Yaptakçılık: Gündelik yaşamda mimarlık
Bricolage, as the architecture of everyday life
- Tez No: 101161
- Danışmanlar: PROF. DR. ATİLLA YÜCEL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2000
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 82
Özet
YAPTAKÇILIK: GÜNDELİK YAŞAMDA MİMARLIK ÖZET Bu çalışma, gündelik yaşamda bir yapım etkinliği olan yaptakçılığı model alarak modern mimarlığın söylemini sorgular. Bir hobi etkinliği olarak yaptakçılık, kişinin uzmanlık alanı dışında bir alanda gösterdiği yaratıcı etkinliktir. Uzmanlık alanlarının parçalanarak çoğaldığı bir durumda, mimarın da yaptığı işte bir anlamda yaptakçı konumuna düştüğü görüşü etrafında gelişen bu çalışma, ele aldığı konunun yöntemine referans vermek üzere, montaj yöntemini kullanır. Kolajlar adlı birinci bölüm, farklı uzmanlık alanlarının söylemlerinden seçilen ve bu alanlarda kullanılan montaj tekniğini örnekleyen çeşitli alıntıların ardı ardına diziminden oluşur. Bu alıntılardaki ortak temalar bu bölümün iskeletini oluşturur. Bu temalar şunlardır: Hurda, dönüşüm, öğeler, yan yana durma, kurgu, birleştirme, hazır-nesne, seçme, deney(im), oyun, manipülasyon, düzenleme, vitrin, ticaret, labirent ve donanım. Bu temaları taşıyan metinlerin diyalogundan çıkanlabilen düşünce yaklaşık olarak şöyledir: Gündelik yaşam, her an tüketilen nesne ve kavramlardan oluşan bir hurdalıktır. Yaptakçı ya da mimar olarak tasarımcı, bu tüketilen öğelerin anlamlarını dönüştürerek onları yeniden kullanıma sokar. Bu dönüşüm, öğelerin farklı şekillerde yan yana gelmeleri, iç içe geçmeleri ya da üst üste bindirilmeleri sonucu oluşturulan bir kurgudur. Çeşitli hazır nesnelerin birleştirilmesi sonucu elde edilen bu tasarının gelişimi deneysel bir süreçtir, rastlantılara dayanan bir oyundur. Bu oyun, herhangi bir anda herhangi bir vitrinden seçilenlerin manipülasyonuna dayanan bir düzenlemedir. Bu düzenlemenin estetiği, ticaretteki rekabetin yönettiği koşullar ile belirlenir: Yakın değerdeki seçenekler hiyerarşik görünümden çok labirent görünümünde bir sistem oluşturma potansiyeline sahiptir. Bu sistemin parçalan ise, her an hurdaya dönüşebilir niteliktedir. Kavramlar adlı ikinci bölüm; bu modelin doğruluğunu modelde adı geçen kavramlardan rastgele seçilen birkaçının tanımlanması yoluyla sınayarak, yaptakçı yöntemlerle modern mimarlıkta kullanılan yöntemlerin bir karşılaştırmasını sunar. Bu kavramların yaptakçılık ve mimarlıkla ilişkileri şöyledir: Ortak paydalarında eskimişlik, parçalanmışlık, küçük donanım ya da döküntü olma anlamlan taşıyan hurda ve hırdavat kavranılan; hem yaptakçının hem de mimann yarattığı kararsız sistemin sürekliliği için gerekli kılınmış geçici araçlan ifade ederler. Sistemde yeniden kullanıma girmeleri, 'yapmaya' yönelik bilinçli bir etkinlik değil, birikimlerinin yarattığı rahatsızlık sonucu gelişen ve daha çok 'oluşa' yönelik bilinçsiz bir etkinliktir. Bu durumda bunlann yeniden kullanıma girmek üzere dönüşümleri, yeni konumlanna göre bağlamlannın değiştirilmesi anlamına gelir. Yaptakçının imkânsızlıklardan dolayı dönüştürdüğü görülürken, mimar bunu oyununu kurmak için yapar. Nesne ya da kavramlann dönüşümü, bunu yapanın kişisel deneyimleri ile ilişkilidir, bireysellik içerir. Bu bireysel süreçlerde hem Vllyaptakçı hem de mimar, sistemi oluşturan soyut birimlerden her biri olarak öğeleri örgütlerken iki yol izleyebilir. Bu öğeler ya özgür (işlevleri, türleri, başlangıç durumunu içeren öğeler) ya da özgür olmayan (atlanabilir, tersten kullanılabilir, kişilik belirten öğeler) süreçler sonucu örgütlenirler. Bu örgütleme kurguyu oluşturur. Kurgular, dizimsel (öğeleri arasında yan yanalık bağı olan) kurgular, dizisel (öğelerin çeşitli düzeylerden birbirine bağlandığı) kurgular ve döngüsel (öğelerin bulunduğu düzeylerden başka düzelere işaret ettiği) kurgular olarak sınıflanabilir. Hazır kaynakların kullanımına dayanan kurgulama; yapma ve bilme içeriği taşıyan teknik kavramının belirttiği anlamdan çok, oluş ya da süreç durumuna işaret eden ve depolanabilir enerjinin açığa çıkarılmasını içeren teknoloji kavramının belirttiği anlama yakındır. Bu hazır kaynaklar yaptakçılıkta ve mimarlıkta hazır nesneler sunan kataloglar olarak belirirler. Hazır olan; tamamlanmış, satın alınabilir durumda, isim verilmiş ya da kodlanmış olan ve bu kodla tasarıları yönetendir; nesnenin ne olduğunu sorgulamaya yönelik düşünceleri örterek ve bunları genellemelere bağımlı kılarak yanılsamalara neden olur. Bu durumda ortaya konulan tasan, içeriğindeki hazır nesnelerin örtülü özelliklerini herhangi bir zaman diliminde, herhangi bir biçimde deneyimlenmelerine bağlı olarak açığa vurduğu bir araç olarak var olur. Bu deneyim, yapı ile asimetrik bir etkileşim biçimi olan ve labirent mecazı ile modellenen diyalogdur. Bu deneyim, aynı zamanda sonuca ulaşmada etkili kurallar yerine daha az etkili kuralları kullanan bir oyun olarak yaptakçı etkinliğin modelidir. Yapılar adlı üçüncü bölümde, bu kavramlar aracılığıyla incelenen Ronchamp Şapeli, şu niteliklerinden ötürü bir yaptak ürünü ile benzerlikler taşır: Şapel, öğeleri arasında yan yanalık bağı bulunan bir dizimsel kurgu olarak doğal yapının içinde bu yapıyı temsil eden dizisel bir kurgu olarak belirir. Bir anıt olarak, hem kişisel hem de toplumsal anılan kullanan ve bunlan mecazlar yoluyla ifade eden bir döngüsel kurgudur. Tapınak işlevi kapsamında, yaptakçı bir söylem olarak Barok kiliselerin iç mekân söylemini farklı bir bağlamda yeniden kullanan bir kurgudur. Oran ve orantılarla ilişkili olan Modulor ilkelerine dayanması açısından ise, üzeri örtülü gerçeklikler toplamı banndıran ve bunlan her an açığa çıkarma gizilgücüne sahip bir yapı olarak teknolojiye ilişkindir ve bir oluş durumu ifade eder. vııı
Özet (Çeviri)
BRICOLAGE, AS THE ARCHITECTURE OF EVERYDAY LIFE SUMMARY This study questions the discourse of modern architecture via bricolage as an architecture of everyday life. Bricolage is the French word that is used to express the creative activity of any person who performs not as an expert but as an amateur and without the very tools he needs in order to achieve his goal. Considered the multiplication of the expert systems, it is necessary to question the role or trace of the architect in his work and ask whether he performs as an expert or not. This study, in order to refer to the method of bricolage, uses montage as a literary technique and offers a fictitious text instead of the one that is systematic. The first chapter, namely Collages, is a collection of citations from the discourses of various fields of study, with each citation telling the usage of montage on its own. Each citation is binded to the other by a specific key word that make up the structure of the main text as a whole. These key words are scrap, transformation, component, juxtaposition, montage, to join, ready-made, selection, experiment/experience, game, manipulation, arrangement, showcase, commerce, labyrinth and hardware. And the idea carried by the dialogue of these citations is as follows: The everyday life of the self is a tool box offering a variety of scraps. The designer, be he the 'bricoleur' or the architect, is the one who transforms and reproduces the meanings of the components of an ex-system that no longer exists. This transformation is achieved by the superposition, juxtaposition or integration of the components, a process which is called montage. Montage is a 'ready-made aided' experimental process that uses standing reserves and the result is usually coincidental. This process resembles a game that is based on the selection and manipulation of what is displayed on a specific showcase. The aesthetics of this manipulation, appearing as a labyrinth rather than as a pyramid or a hierarchical order, is defined by commercial factors. The components or hardwares of this labyrinth are ready to become worn-out and are transformed into scraps once again. The second chapter, namely The Concepts, questions this production model by defining precisely some of the key words arbitrarily chosen and evaluates the model by comparing the way it appears both in bricolage and in architecture. The general context of this evaluation is as follows: Scrap and hardware -the two words those have similar meanings when considered the worn-out criteria of the post-industrial age- serve as temporary tools for the sake or continuity of the unstable system. These are recycled in order to prevent their overload as rubbish and that is an unconscious activity indicating a 'formation as becoming' rather than a 'formation as making'. The recycling of the matter is achieved by transformation that means the phase through which the context of the matter is manipulated. Bricoleur transforms in order to attain what he lacks while the architect does this in order to construct his game. IXThe manipulation of elements can be classified as obligatory manipulation -includes the manipulation of elements relating to function, type, etc.- and manipulation by free will -includes the manipulation of repetitive or transverse elements, names, etc. This manipulation as montage may follow three basic paths and those are syntactic (appears when the elements are juxtaposed), paradigmatic (appears when the elements are superposed) and circular or metaphorical (appears when the elements are integrated) paths. Montage, as the process using ready-mades as commodity, relates to technology (formation by becoming or flux) rather than technique (formation by making). Both the bricoleur and the architect use ready-mades in the form of catalogues that include names or codes. These names, by generalizing the content of the elements, determine the design by causing illusions or effects of reality. The design process appears as an experiment while the final product as a tool to be experienced relatively by revealing or unconcealing the stored energy that the whole system holds inside. This experience is the dialogue that offers an asymmetric relationship with 'the other' indicating the aesthetics of labyrinth. The third chapter, namely Structures, evaluates The Chapel of Ronchamp -by Le Corbusier, with the help of the concepts developed and questions the activity of bricolage that appears on a conceptual level. Here are the criterias to evaluate the chapel as a product of bricolage: The chapel is situated in a site that has a syntactic character and resembles the characters of the site as a paradigmatic montage. It is a monument that recycles the memories -both personal and social- and expresses these memories by using metaphors and therefore indicates a metaphorical montage. It is a montage that reproduces the discourse of Baroque on the interior space by using the same light and mass effects. Being determined by The Modulor, the chapel relates much more to the 'formation as becoming' rather than 'formation as making'; for The Modulor is the technology that holds the potentials of nature within, those are waiting to be revealed.
Benzer Tezler
- Topraktaki magnezyum eksikliğinin biberde virüs hastalıkları çıkışına etkileri üzerinde araştırmalar
Başlık çevirisi yok
TİJEN TAŞKIN
- Turunçgillerde melezleme yoluyla elde edilen bireylerde uygun embriyo kurtarma aşamasının ve melez bireylerin ploidi seviyesinin belirlenmesi
Determination of appropriate embryo rescue stage and ploidy level in citrus crossbreeds
ŞENAY KURT
Doktora
Türkçe
2019
ZiraatIsparta Uygulamalı Bilimler ÜniversitesiBahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA KOYUNCU
- Turunçgil ağaçlarında ur oluşumlarının turunçgil viroidleri açısından incelenmesi
Examining tumor formations of citrus trees in relation to citrus viroids
YÜŞRA EKER
- Çevrim içi - dışı örgütlenme örüntüleri bağlamında #OccupyChp hareketi
#OccupyChp movement in the context of offline - online organization patterns
ERHAN ÖZCAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Siyasal BilimlerHacettepe Üniversitesiİletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. BURCU ŞİMŞEK
- Yem şalgamı (Brassica rapa L.) çeşitleri arasında yapılan diallel melezlerin ot verim ve kalite performansları
Hay yield and quality performances of diallel crosses in fodder rape (Brassica rapa L.) cultivars
ELİF SÖZEN