Fiber reinforced plastic overlay retrofit of hollow clay tile masonry infilled reinforced concrete frames
Delikli tuğla dolgu betonarme çerçevelerin fiber esaslı kompozit yaygılarla güçlendirilmesi
- Tez No: 129432
- Danışmanlar: PROF. DR. GÜLAY ALTAY
- Tez Türü: Doktora
- Konular: İnşaat Mühendisliği, Civil Engineering
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2002
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 129
Özet
Delikli tuğla dolgu duvarlı betonarme çerçevelerin rij itlik ve dayanımlarının incelenmesi ve fiber esaslı malzemeler kullanılarak arttırılması amacıyla 1 :3 ölçekli model çerçeveler statik tersinir yanal yükler altında deneye tabi tutulmuştur. Dört düşük ve dört yüksek süneklikli dolgu duvarlı/duvarsız numune ikiz tek-kat-tek-açıklıklı çerçeveler halinde, az katlı betonarme binaların alt katlarındaki bir iç açıklığı temsil eden yüklere tabi tutulmuştur. Deneylerde, dolgu duvarlı çerçevelerin yanal dayanım ve rij itliğinin boş çerçevenin eşdeğer özelliklerinden üstün olduğu gösterilmiştir. Fiber esaslı malzemeler kullanılarak yapısal davranış ve dayanımın iyileştirilmesine çalışılmış, örgülü cam fiber yaygılar ve karbon fiber esaslı şeritler yardımıyla dolgu duvarlar kuşatılmış ve çaprazlanmıştır. Bu uygulamalarla yanal yük altodaki dayanım ve rij itliğin önemli ölçüde arttığı görülürken, sistemin toplam deplasman yeteneğinin kısıtladığı da tespit edilmiştir. Malzeme deneyleri sırasında, dolu tuğlalar için geliştirilmiş olan deney metotlarının delikli tuğlaların malzeme dayanımlarının belirlenmesi için yeterli olmadığı görülmüş, çekme dayanımı tahmini için basit bir deney metodu ortaya atılmış ve sonlu eleman modellerinin de beraberinde kullanılmasıyla çekme dayanımı tahmin edilmiştir. Dolgu duvarlı betonarme çerçevelerin nümerik modellenmesi için, iki boyutlu kafes sistemlerin analizinde kullanılan çubuk modellerin doğrusal olmayan davranışına dayanan bir modelleme yaklaşımı ortaya atılmış ve iki farklı detay seviyesinde ele alınarak, deneyler sırasındaki hasarların takibi için detaylı ve ofis uygulamaları için ise basitleştirilmiş geometrideki birer tekniğin deneylerlerle karşılaştırılması yapılmıştır. Doğrusal olmayan malzeme davranışını modelleyen noktasal mafsal elemanları kullanılarak dolgu duvarlı çerçeve modelleri monoton artan yanal yük altında analize tabi tutulmuştur. Detaylı modelin sonuçlarının deney sonuçlarına yakınlığı ve mühendislik modelinin de kalibrasyona elverecek özellikler taşıdığı kaydedilmiştir.
Özet (Çeviri)
Stiffness and strength contribution of hollow clay tile infills to ductile and non- ductile reinforced concrete frames were evaluated using 1 :3 scale specimens tested under quasi-static reversed cyclic seismic loads. Four ductile and four non-ductile framed single- bay-single-story specimens with and without infill panels were tested in tandem specimen configuration simulating the seismic actions on lowest interior spans of typical of low-rise infilled frame structures. During the tests on masonry infill material, the testing procedures originally developed for solid brick masonry were shown unsuitable for the hollow clay tile masonry testing. A new method for tensile strength testing of the hollow clay tile units was proposed and used coupling with finite element models to establish a tile tensile strength estimate. Infilled frames with plain hollow clay tile infill were shown to have failure loads well in excess of the bare frames. Glass fiber woven sheet and carbon fiber reinforced plastic laminates were used to confine and brace the hollow clay tile infill. Addition of glass-fiber overlays and carbon fiber laminates increased the strength of the infilled frames above the conventionally infilled frames. However, the maximum displacement capacity of the new system reduced due to low compressive strength of the tile infill, which confined the failures and deformations to infill corners and column mid- height. A new finite element modeling approach was developed based on the use of plane- framework analysis methods for plane stress analysis. Two different model scales were considered to show the capabilities of the proposed approach and the possibilities of simplification for engineering office use. A standard finite element analysis package with point-wise nonlinear element capability was used to calculate the pushover curve of the tested specimens. The results showed a good agreement with the test results for the detailed model, and the engineering model was regarded amenable for further calibration.
Benzer Tezler
- Yapıştırıcı ile birleştirilmiş kompozit tek bindirme bağlantıların eğik darbe altında mekanik davranışlarının incelenmesi
Investigation of mechanical behaviour of adhesively bonded composite single-lap joints under oblique impact
MİTHAT GÖKHAN ATAHAN
Doktora
Türkçe
2020
Makine MühendisliğiErciyes ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA KEMAL APALAK
- Poli-propilen fiber katkısının betonarme kirişlerde bindirme boyuna etkisi
The effect of polypropylene fiber additive on the overlap length in reinforced concrete beams
MERVE KORKMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
İnşaat MühendisliğiErzincan Binali Yıldırım Üniversitesiİnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ATİLA KUMBASAROĞLU
- Al-Sic metal matrisli karma malzemelerinin deformasyon davranışının sonlu elemanlar yöntemi ile parametrik analizi
Başlık çevirisi yok
ŞAFAK YILMAZ
- Experimental investigation of influences of support plates on micro-drilling of CFRP laminates
Destek plakalarının KETP laminaların mikro delinmesi üzerine olan etkilerinin deneysel olarak incelenmesi
AHMET DOĞRUSADIK
Doktora
İngilizce
2017
Makine MühendisliğiMarmara ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYKUT KENTLİ
- Van depreminde hasar gören betonarme bir yapının, performans değerlendirme yöntemleriyle hasarının tahmini
Damage estimation of a reinforced concrete building observed damages in van earthquake with performance evaluation methods
TAMER YILDIZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Deprem Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiDeprem Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALPER İLKİ