki nanopartikül birlikte farklı varyasyonlarla ağırlıkça %0.25, %0.5 ve %1 oranlarında eklenerek toplamda 18 farklı membran elde edilip bu materyallerin membran yapısına, karakterizasyonuna ve performansına olan etkileri ölçülmüştür. Tüm membranlar faz inversiyon yöntemi kullanılarak üretilmiştir. Elde edilen membranların pürüzlülüğü, yüzey morfolojisi, porozitesi, su tutma kapasitesi, por boyutu ile mekanik ve termal özellikleri incelenerek karşılaştırılmıştır. Bunun yanında akı performansları hem temiz membranlardan saf su geçirilmesi, hem temiz membranlardan Terkos Gölü'nden alınan suyun geçirilmesi, hem de kirletilmiş membranlardan saf su geçirilmesi koşulları altında bir dead-end filtrasyon düzeneği kullanılarak incelenmiştir. Membranların akı geri kazanım oranı (FRR), toplam kirlenme oranı (RT), geri dönüştürülemez kirlenme oranı (Rir) ve geri dönüştürülebilir kirlenme oranı (Rr) belirlenerek membranların kirlenmeye karşı direnç performansları değerlendirilmiştir. Söz konusu işlemler sonucunda da Mori-Tanaka ve Karışımlar Teorisi yöntemleri kullanılarak membranların modellemesi yapılmıştır.

Özet (Çeviri)

Recent advancements in membrane filtration have highlighted the significant potential of inorganic-organic composite membranes for next-generation membrane technologies. These membranes integrate the stability of inorganic materials with the processability of organic polymers. Inorganic materials like silver (Ag) and titanium dioxide (TiO2) not only enhance membrane hydrophilicity but also contribute significantly to improving mechanical strength, imparting antibacterial properties, and providing anti-fouling characteristics, thereby extending membrane lifespan. This study investigates the effects of incorporating silver nanoparticles (AgNPs) and titanium (IV) dioxide (TiO2) into membranes fabricated from polysulfone (PSf) and PSf/polyvinylpyrrolidone (PVP) blends. A total of 18 different membrane variations were produced by adding AgNPs and TiO2 both individually and in combination, at varying weight percentages of 0.25%, 0.5%, and 1%. All membranes were prepared using the phase inversion method. The resulting membranes were comprehensively characterized and compared in terms of roughness, surface morphology, porosity, water uptake capacity, pore size, and mechanical and thermal properties. Furthermore, flux performance was evaluated under various conditions using a dead-end filtration setup: pure water permeation through clean membranes, Terkos Lake water permeation through clean membranes, and pure water permeation through fouled membranes. The membranes' fouling resistance performance was assessed by determining the flux recovery ratio (FRR), total fouling ratio (RT), irreversible fouling ratio (Rir), and reversible fouling ratio (Rr). Finally, the membranes were modeled using the Mori-Tanaka and Theory of Mixtures methods.

Benzer Tezler

  1. Biomimetic approaches for the fabrication of hollow fiber nanofiltration membranes

    Biyomimetik yaklaşımlarla içi boşluklu nanofiltrasyon membran üretimi

    REYHAN ŞENGÜR TAŞDEMİR

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Biyokimyaİstanbul Teknik Üniversitesi

    Nanobilim ve Nanomühendislik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSMAİL KOYUNCU

  2. İçme suyunun polimerik nanokompozit membranlar ile arıtımı

    Treatment of drinking water with nanocomposite membranes

    ZEYNEP ÜSTKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Kimya MühendisliğiSakarya Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURTAÇ ÖZ

  3. Fabrication of hollow fiber nanofiltration membranes: role of nanocomposites in membrane performance

    İnce boşluklu (Hollow fiber) nanofiltrasyon membranlarının üretimi: membran performansında nanokompozitlerin rolü

    GÜLSÜM MELİKE ÜRPER BAYRAM

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Çevre Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSMAİL KOYUNCU

  4. Nanomateryalle zenginleştirilmiş membran filtrasyonu ile içme suyu arıtımı

    Drinking water treatment by using nanoenhanced membrane filtration

    ASLI ÇOBAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Çevre MühendisliğiYıldız Teknik Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EYÜP DEBİK

  5. Polimerik nanokompozit membran üretimi ve modellenmesi

    Fabrication of polymeric nanocomposite membrane and it's modelling

    SEREN ACARER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çevre Mühendisliğiİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEŞE TÜFEKCİ

    DR. GÜLER TÜRKOĞLU DEMİRKOL