Geri Dön

Spironolaktonun tip 2 diyabetiklerde sol ventrikül diyastol fonksiyon bozukluğu üzerine etkisi

The effect of spironolactone on left ventricular diastolic dysfunction in type 2 diabetic patients

  1. Tez No: 108464
  2. Yazar: YEŞİM YILMAZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NECATİ SIRMACI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2001
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 33

Özet

Özet: Çalışmanın temeli: Diyabetin kalp-damar hastalıkları açısından bir risk faktörü olduğu ve diyabetik hastalarda birincil ölüm nedeninin kalp-damar sistemine ilişkin hastalıklar olduğu uzun zamandır bilinmektedir. Bunun en bilinen nedeni koroner arter hastalığıdır. Fakat, yapılan klinik ve epidemiyolojik çalışmalar, koroner anjiografileri normal bulunan diyabetik hastalarda görülen bir miyokard hastalığını ortaya çıkarmıştır. Bugün artık, diyabetik kardiyomiyopati olarak bilinen bu hastalığın, kendini perivasküler, interstisyel ve miyositlerin yerini alan fibroz olarak gösteren patofizyolojisi, yapılan pek çok araştırma sonucu büyük oranda anlaşılmıştır. Sol ventrikülün önce diyastol fonksiyonu bozulmakta, bunu sistol fonksiyonundaki bozulma ve ardından konjesyonlu kalp yetersizliği izlemektedir. Diyastol fonksiyonunun bozulması ise aldosteronun neden olduğu miyokard fibrozu sonucu olmaktadır. Aldosteron reseptör bloken' olan spironolaktonun, kalp yetersizliğinde mortalite ve morbiditeyi anlamlı olarak azalttığı kanıtlanmıştır. Ve yine pek çok deneysel çalışmada, spironolaktonun miyokard fıbrozunda gerilemeye neden olduğu gösterilmiştir. Diyastol fonksiyon bozukluğunun diyabetik hastalardaki sıklığının bilinmesine karşın, bugüne dek, diyabetik hastalarda miyokard fibrozunu engellemeye ya da geriletmeye yönelik bir ilaç çalışması yapılmamıştır. Amaç ve yöntem: Spironolakton tedavisinin, diyabetik hastalarda görülen subklinik sol ventrikül diyastol fonksiyon bozukluğu üzerindeki etkilerini araştırmak üzere, kalp yetersizliği semptom ve bulguları, hipertansiyonu, koroner arter hastalığı, patolojik düzeyde mikroalbüminürisi olmayan; vekaynaklı ölümlerin önüne geçilmesinde yeni ve ümit verici bir sayfa açılabilmesi için, bu bulguların daha büyük çaplı ve uzun süreli randomize çalışmalar ile desteklenmesi gerekmektedir.ekokardiyografik olarak diyastol disfonksiyonu gösterilen 7'si kadın 7'si erkek 14 tip 2 diyabetik hasta çalışmaya alındı. Günde 50 mg dozunda 3 aylık spironolakton tedavisi öncesi ve sonrası sol ventrikül fonksiyonları değerlendirildi. Sonuçlar: Üç ay sonra yapılan kontrollerde hastaların E/A değerlerinde (önceki 0.79±0.12; sonraki 0.98±0.22; p=0.002), E akım hızlarında (önceki 69.07±9.61 cm/sn; sonraki 82.21+17.20 cm/sn; p-0.02), ejeksiyon fraksiyonlarında (önceki %59.57±6.15; sonraki %64.86±6.86; p= 0.02) anlamlı bir iyileşme görülürken; izovolumetrik relaksasyon zamanındaki artış sınırda anlamlı bulundu (önceki 75.00+16.05 msn; sonraki 85.71 ±19.1 0 msn; p=0.05). A dalgası akım hızları (önceki 88.85+16.80 cm/sn; sonraki 85.51 ±14.24 cm/sn; p=0.27) ve deselerasyon zamanlarında (önceki 100.71+41.22 msn; sonraki 96.43±34.55 msn; p=0.81) ise anlamlı değişiklik olmadı. E/A oranındaki düzelme, E akım hızındaki artışa; dolayısı ile ventrikül diyastolunun erken doluş safhasındaki iyileşmeye bağlandı. Sol ventrikülün sistol ve diyastol fonksiyonlarmdaki bu iyileşme, yaş ve beden kitle indeksinden bağımsızdı. Tedaviden önceki ve sonraki kan basıncı, HbA1c ve açlık kan şekeri değerlerinde anlamlı bir değişiklik olmadığından, spironolaktonun bu olumlu etkileri kan başmandaki düşme ya da diyabetin metabolik kontrolündeki düzelmeyle de ilişkili bulunmadı. Tedaviye bağlı hiperkalemi ve yan etki görülmedi. Yorum: Subklinik sol ventrikül diyastol fonksiyon bozukluğu olan diyabetik hastalarda, spironolakton tedavisi ile hem sistol, hem de diyastol fonksiyonlarında anlamlı bir iyileşme olmaktadır. Bu iyileşme yaş ve beden kitle indeksinden bağımsızdır. Diyabetik hastalarda kalp-damar sistemi

Özet (Çeviri)

Summary: Background: It has long been known that, diabetes is a risk factor for cardiovascular disease and cardiovascular deaths are the primary cause of mortality in diabetic patients. The most frequently reason for this is the coronary artery disease. But, clinical and epidemological studies have revealed a myocardial pathology in diabetic patients with normal coronary angiograms, which is characterized by perivascular, interstitial and replacement fibrosis. The specific pathophysiological mechanism of this disease, currently known as diabetic cardiomyopathy, has largely been understood with the aid of multiple studies. The diastolic functions of left ventricle is impaired first, followed by systolic dysfunction and later by congestive heart failure. Diastolic dysfunction is the result of myocardial fibrosis caused by aldosterone. Aldosterone receptor blocker spironolactone has been proved to substantially reduce the risk of morbidity and mortality in congestive heart failure. Experimental studies also have shown that spironolactone causes regression in myocardial fibrosis. In spite of the avareness of the increased frequency of diastolic dysfunction in diabetics, no study aiming the prevention or regression of myocardial fibrosis in diabetes has been done until date. Aim and methods: To study the effects of spironolactone treatment on subclinical diastolic dysfunction seen in diabetics; 14 type 2 diabetic patients, 7 women 7 men, without signs or symptoms of heart failure, hypertension, coronary artery disease, pathological levels of microalbuminuria and with recorded diastolic dysfunction on echocardiograpy are included. Left 2^ventricular functions are determined before and after 50 mg/day spironolactone therapy for 3 months. Results: After 3 months a statistically sinificant improvement was seen in E/A ratios (before 0.79+0.1; after 0.98±0.22; p-0.002), E velocities (before 69.07d3.61 cm/sec; after 82.21+17.20 cm/sec; p=0.02), ejection fractions (before 59.57+6.15 %; after 64.86+6.86 %; p= 0.02).however lengthening of isovolumetric relaxation time showed only borderline significance (before 75.00+16.05 msec; after 85.71+19.10 msec; p=0.05). Changes in A velocities (before 88.85+16.80 cm/sec; after 85.51+14.24 cm/sec; p=0.27) and deceleration times (before 100. 71 ±41. 22 msec; after 96.43+34.55 msec; p=0.81) did not show statistical significance. The improvement in the E/A ratio, was thought to be caused by the increase in E velocity; which in turn signifies the improvement in the early diastolic filling phase of left ventricle. This improvement in the systolic and diastolic functions of the left ventricle did not corralate with the age and body mass index of the patients. Since there was no difference in the levels of blood pressure, HbA1c and fasting blood glucose before and after the treatment; the beneficial effects of spironolactone was not dependent on the drop in blood pressure or better metabolic control of diabetes. No side effects or hyperkalemia occurred due to treatment. Conclusions: : In diabetic patients with subclinical impairment of diastolic function, both systolic and diastolic functions improve with spironolactone therapy. This improvement does not correlate with the age and body mass index. These findings are needed to be supported by large scale and long term randomized trials to open a new and promising page in preventing cardiovascular deaths in diabetic patients.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    193889

    Diyabetik nefropati gelişimine aldosteron blokajının etkileri

    The effects of aldosterone receptor blockade on diabetic nephropathy

    AYTEN ÜSTÜNDAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıTrakya Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ARMAĞAN TUĞRUL

  2. Tez No

    435645

    Kompanse durumda sınıf 2-3 sistolik kalp yetersizliği hastalarında spironolaktonun EKG'de atriyal ileti süresi üzerine etkisi

    The effect of spironolactone on atrial conduction time in ekg in patients with compensated systolic heart failure (CLASS 2-3)

    SEYYED HAMED MOGHANCHI ZADEH

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    KardiyolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TANER ULUS

  3. Tez No

    163380

    Hafif-orta şiddette kalp yetmezliği olgularında spironolaktonun sol ventrikül fonksiyonlarına etkisi

    The effects of spironolactone on left ventricular function in mild-moderate heart failure

    MEHMET KAYRAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    KardiyolojiSelçuk Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. KURTULUŞ ÖZDEMİR

  4. Tez No

    229907

    ST yükselmeli miyokard infarktüsü geçiren hastalarda spironolaktonun uzun dönemde sol ventrikülün yeniden biçimlenmesi üzerine etkisi

    The long term effect of spironolactone on left ventricular remodelling in patients with ST elevation myocardial infarction

    MEHMET AKİF VATANKULU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    KardiyolojiSelçuk Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KURTULUŞ ÖZDEMİR

  5. Tez No

    108268

    Primer hipertansiyonlu hastalarda spironolaktonun hedef organ hasarı üzerine etkisinin enalapril ile karşılaştırmalı değerlendirilmesi

    Comparison of effects of spironolactone and enalapril on and organ damage in patients with primary hypertension

    HASAN TURAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    KardiyolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. KENAN ATEŞ

Geri Dön