Simularca
Simularca
- Tez No: 110502
- Danışmanlar: PROF. DR. SEMİR ASLANYÜREK
- Tez Türü: Sanatta Yeterlik
- Konular: Sahne ve Görüntü Sanatları, Performing and Visual Arts
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2002
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sinema Televizyon Ana Sanat Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 77
Özet
Özet: Yeni Bir Film Yapım Felsefesine Doğru Sinema sadece bir sanat dalı değil (biraz da üzücü bir biçimde) öncelikle endüstriyel bir üretim şeklidir. Bir filmin yapılabilmesi için genellikle yüzlerce veya en iyimser tahminle onlarca insanın haftalarca çalışması, son derece pahalı teknik aletler kullanması gerekir. Her ne kadar Fransız kökenli“auteur kuramı”filmin yönetmenini“yaratıcı”kişi saysa da bunun pratikte çok da işlerliği olmadığını kabul edebiliriz.“Auteur”kuramının kökenleri 1920'lere kadar gider. O yıllarda Fransız eleştirmenler tarafından ortaya atılan bu kavram senaristiyle yönetmeni aynı olmayan filmleri daha aşağı görmek üzerine kurulmuştu. Ama“auteur”teorisinin altın çağı 1950'lerin sonunda“Cahier de Cinema”dergisi altında buluşan yeni dalga sinemacılarının etkisiyle yaşandı. Bu teoriye göre yönetmen filmin senaryo yazarı, olmasa bile sadece filmin sahnelemesi (mise en scene) sırasında verdiği kararlar ve yarattığı stille bile“auteur”tanımını hak edebilirdi.1 Gerçekte bir yapım süreci içinde yönetmenin tamamen kontrol edebileceği çok az şey vardır. Setteki en ufak elemanın bile yapacağı önemsiz bir hata filmi ciddi şekilde etkileyebilir. Bir film dekor- kostüm- aksesuar- ışık- mekan- mercek- ışık- renk- kurgu- ses gibi kendi altlarında başka bir sürü unsur içeren alanlardan oluşur. Örnek olarak dekor yanlış yapıldıysa yönetmen ne kadar yetenekli olursa olsun ancak bir noktaya kadar filmi“kurtarabilir”. Bir filmin gerçekleşebilmesi için binlerce hatta yüzbinlerce dolara ve bir çok insana ihtiyaç vardır. İlk ortaya çıktığından bu yana sinemanın büyük sermaye gruplarının kontrolünde olması bu açıdan doğal karşılanabilir. Ender olarak bağımsız IVüreticiler iyi filmlerle ortaya çıkabilseler de genellikle dağıtım kanalları da tröstlerin elinde olduğu için bugüne kadar bağımsız sinema yapmak biraz maceracı bir ruhu ve epey de sabır sahibi olmayı gerektiriyordu diyebiliriz. Buna rağmen 1990'ların ikinci yarısından başlayarak yeni bir dalga gelişiyor. Bu dalganın iki önemli kolu var: Birincisi gelişmekte olan video teknolojisi ikincisi bütün bilgisayarları birer sinema salonuna çevirme potansiyeli taşıyan ikinci bin yılın belki de en son“büyük”buluşu internet. Bu iki güçlü silah sayesinde sinema yapmak çok daha kolaylaşabilir ve daha da önemlisi filmlerin dağıtım şekli klasik sinema salonlarından evlere ve internet'e kayabilir. Kısaca içinde sinema yapma isteği olan ve anlatacak derdi olan insanların sinema yapabilmesi artık daha mümkün. Gelişen video teknolojisi film yapmayı daha ucuz, daha kolay ve daha demokratik bir hale getiriyor. Bugün bize dayatılan anlayış maalesef ya tamamen Amerikan kaynaklı veya Avrupa kaynaklı film yapma yöntemidir. Sözü edilen bu yöntemler tez içinde ayrıntılarıyla açıklanacak ve örneklenecektir. Bu tez çerçevesinde yapmaya çalıştığım şey bu ikisinin de dışında yeni ve bize özgü bir sinema yapma şekli geliştirmektir. Sinema yapma şansını bulamayanlar için yeni bir şans yaratma denemesidir. İstanbul, 1 Ağustos 2001 1 Hay ward, Susan, Key Concepts in Cinema Studies, Routledge Publishing, 1996, sayfa 12-13 V
Özet (Çeviri)
Summary: Towards a New Philosophy of Filmmaking Cinema is not only a branch of art (with some unfortunate preciseness), it has an industrial attachment. In order to get a film produced, hundreds of people, with an optimistic estimation tens of people must work for weeks and they must use very expensive technical tools. However the French originated“Auteur”theory takes the film director as the“creative person”, this has not practical applicability. The origins of the“Auteur theory”goes back as far as to 1920s. This concept that was introduced by French critics in those years was based on the fact that the films for which the scriptwriter and the director is not the same would be considered“low quality, commercial products”. But the golden age of the“Auteur”theory was experienced by the end of the 1950s, by the influence of the“French new wave”of film makers, under the“Cahier de Cinema”magazine. According to this theory, even if the the director is not the scriptwriter for the film, with the decisions he takes and the style he creates during staging the film he would deserve the definition of“Auteur”. In reality, there are a few things that a director can fully control during the film making process. Even a very unimportant fault that could be done by a very unimportant person in a film set can seriously affect the film. This could happen in any of the fields like art direction, costume, accessory, locations, lenses, color, editing, sound that included many elements within their contents. For instance, if the art direction is incorrectly prepared, director can only“recover”the film up to a limited point. In order to achieve a film, thousands of dollars, or even hundreds of thousands dollars and many people are needed. VIFrom this point of view, it is therefore can be evaluated as normal that since the emerging of the cinema, it is under the control of the large capital holding groups. However the independent producers can rarely make good films, since the distributing channels are generally under the control these companies, we can say that making a film independently is some kind of adventure and it requires to be highly patient. In spite of these, a new wave is coming up starting from the mid 1990s. This wave has two outstanding branches: the first one is the developing digital video technology, the second one is the“Internet”that could be the latest“greatest”invention of the second millenium that includes the potential for changing all the computers into cinema halls. By means of these two arms, filmmaking could be much easier and, more importantly, the distribution of the films could be shifted from the classical cinema halls to houses and Internet. In few words, for those who want to make film and have something to tell, every thing is now more possible. Digital video technology is making the filmmaking less expensive, easier and more democratic. The thing that is being imposed on us, unfortunately, is the method of making American or European sourced films. The said methods will be explained in the thesis in detail and exampled. The thing that I wanted to highlight within this thesis, is to bring a new way of film making, ours-specific, out of the above two approaches. It is new chance creation attempt for those who have no chance for filmmaking. Istanbul, August 1,2001 vn
Benzer Tezler
- Simulacra and hyperreality in Neil Gaiman's American Gods
Neil Gaiman'ın American Gods adlı romanında simülakrlar ve hipergerçeklik
NESLİHAN ATCAN ALTAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
Amerikan Kültürü ve EdebiyatıÇankaya Üniversitesiİngiliz Edebiyatı ve Kültür İncelemeleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZLEM UZUNDEMİR
- Artificial memory and simulacra in the age of pandemic: A study of selected narratives
Pandemi çağında yapay bellek ve simülakr: Seçilmiş anlatımlar üzerinde bir inceleme
ALAA KHALAF KHEDHER
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
İngiliz Dili ve EdebiyatıKarabük Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ARWA HUSSEIN MOHAMMED AL-DOORI
- Metalaşma ve haber: İnternet gazeteciliğinde simülakr habercilik olgusu
Commodification and the news: The problem of simulacra news in online journalism
ARZU BAYAR
- Simülasyon kuramı çerçevesinde günümüz sanatında yeniden üretim olgusu
A case of reproduction in contemporary arts within framework of simulation theory
MEZULA DRAGONETTİ
- Stories that become us: Hyperreality and storytelling in 21st century social media phenomena
Dönüştüğümüz hikayeler: 21. yüzyıl sosyal medya olgularında hipergerçeklik ve hikaye anlatıcılığı
ÇAĞLA BÜYÜKKOÇ SÜTLÜOĞLU
Yüksek Lisans
İngilizce
2021
SosyolojiSabancı ÜniversitesiKültürel Çalışmalar Ana Bilim Dalı
DOÇ. HÜLYA ADAK
