Geri Dön

Kronik allogreft nefropatisi saptanan hastalarda renal allograft prognozuna etki eden parametrelerin incelenmesi

Evaluation of the parameters on renal allograft prognosis in the patients diagnosed as chronic allograft nephropathy

  1. Tez No: 118496
  2. Yazar: CEVDET DURAN
  3. Danışmanlar: DOÇ.DR. AYDIN TÜRKMEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2002
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

69 7.ÖZET Böbrek transplantasyonu günümüzde son dönem böbrek yetersizliğinin en seçkin tedavi yöntemidir. Donör bulunmasındaki sıkıntı nedeniyle transplante edilen organların sağkalım süresinin uzatılması da çok önemlidir ve bu konudaki en önemli sorun halen rejeksiyonlar olarak süregelmektedir, özellikle bir yıldan sonraki dönemde en önemli graft kayıp nedeni kronik rejeksiyonları da kapsayan kronik allograft nefropatisidir. Son gelişmelerle erken dönem akut rejeksiyonların tedavisinde ve önlenmesinde büyük başarılar kazanılmasına karşın aynı etkinliğin uzun döneme yansımadığı gözlenmektedir. Allograft yaşam süresi uzadıkça KAN'li hastalarla daha çok karşılaşılması kaçınılmazdır. Gerek immünolojik, gerekse nonimmunolojik nedenlerle ortaya çıkabilen KAN'li hastaların klinik izlem ve tedavilerindeki amaç hem etkin şekilde graft ömrünü uzatmak, hem de hastayı gereksiz immunosupresif tedaviden korumak olmalıdır. Bu çalışmada, Mayıs 1993 ile Mayıs 2001 tarihleri arasında polikliniğimizce izlenmekte olan 600'de fazla hasta içinden allograft biyopsisi yapılarak KAN tanısı konulmuş 64 hasta, alloantijen bağımlı ve bağımsız risk faktörleri, yapılan tedavi modifikasyonları ve allograft sağkalım süreleri açısından incelendiler. Altmışdört hastadan (12 K / 52 E), 23 hastaya kronik glomerulonefrit, 11 hastaya kronik pyelonefrit, 30 hastaya da sebebi belirlenemeyen nedenlerle son dönem böbrek yetersizliği tanısı konularak renal transplantasyon yapılmıştı. Hastaların graft ortalama sağkalım süresi 70.83 + 40.36 aydı, ortalama allograft biyopsi yapılma süresi ise transplantasyondan sonrası 57.57 + 43.7 ay olarak saptandı. Hastalar KAN tanısı aldıktan sonra 13.25 + 12.86 ay izlendiler. İzlem sonunda 18 hastanın graftı fonksiyone kalırken, 3 hasta eksitus oldu, 6 hasta periton diyalizi, 37 hastada hemodiyalize döndü. Canlı donörden yapılan transplantasyonlarda hem graft sağkalım hem de KAN bulguları geliştikten sonraki graft sağkalımı anlamlı olarak daha uzun bulundu. Hastaların % 77'sinde hipertansiyon saptandı. Sistolik ve diyastolik kan basıncının graft sağkalım süresi ve KAN bulguları çıktıktan sonraki graft70 sağkalım süreleri üzerine etkisiz olduğu görüldü, ancak renal replasman tedavisine dönen grupta graftı fonksiyone edenlere göre diyastolik kan basıncı daha yüksek bulundu. Serum trigliserit düzeyleri yükseldikçe graft sağkalım süresinin olumsuz etkilendiği saptandı. Tedavide mikofenolat mofetil kullanılması sağkalım süresini olumlu yönde etkilerken biyopsi döneminde serum kreatinin düzeyinin 3 mg/dl nin üzerinde olması ve hastada infeksiyon öyküsünün olması ise graft sağkalım süresini olumsuz yönde etkilemekteydi Hasta cinsinin, primer böbrek hastalığının, akut rejeksiyon varlığının, HCV taşıyıcılığı, serum glukoz, kolesterol ve proteinüri değerlerinin graft sağkalım süresi üzerine olumsuz etkisi saptanamadı. Birçok çalışmada gösterilmesine karşın proteinürinin olumsuz gidiş üzerine etkisi bizim çalışma popülasyonumuzda net olarak gösterilemedi. Burada proteinürinin değerlendirilmesindeki veri eksikliklerinin sorumlu olabileceği düşünüldü. Sonuç olarak; kronik allograft nefropatisi sürecine giren hastalarda SDBY ve diyalize gidiş kaçınılmaz olarak görünmekle birlikte bu dönemde yapılan biyopsilerle hastaların allograft sağkalım oranlarında anlamlı değişiklikler sağlayabilecek verilere ulaşmak mümkündür. Bu veriler ışığında gerekli tedavi değişikliklerinin yapılması, özellikle MMF gibi yeni ve etkin immunosupressif ilaçların kullanılmasının olumlu etkileri gözlenmiştir.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Akut rejeksiyonda ve kronik allograft nefropatisinde panel reaktif antikor ve Fcγ reseptör gen polimorfizmi

    Başlık çevirisi yok

    NEŞE ÖZKAYIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    NefrolojiEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVGİ MİR

  2. Renal allograft biyopsilerinin tedavi ve prognozu belirlemedeki etkinliğinin araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    SABAHAT ALIŞIR ERCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Nefrolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERGİN ARKA

  3. Böbrek transplantasyonunda kardiyovasküler hastalıklar ve risk faktörleri

    Cardiovascular diseases and risk factors in renal transplantation

    MOHAMMED JUMA MOHAMMED

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Kardiyolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. SÜHEYLA APAYDIN GÜVEN

  4. Renal transplant alıcılarında allograft biyopsihistopatolojik değerlendirme ve komplikasyonlar

    Histopathologic evaluation and complications of allograft biopsies in renal transplant recipients

    BELMA ÇEVİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Radyoloji ve Nükleer TıpBaşkent Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATİH BOYVAT

  5. Böbrek transplantasyon hastalarında renin angiotensin sistemi gen polimorfizminin kronik allograft nefropatisi gelişimine etkisi

    The effect of renin angiotensin system gene polymorphium on chronic allograft nephropathy in patinents with renal transplantation

    MÜJDAT ZEYBEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    NefrolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ ÇELİK