Katı atık düzenli depo sahalarında sızıntı suyu geri devir etkilerinin tam ölçekli bir sahada (Odayeri) araştırılması
Investigation of leachate recirculation effects in a full-scale sanitary landfill (Odayeri)
- Tez No: 106342
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET DEMİR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Çevre Mühendisliği, Environmental Engineering
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2001
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 113
Özet
ÖZET Katı atık düzenli depolama tesislerinde açığa çıkan sızıntı suları, bünyelerindeki yüksek miktarda organik ve inorganik kirleticiler dolayısıyla arıtılması en zor ve pahalı atıksulardan biri durumundadır. Katı atıkların bertaraf edilmesinde alternatif yöntem, depolamadan sonra nem oranını artırmaktır. Bu amaçla, kirlilik yükü oldukça fazla olan sızıntı sularının katı atık depo sahası üzerine geri devrettirilmesiyle, hem sızıntı suyunun miktarı azaltılacak, hem de bu suyun geri devri sonucunda sahada sızıntı suyunun arıtılması ve depolama sahasının stabilizasyonunun hızlandırılması sağlanacaktır. Sızıntı suyu geri devrettirilerek, düzenli depolama sahası katı atık bioreaktör arıtma sistemine dönüşmekte ve bunu takip eden harici arıtmanın maliyeti düşmektedir. Türkiye' de ilk defa Odayeri Katı Atık Düzenli Depo sahasında sızıntı suyu geri devrinin atık stabilizasy onuna etkisini belirlemek amacıyla yapılan tam ölçekli çalışmada, geri devirli ve geri devirsiz bölgelerde metan oluşumu, çalışma sahasının muhtelif yerlerinde topografya değişimi ve sızıntı suyu analizlerinin değişimi olmak üzere muhtelif hususlar dikkate alınmıştır. Geri devir işlemi için depo sahasının yaklaşık 1,5 hektarlık kısmı test alanı olarak belirlenmiş ve 14 noktada 18 m. derinliğinde, 400 mm. çapında sondaj kuyuları açılarak bu kuyulara sızıntı suyu geri devrettirilmiştir. Metan gazı, sızıntı suyu geri devrinin yapıldığı bölgelerdeki bacalarda ve diğer kısımda bulunan bacalarda günlük olarak ölçülmüştür. Sızıntı suyu geri devrinin yapıldığı bölgedeki bacalarda metan oranının arttığı diğer kısımlardaki bacalarda ise değişmediği, atıkların stabilize olması sonucu ölçüm yapılan bölgelerde yapılan topografık ölçümlerde oturmaların olduğu tespit edilmiştir. Kuyulara basma yöntemi ile yapılan geri devir işlemi çöp kütlesinde kaymaların meydana gelmesi gibi olumsuzluklara yol açmıştır. Depolamanın henüz başladığı 1995 yılından 1997 yılına kadar sızıntı sularının kirletici parametreleri oldukça yüksek konsantrasyonlarda iken 1999 yılında tedrici bir azalma olduğu görülmüştür. Sızıntı sularının depo sahasına geri devrinden sonra özellikle organik madde konsantrasyonu önemli miktarda azalmıştır. Depo sahasının sızıntı sulan ile nemlendirilmesi metanojenik aktiviteyi artırmış ve sızıntı suyunun KOİ'si azalmıştır. Metanojenik aktivitenin artmasına paralel olarak sızıntı suyunun uçucu yağ asidi konsantrasyonundaki azalma neticesinde pH ve alkalinite yükselmiştir. Yüksek pH'da metallerin çözünürlüğü azaldığından sızıntı suyunun Fe, Zn, Cr, konsantrasyonlarında düşme olmuştur. Biyolojik antılabilirliğin göstergesi olan BOİ5/KOİ oranının sızıntı suyu geri devrinden sonra düştüğü belirlenmiştir. Ayrıca yapılan KADDS.BAS bilgisayar programı ile Odayeri Düzenli Depo sahasında tahmin edilen sızıntı suyu miktarlarına göre; deponun aktif işletme süresi boyunca, depolamanın başladığı andan itibaren ilk 10 yıl, atık tabakasının nem içeriği arazi kapasitesinin altında olduğundan oluşacak sızıntı suyu miktarı ortalama 500-650 m3/gün olacağı tahmin edilmiştir. Bu yıldan sonra atık tabakasının nemi ulaşabileceği maksimum miktarın üzerine çıktığından oluşacak sızıntı suyu miktarının ortalama 1000-1200 m3/gün değerine ulaşacağı belirlenmiştir. vıu
Özet (Çeviri)
ABSTRACT Sanitary landfill leachate is one of the most complicated and costly wastewater to treat due to its high content of organic and inorganic pollutants. Moisturing the landfill by these leachates, not only accelerates degredation of the organic fraction of the wastes, but also partially removes leachates. Thus, by recirculation of the leachate, the quantity of the leachate will be decreased, and at the same time stabilization of the landfill will be accelerated. By recirculating the leachate, the landfill will be converted to a bioreactor treatment system, and the cost of the subsequent treatment system decreases. For the first time in Turkey topics such as methane production, change of topography and leachate composition in recycling and nonrecycling areas are considered to determine the effect of leachate recirculation on waste stabilization made at Odayeri Sanitary Landfill. Approximately 1.5 hectar of landfill had been determined as the test area for leachate recirculation and the leachate had been recirculated to the wells which were opened at 14 points, and have 1 8 meters depth, 0.4 meters diameter. Methane gas had been daily measured in each biogas flues that are in the recirculating area of the leachate and other areas. It is determined that in recycling areas methane composition of biogas increased. Recirculating with injection well method had caused slides in landfill body. From 1995 to 1997 while the pollutant parameters of leachate were at high concentrations, in 1999 it has gradually decreased. Especially, organic matter concentration has been reduced after leachate recirculation. By moisturing the landfill with leachates, methanogenic activity increased and COD of the leachate decreased. Furthermore, volatile fatty acid concentration decreased, pH and alkalinity increased. Because of decreasing solubility of metals at high pH, Fe, Zn, Cr concentrations decreased. After leachate recirculation, the ratio of BOD5/COD which is an indication of biological treability, decreased. Furthermore, according to leachate quantities estimated in Odayeri sanitary landfill with KADDS.BAS computer program during active operating time, during the first 10 years, because of the fact that waste mass moisture content is below the field capacity, leachate quantity of 500-650 m3/day has estimated. After this period leachate quantity of 1000-1200 m3/day will be attained. IX
Benzer Tezler
- Katı atık depo sahalarında sızıntı suyu geri devrinin atıkların ayrışması ve sızıntı suyu üzerindeki etkilerinin incelenmesi
Investigation of leachate recirculation effects on waste degradation and leachate at sanitary landfill site
BESTEMİN ÖZKAYA
Doktora
Türkçe
2004
Çevre MühendisliğiYıldız Teknik ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF.DR. AHMET DEMİR
- Katı atık düzenli depo sahalarında atıkların aerobik ve anaerobik ayrışması üzerine sızıntı suyu geri devrinin etkileri
The Effect of leachate recirculation on aerobic and anaaerobic degradation of municipal solid waste in landfills
MEHMET SİNAN BİLGİLİ
Doktora
Türkçe
2006
Çevre MühendisliğiYıldız Teknik ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF.DR. AHMET DEMİR
- Modelling of the leachate treatment plant with membrane bioreactor process
Membran bioreaktör procesli bir sızıntı suyu arıtma tesisinin modellenmesi
CANSU DELİBAŞ
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
Çevre Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İZZET ÖZTÜRK
- Katı atık depo sahalarının geçirimsiz taban sistemlerinden kirletici geçişinin incelenmesi ve taban sistemlerinin rehabilitasyonu
Investigation of contaminant transport through impermeable solid waste landfill liners and rehabilitation of liner systems
GAMZE VARANK
Doktora
Türkçe
2010
Çevre MühendisliğiYıldız Teknik ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET DEMİR
- Katı atık düzensiz depolama sahaları için uygun gaz oluşum modellerin belirlenmesi
Determination of the appropriate gas production models for open dumps
DOHA EL-BENY
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
Çevre Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. İBRAHİM DEMİR