IFN-g uyarımlı dental folikül mezenkimal kök hücre eksozomlarının, Behçet hastalarından elde edilen mononükleer inflamatuar hücre yanıtları üzerindeki etkilerinin araştırılması
Investigation of the effects of IFN-g stimulated dental follicle mesenchymal stem cell exosomes on mononuclear inflammatory cell responses obtained from Behçet's patients
- Tez No: 960311
- Danışmanlar: DOÇ. DR. DENİZ GENÇ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyoloji, Biology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 112
Özet
Behçet hastalığı (BH) deri lezyonları, oküler lezyonlar, oral aftöz ülserler, genital ülserler, gastrointestinal ve merkezi sinir sistemi anormalliklerini ve diğer patolojileri içeren kronik otoimmün inflamatuar bir hastalıktır. BH gelişiminde genetik duyarlılık, virüs, bakteri veya çevresel tetikleyici faktörler ve immünolojik anormalliklerin belirleyici bir rol oynamaktadır. BH güncel tedavisinde kortikosteroidler, immünsupresan ilaçlar ve semptomatik tedaviler uygulanmaktadır. Ancak bu ilaçlar deri kuruluğu, kemik yoğunluğunun azalması gibi yan etkileri bulunmakla birlikte immün sistemin baskılanması sonucunda ağır enfeksiyonlara yatkınlığı artırmaktadır. Bu çalışma ile, BH'de inflamatuar yanıtların hedef alındığı, diğer doku veya hücrelere zarar vermeyen ve aynı zamanda inflamasyonun azalmasına bağlı olarak hasarlanmış dokunun onarım sürecine de katkı sağlayabilecek yeni, hücre kaynaklı tedavi seçeneklerinin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Mezenkimal Kök Hücreler (MKH), doku rejenerasyonuna katkılarının yanı sıra immün yanıtları düzenleyici etkisi olan hücrelerdir. Dental folikül MKH'ler (DFMKH), kolay ulaşılabilir olmaları ve hızlı koloni oluşturmaları ayrıca immün düzenleyici etkilerinin ve farklılaşabilme yeteneğinin yüksek olmasından dolayı inflamatuar hastalıklarda kullanılmaya aday olan hücre gruplarıdır. Son yıllarda yapılan birçok çalışma, MKH'lerin ve MKH'lerden salınan parakrin faktörlerin inflamatuar hastalıkların tedavisi için büyük bir potansiyele sahip olduğunu göstermiştir. MKH'ler terapötik etkilerini büyük ölçüde, hücrelerarası iletişimin aracıları olarak işlev gören nanometre boyutunda veziküller olan eksozomlar ve parakrin faktörlerle gerçekleştirmektedir. MKH'lerden salınan eksozomlar; sitokinler ve büyüme faktörleri, lipidler, mRNA'lar ve düzenleyici miRNA'ları içermektedir. Yakın zamanda yapılan çalışmalar MKH kaynaklı eksozomların, kaynaklandığı hücrelerin immünomodülatör etkisine benzer biyolojik işlevlere sahipken, tümör oluşumu riski olmaması, düşük immünojenisiteye sahip olma, dokuda daha stabil olma ve kan-beyin, kan-retina gibi birçok biyolojik bariyeri aşabilme gibi MKH'lere göre daha fazla avantajlara sahip yeni terapötik ajanlar olarak hücre kaynaklı tedavilere aday olabileceğini göstermektedir. MKH'lerin, kullanımdan önce inflamatuar uyaranlarla veya mediatörler ile ex vivo olarak önceden stimüle edilmesi, MKH'leri zorlu ortamda hayatta kalmaya ve lokal immün yanıtların düzenleyici işlevini geliştirmeye hazırlayan etkili bir stratejidir. MKH eksozomlarının içeriği, kaynaklandığı hücrelerin fizyolojik, patolojik durumuna ve bulunduğu nişe bağlı olarak değişebilmektedir. İnflamatuar ortamda MKH eksozomlarının, anti-inflamatuar transkriptlerini indükleyebildiği ve mononükleer hücrelerde pro-inflamatuar transkriptleri baskılayabildiği, böylece T yardımcı (Th) lenfositlerin farklılaşması ve aktivasyonunda inhibe edici bir etkiye sahip olduğu da literatürde bildirilmiştir. Daha önce gerçekleştirdiğimiz ve literatürde yer alan çalışmalarımızda dental folikül MKH'lerin astım, atopik dermatit, romatoid artrit ve crohn hastalığında periferik kan mononükleer hücrelerinde Tregülatör (Treg) hücre oranını artırarak ve T yardımcı (Th) hücre fenotipini değiştirerek immün düzenleyici etki gösterdiği gözlemlenmiştir. Literatürdeki bilgilerin ve deneyimlerimizin sonucunda bu çalışmada, dental folikül MKH'lerin proinflamatuar sitokinlerle ön uyarımı sonrasında izole edilecek eksozomlarının BH hastası bireylerinden izole edilen mononükleer hücre yanıtları, lenfosit fenotipi üzerindeki etkileri araştırılmıştır. RT-PCR, ilgilenilen genin (Tbet, FOXP3, RORγt) hücrede ne kadar aktif olduğu yani ne kadar mRNA üretildiğini ölçmek için kullanılmıştır. Bu ölçümün doğru“kıyaslanması”için her zaman sabit kalan bir referans gen olan β-actin housekeeping geni kullanılmıştır. Housekeeping genler, hücrenin temel işlevlerini sağlamak için sürekli olarak çalışır ve bu yüzden her koşulda benzer düzeyde ifade edilmektedir. Bu gen hücrenin iskelet yapısında görev alır ve hemen hemen her hücrede sabit seviyede bulunmaktadır. Bu nedenle, β-actin'in seviyesi baz alınarak diğer genlerin (Tbet, FOXP3, RORγt) ekspresyonundaki değişiklikler güvenli bir şekilde ölçülmüştür. Bu çalışmanın veri analizi GraphPad 8.0 versiyonu GraphPad Software kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Tüm verilerin sonucuna göre, IFN- uyarımlı DFMKH'lerden elde edilen eksozomlar uyarımsız DFMKH eksozomlarına kıyasla daha fazla anti-inflamatuar mediatörleri içerdiği görülmüştür. Bu da BH tedavisinde sistemik veya lokal olarak kullanılan tedavilerin yerine yeni ve dental folikül mezenkimal kök hücre eksozomlarının bir tedavi yöntemi olarak kullanılması en etkili uygulama yolu olabileceğini göstermiştir. IFN- uyarımlı DFMKH eksozomlarının daha ileri düzeyde mekanizmalarının aydınlatılması için in vivo modellerin de kullanılması önerilmektedir. Çalışmanın ileriki zamanda tamamlanması ile sonuçları Ulusal ve Uluslararası etki değeri yüksek dergilerde yayınlanabilecektir.
Özet (Çeviri)
Behçet's disease (BD) is a chronic autoimmune inflammatory swelling that includes skin lesions, ocular lesions, oral aphthous ulcers, genital ulcers, gastrointestinal and central nervous abnormalities and other pathologies. The genetic status of BD, viruses, bacteria or reactive triggering factors and immunological abnormalities play a role. BD current care corticosteroids, immunosuppressant systems and symptomatic treatments are applied. However, these documents are found to have side effects such as dry skin, bones are registered, and as a result of suppression of the immune system, its presence in severe countries is increasing. This study is a study that targets inflammatory responses in BD, uses other tissue or modified damages and also provides new, cell-derived treatment options that can contribute to the maintenance and repair of damaged tissue due to a repeatable repair. Mesenchymal Stem Cells (MSCs), in addition to their contribution to tissue regeneration, are comprehensive immune responses. Dental follicle MSCs (DFMSCs) are permanent candidates for inflammatory diseases due to their easy healing and rapid colonization, as well as their high ability to differentiate and be used in immune therapies. Many studies in recent years have shown that MSCs and paracrines released from MSCs have great potential for inflammatory circulation. The therapeutic effects of MSCs are largely mediated by exosomes and paracrine factors, which are nanometer-sized vesicles that act as intercellular communication vehicles. Exosomes released from MSCs contain cytokines and growth factors, lipids, mRNAs, and complementary miRNAs. At the same time, studies have shown that MSC-derived exosomes have biological properties similar to the immunomodulatory effect of the source, while having more advantages than MSCs such as having a risk of tumor formation, having low immunogenicity, being more stable in the tissue and being able to overcome many biological barriers such as blood-brain, blood-retina, and are candidates for new therapeutic treatments. Pre-stimulation of MSCs with inflammatory stimuli or mediators ex vivo before use is an effective strategy that prepares MSCs to survive difficult examinations and to use local immune responses for a long time. The content of MSC exosomes can vary depending on where they originate, which occurs pathologically and where they are located. It can also be done in the literature that MSC exosomes can induce anti-inflammatory transcripts in inflammatory applications and suppress pro-inflammatory transcripts when mononuclear can be applied, thus having an inhibitory temperature in the differentiation and activation of T helper (Th) lymphocytes. In our previous studies and literature, it has been observed that dental follicle MSCs have an immune enhancing effect by improving Tregul (Treg) cell therapy in peripheral blood mononuclear options in asthma, atopic dermatitis, rheumatoid arthritis and Crohn's disease and by changing the T helper (Th) cell phenotype. The results of our literature and experience have investigated the effects of dental follicle MSCs on mononuclear cell responses and lymphocyte phenotype isolated from BD patients after pre-stimulation with proinflammatory cytokines. This data analysis was performed using GraphPad version 8.0 (GraphPad Software). RT-PCR has been used to measure how active the gene of interest (Tbet, FOXP3, RORγt) is in the cell, i.e. how much mRNA is produced. In order to“compare”this measurement correctly, a reference gene that remains constant at all times, i.e. housekeeping gene, is needed. Housekeeping genes are constantly working to provide the basic functions of the cell and are therefore expressed at a similar level in all conditions. β-actin is one of these genes. It takes part in the skeletal structure of the cell and is found at a constant level in almost every cell. Therefore, changes in the expression of other genes (Tbet, FOXP3, RORγt) were reliably measured based on the level of β-actin. Data analysis of this study was performed using GraphPad 8.0 version GraphPad Software. As a result, exosomes obtained from IFN- stimulated DFMSCs show more anti-inflammatory mediators compared to unstimulated DFMSC exosomes. This has been shown to be the most effective application method for the use of new and dental follicle mesenchymal stem cell exosomes as a treatment method instead of systemic or local treatments for GH treatment. The use of in vivo models is essential for the elucidation of the higher level unit of IFN--stimulated DFMKH exosomes. The results of the study can be published in national and international journals with high impact value in the future.
Benzer Tezler
- NK-17/NK-1 ile IL-17/IFN-Gama miktar ve oranlarının diyabet süreciyle ilişkisinin araştırılması
Investigation of relationship of NK-17/NK-1 and IL-17/IFN-Gamma numbers and ratios with diabetes process
ÇAĞDAŞ UĞUR ADAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesiİmmünoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ALİ OSMAN GÜROL
- Allerjik astımda T hücrelerde kemokin ekspresyonu ve sitokinler
Chemokine expression and cytokines on T cells in allergic asthma
LAÇİN CEVHERTAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Allerji ve İmmünolojiİstanbul Üniversitesiİmmünoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GAYE ERTEN
- Streptozotosin diyabetik hayvanlarda L- karnitinin doğal öldürücü hücreler üzerine etkisi
The effect of L-carnitine on natural killer cells in streptozotocin diabetic animals
PERİHAN ŞEMİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Allerji ve İmmünolojiİstanbul Üniversitesiİmmünoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜNNUR DENİZ
- The role of chemerin in Helicobacter pylori induced gastric pathogenesis
Helicobacter pylori ile indüklenen gastrik patogenezde kemerinin rolü
MANTASHA TABASSUM
Yüksek Lisans
İngilizce
2016
Allerji ve İmmünolojiİstanbul Teknik ÜniversitesiMoleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYÇA SAYI YAZGAN
- Mezenşimal kök hücrelerin immün modülatör etkisinin hemofagositik sendrom klinik uygulamalarına temel oluşturmak üzere in vitro modelde incelenmesi
Investigation of the immune modulator effect of mesenchymal stem cells in in vitro model as the basis for hemophagocytic syndrome clinical applications
HANDAN SEVİM