Geri Dön

Üriner enfeksiyonlu çocukların tanı ve takibinde Tc-99m DMSA sintigrafisi

Tc-99m DMSA scintigraphy in the diagnosis and follow-up of pediatric urinary tract infection

  1. Tez No: 102685
  2. Yazar: CÜNEYT TÜRKMEN
  3. Danışmanlar: PROF.DR. KERİM SÖNMEZOĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2001
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nükleer Tıp Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 42

Özet

9. ÖZET Üriner sistem enfeksiyonu çocukluk çağında yaygın bir problem olarak karşımıza çıkmaktadır. Çocuklarda klinik ve laboratuar testlerine dayanarak piyelonefrit tanısı koymak oldukça güçtür. Oysa doğru tanıya gitmek ve risk faktörlerine göre tedavi ve takip stratejisini belirlemek, bu çocukları renal hasar oluşumundan dolayısı ile uzun dönemde hipertansiyon ve renal yetmezlik gibi ciddi komplikasyonlarm gelişiminden korumak için büyük önem taşımaktadır. Bu prospektif çalışmanın amacı; çocuklardaki üriner enfeksiyonlara bağlı olarak ortaya çıkan DMSA sintigrafısi anormalliklerinin görülme sıklığını belirlemek, tedavi sonrası renal lezyonların değişimini takip etmek ve DMSA sintigrafısi bulgularını VSU ve USG sonuçları ile karşılaştırmaktı. Bu amaç doğrultusunda Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Pediatrik Nefroloji Bölümünde klinik ve bakteriyolojik olarak üriner enfeksiyon tanısı almış ve yüksek akut piyelonefrit kuşkusu taşıyan 62'si kız, 38'i erkek, yaşları 20 gün ile 14 yıl arasında değişen toplam 100 çocuk (197 böbrek) çalışmaya dahil edildi. Yüz çocuğa üriner enfeksiyon tanısı aldıktan ve antibiyotik tedavisine başlandıktan sonra ilk 10 günlük süre içerisinde Tc99m-DMSA ile statik böbrek sintigrafısi çekildi. Akut dönem tedavisinin ardından proflaksi uygulanarak takip edilen hastalardan 48'ine 4-12 ay arasında değişen sürelerle kontrol DMSA sintigrafisi çekimi yapıldı. Toplam 78 çocuğa (155 böbrek) üriner enfeksiyon tanısı aldıktan sonra 15 gün içerisinde üriner sistem ultrasonogram k incelemesi ve 68 çocuğa da (134 böbrek) üriner enfeksiyonun akut safhasından sonra 2 aylık bir dönem içerisinde voiding sistoüretrografi yapıldı. Üriner enfeksiyon tanısı alan çocuklardan erkeklerin yaş ortalaması kızlara oranla belirgin olarak daha küçüktü (pO.001). Başlangıçta çekilen DMSA sintigrafilerinde 100 çocuktan (198 böbrek) 60' inin (87 böbrek) imajları anormaldi. Erkekler ile kızlar arasında anormal sintigrafi oranları açısından anlamlı bir farklılık yoktu (erkeklerde %47, kızlarda %41, Fisher olasılık testinde p=0,I50). Gerek erkek ve kız çocuklar arasında gerekse normal ve anormal DMSA bulgusu olan çocuklar arasında geçirilmiş üriner enfeksiyon atak sayısı dağılımı açısından anlamlı bir farklılık bulunmadı (Mann- Whitney U testinde sırasıyla Z=0.05 ve 2=1.85). Başlangıç DMSA sintigrafısi sonuçlarının USG ve VSU ile karşılaştırılması aşağıdaki tabloda gösterilmiştir: 37Başlangıç sintigrafilerinde anormal DMSA bulgusu olan 38 böbrekten 7 tanesi (%18) normale dönerken 4 tanesinde (%11) kısmi düzelme saplandı. Toplam 21 böbrek (%55) kontrol sintigrafilerinde herhangi bir değişiklik göstermezken, 6 böbrekte (%16) parankim hasarının ilerlediği tesbit edildi. Çalışmamızın sonuçlarına bakıldığında, DMSA sintigrafisinin üriner enfeksiyonlu çocuklarda renal hasarı saptamada USG den çok daha hassas bir tanı yöntemi olduğu anlaşılmaktadır. Gerek klinik ve laboratuar bulguları, gerekse USG ve VSU sonuçları üriner enfeksiyonlu çocuklarda risk faktörlerini belirleme de yeterli değildir. Bu hasta grubunda DMSA sintigrafısinjn kullanımının yaygınlaşması üriner enfeksiyonlu çocuklarda takip stratejilerinin geliştirilmesinde yeni yaklaşımlar ve algoritmler ortaya çıkaracaktır. Çalışmamızdan edinilen diğer bir bilgi de akut dönemde normal DMSA sintigrafisi bulguları olan çocuklarda renal skar gelişimi açısından önemli bir risk bulunmadığıdır. 38

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Çocuk nefroloji polikliniğinde vezikoüreteral reflü tanısı ile takipli hastaların değerlendirilmesi ve izlemi

    Vesicoureteral reflux in children's nefrology clinic diagnosisevaluation and monitoring of followed patients

    NEZİRE YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSelçuk Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HARUN PERU

  2. İşeme disfonksiyonlu çocuk hastalarda semptom değerlendirme ölçeği

    Symptom scale index for pediatric voiding dysfunction

    HÜSNÜ TOKGÖZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    ÜrolojiGazi Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. ÖZGÜR TAN

  3. PRO-adrenomedüllinin, çocuklarda üriner sistem enfeksiyonu tanısındaki yeri ve C-reaktif protein, prokalsitonin, kan lökosit sayısı ile karşılaştırılması

    Diagnosis of childhood urinary tract infection withproadrenomedullin and comparing the C-reactiveprotein, procalcitonin, white blood cell count

    ŞEYMA KÖKSAL ATIŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ASUMAN KIRAL

    DOÇ. DR. NİLÜFER GÖKNAR

  4. Konjenital üriner sistem genişlemesinin tanı ve tedavisinde farklı sınıflandırma sistemlerinin rolü

    The role of different classification systems in diagnosis and treatment of Congenital urinary system enlargement

    ARİF ORTANCA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıMuğla Sıtkı Koçman Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. Nurcan DİNLER CENGİZ

  5. Hayatın ilk bir yılında mikrolitiazis ve daha büyük taşı olan bebeklerin izlemi ve sonuçları

    Evaluation and implication of microlithiasis and larger kidney stones of babies for the first year of age

    GÖKÇE BÜŞRA ÇAKIR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CENGİZ CANDAN