Renal fibrogenez patogenezinde proteinüri ve Monosit Kemoatraktan Protein-1'in rolü
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 123688
- Danışmanlar: PROF.DR. SEVGİ MİR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2002
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ege Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
VII. ÖZET Bu çalışmada deneysel olarak adriamisin ile oluşturulan proteinüri modelinde; 1. Glomerüler proteinüri oluşmasını izleyen erken evrede tübüler hasarın olup olmadığının belirlenmesi, 2. MCP-1 aktivasyonunun hücresel infiltrasyona bağlı olup olmadığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu deneysel çalışmada Wistar albino türü sıçanlar kullanıldı ve randomize olarak ayrılan bir grup sıçana (20 sıçan ) 5 mg/kg adriamisin ve diğer gruba (10 sıçan) 5 mg/kg distile su santral venöz yoldan uygulanarak çalışma başlatıldı. Deney ve kontrol grubu sıçanların proteinüri açısından 5. gün, 14. gün ve 42. günde 24 saatlik idrarlarından ölçüm yapıldı, deney grubu randomize olarak ikiye ayrıldı. Birinci grup (A grubu) 14. günde 24 saatlik idrarları toplanarak MCP-1 ölçümü için ayırıldı ve sonrasında sakrifiye edilerek doku MCP-1 ölçümü ve histopatolojik inceleme için -80 °C'de saklandı. İkinci grup (B grubu) 14. günde MCP-1 ölçümü için idrarı toplandıktan sonra yaşatılmaya çalışılarak 42. günde MCP-1 ölçümü için tekrar 24 saatlik idrar toplandıktan sonra sakrifiye edilerek doku materyalleri doku MCP-1 ölçümü ve histopatolojik inceleme için saklandı. Kontrol grubu sıçanların aynı zaman dilimlerinde 24 saatlik idrarları toplanarak 42. günde doku MCP-1 ölçümü ve histopatolojik inceleme için sakrifiye edildi. MCP-1 ölçümü Cytelisa MCP-1 kiti kullanılarak idrarda ve böbrek dokuları homojenize edildikten sonra dokuda ELISA kiti ile yapıldı. Histopatolojik 67değerlendirmeler ışık mikroskopik olarak yapıldı, kesitlerde özellikle fibrozis, tübüler nekroz, hücresel infiltrasyon, tübüler protein tıkaçları, tübüler atrofi, fokal segmental glomerüler skleroz, tübüler dilatasyon değerlendirildi. İstatistiksel değerlendirmelerde Kruskal-Wallis testi, Mann-Whitney testi, Wilcoxon Signed Rank testi ve Kendall' tau b testi kullanıldı. Adriamisin uygulanan her iki grup sıçanda 5. günden itibaren proteinüri ortaya çıktığı ve proteinüri düzeylerinin çalışma süresince artış gösterdiği ve kontrol grubuna oranla tüm inceleme dönemlerinde artmış olduğu saptandı. Sıçanlarda adriamisin uygulamasını izleyerek proteinüri başladığı ve kronik proteinüri geliştiği gösterildi. Adriamisin uygulanan ve erken evrede (14. gün) histopatolojik incelemeye alınan A grubu sıçanların glomerüllerinde her hangi bir değişiklik izlenmedi. Tübülointerstisyel bölgede ise tübüler protein tıkaçları, tübüler yapılarda dilatasyon yanısıra tübülointerstisyel bölgede tek odaklı minimal tübülointerstisyel mononükleer hücre infiltrasyonu olduğu saptandı. Tübüler epitel hücre nekrozu ve tübüler atrofi olduğu bulundu. Tanımlanan tüm tübülointerstisyel histopatolojik bulgular kontrol grubuna göre istatistiksel olarak farklılık göstermekteydi. Glomerüler proteinüri oluşmasını izleyen erken evrede proteinüriye bağlı tübülointerstisyel etkilenme olduğu bulundu. Adriamisin uygulanan ve proteinürilerinde çalışma süresince artış olduğu saptanan B grubu sıçanların geç evrede (42. gün) yapılan değerlendirmelerinde tübüler protein tıkaçlarının devam ettiği, tübüler dilatasyonun artarak sürdüğü bulundu. İkinci hafta kesitlerine oranla tübülointerstisyel mononükleer hücre infiltrasyonunda artış olduğu görüldü. Bu evrede nekroz tek tük olarak gözlendi, A 68grubuna oranla artmıştı. Tübülointerstisyel bölgede atrofi ve ılımlı fibrozis bulguları izlendi. Üç sıçanın birinde tek glomerülde diğerlerinde 2-3 glomerülde segmental skleroz, bir diğer hayvanda glomerüler kollaps izlendi. Fokal segmental skleroz A grubuna oranla artmış olmasına rağmen bu artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Kontrol grubu sıçanlarda 42. günde histopatolojik değerlendirme yapıldı. Bu grupta belirgin glomerüler ve/veya tübüler değişiklik saptanmadı. Adriamisin uygulaması sonrası hem A grubu hem B grubunda 14. günde idrarla MCP-1 atılımının kontrol grubuna oranla artmış olduğu saptandı. B grubunda 42. günde idrarla MCP-1 atılımı erken evreye göre artmış bulundu. Adriamisin uygulaması sonrası erken proteinüri döneminde (A grubu) bir grup sıçan sakrifiye edilerek yapılan incelemelerinde dokuda MCP-1 düzeylerinin artmış olduğu bulundu. Geç evrede (B grubu) incelenen sıçanlarda doku MCP-1 düzeyleri A grubuna ve kontrol grubuna oranla artmıştı. İkinci haftadan itibaren MCP-1 aktivasyonunun artmış olduğu ve çalışma süresince MCP-1 aktivasyonundaki artışın sürdüğü düşünüldü. Deney ve kontrol grubu sıçanların tümünün idrar ve doku MCP-1 düzeylerinin grubun fibrozis ve yangı skorlaması ile ilişkisi Kendall's tau b testi ile araştırıldı. Adriamisin uygulaması, süreye bağlı olarak idrarla MCP-1 atılımı ve doku MCP-1 düzeylerini arttırırken yangı ve fibrozisin zamanla arttığı bulundu. İkinci haftada fibrozis olmaması nedeni ile bu haftada MCP-1 düzeyleri ve proteinüri ile fibrozis arasında ilişki yoktu. Yangısal hücre infiltrasyonu proteinüri ile ilişkili olarak artıyordu. Fibrozis oluşumunda mononükleer yangısal hücre infiltrasyonunun önemli olduğu düşünüldü. 69
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Tacrolimus nefrotoksisitesi geliştirilmiş hayvan modelinde fibrojenik sitokinlerin patojenik rolü ve ACE inhibitörü ve A2 reseptör blokerinin buna etkisi
Başlık çevirisi yok
HİCRAN DENİZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
NefrolojiMarmara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SERHAN TUĞLULAR
- Streptozotosin ile deneysel diyabet oluşturulmuş rat böbreklerinde L-arjinin'in dönüştürücü büyüme faktör beta 1 (TGF-β1) ekspresyonu üzerine etkileri
Effects of L-arginine on transforming growth factor beta 1 (TGF-β1) expression in streptozotocin induced experimental diabetic rat kidneys
AYTEN KARABEKİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
PatolojiErciyes ÜniversitesiVeterinerlik Patolojisi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ DUYGU YAMAN GRAM
- Endometrozis hastalarında evrelere göre galektin 3 seviyelerinin incelenmesi
Examination of galectin - 3 levels in patients with endometrosis according to stages
DİLŞAN FULYA KIZILGEDİK
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
BiyokimyaSivas Cumhuriyet ÜniversitesiFarmasötik Biyokimya Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ CEYLAN HEPOKUR
- Gentamisin ilişkili akut böbrek yetmezliğinde ürotensin-II reseptör antagonisti palosuranın etkisi
The efficiency of urotencin-II receptor antagonist palosuran on gentamycin induced acute renal failure
HATİCE ÇALIŞKAN BURGUCU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
NefrolojiEge Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SONER DUMAN
- Deneysel siklosporin nefrotoksisitesi modeli üzerine lökotrien reseptör blokerlerinin etkisi
The effect leukotrien receptor blockers on experimental chronic cyclosporine nephrotoxicity
AYDIN ATAKAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıMarmara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÇETİN ÖZENER
YRD. DOÇ. DR. SERKAN TUĞLULAR