The Role of international institutions in identity transformation: The case of Turkish-Greek conflict within the European Union and NATO frameworks
Uluslararası kurumların kimlik dönşümündeki rolü: Avrupa Birliği ve NATO çerçevesinde Türk-Yunan anlaşmazlığının incelenmesi
- Tez No: 137697
- Danışmanlar: PROF. DR. ALİ L. KARAOSMANOĞLU
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 299
Özet
ÖZET Uluslararası Kurumların Kimlik Dönüşümündeki Rolü: Avrupa Birliği ve NATO Çerçevesinde Türk- Yunan Anlaşmazlığının İncelenmesi Oğuzlu, H. Tarık Doktora, Uluslararası İlişkiler Bölümü Tez Yöneticisi: Prof. Dr. Ali L. Karaosmanoğlu Ağustos 2003 Bu tez Türkiye ve Yunanistan'ının Avrupa Birliği ve NATO ile olan ilişkilerinin yapısının, iki ülke arasındaki ilişkilerin doğasını nasıl etkilediğini Uluslararası İlişkiler teorileri açısından incelemektedir. Bunu yaparken temel araştırma konusu bu kurumsal ilişkilerin iki ülkenin güvenlik kimliklerini ne yönde etkilediğidir. Tezde referans yapılan ilgili Uluslararası İlişkiler teorileri, isim vermek gerekirse“neo-realist”,“neo-liberal”ve“sociological institutionalist”teoriler, uluslararası kurumlarla kurulan ilişkilerin devletlerin güvenlik kimliklerininin oluşmasını açıklamaları açısından değerlendirilmiştir. Bu bağlamda düşünüldüğünde, bu tez ağırlıklı olarak sociological institutionalist teorilerin metodlarını benimsemiştir çünkü neo- realist ve neo-liberal teorilerin uluslararası örgütlerin kimlik dönüşümlerindeki etkilerini inceleme ya da bu etkilerin nasıl olduklarını gösterme boyutları sınırlıdır. Tezin ana fikri şudur: Türkiye ve Yunanistan'ın Avrupa Birliği ve NATO bağlamında kurduğu ilişkiler ve bu örgütlerin temsil ettikleri durumsal şartlar, iki ülke arasında realpoHtik güvenlik kimklilerine dayalı ilişkilerin oluşmasına ve zamanla pekişmesine katkıda bulunmuştur. Türkiye ve Yunanistan'ın NATO ve Avrupa Birliği çerçevesinde geliştirdikleri ilişkilerin doğası bu iki ülkenin“non-realpolitik”tarzda güvenlik kimlikleri üretmelerini engellemiş ve onların uzun vadeli işbirliğine dayalı ilişkiler kurma becerilerini olumsuz yönde etkilemiştir. Bu bağlamda düşünüldüğünde Türkiye ve Yunanistan arasındaki realpoHtik bazdaki güvenlik ilişkileri daha çok kimliksel ve fikirsel düzeydedir. Bunun böyle olmasında ise bu iki ülkenin Avrupa Birliği ve NATO ile kurduklari ilişkilerin doğası belirleyici olmuştur. Bu tez basitçe bu kurumsal ilişkilerin Türkiye ve Yunanistan'da hangi mekanizmalar sonucu realpoHtik güvenlik kimliklerinin oluşmasına katkıda bulunduğunu incelemektedir. Bu tez Türkiye ve Yunanistan arasında uzun vadeH işbirliğine dayalı ilişkilerin oluşmasında iki ülkenin güvenlik İdmliklerinin Batı devletler topluluğunun non-real politik güvenlik kimliği ve normaları yönünde yakınlaşmasını ve evrilmesini şart gördüğğnden, yapmaya çalıştığı bu iki ülkenin bu kurumlarla kurdukları ilişkerin yapısının hangi süreçler sonucu tam ters istikamette neticeler doğurduğunu incelemektir. vıUlaştığı sonuçlar bağlamında bu tez aşağıdaki hususları vurgulamaktadır. İlk olarak,“social constructivist”uluslararası ilişkiler teorileri, diğer teorilere nazaran uluslararası kurumlarla kurulan ilişkilerin kimlik dönüştürme kapasitelerinin açıklamada daha başarılıdır. İkinci olarak, 'güvenlik topluluğu1 oldukları farzedilen NATO ve Avrupa Birliği Türkiye ve Yunanistan arasında bir güvenlik topluluğunun oluşmasına pozitif anlamda katkıda bulunmamışlardır. Bunun nedenlerinden birisi NATO'nun daha çok realpolitik güvenlik kimliği üzerine kurulu bir ortak savunma örgütü olduğudur. Buna ilaveten, Avrupa Birliği Türkiye ve Yunanistan'a karşı daha çok araçsal bakış açısıyla ve kar-zarar hesabı zaviyesinden yaklaşmış, iki ülkenin Avrupa Birliği'ne gerçek anlamda katılmalarını kimliksel ve fikirsel bazda öngörüp meşrulaştıramamıştır. Üçüncü olarak, Türkiye ve Yunanistan şayet Avrupa Birliği çerçevesinde non-realpolitik güvenlik kimliğine dayalı bir güvenlik topluluğu kuracaklarsa bunu ancak Avrupa Birliği'ne taktiksel ve araçsal açılardan yaklaşmayı bırakıp daha çok fikirsel ve kimliksel düzeyde hareket ederek yapabilirler. Bu bağlamda her ikisinin de şuna inanmaları elzemdir: Yaşıyor oldukları sınır problemlerinin barışçı yollardan çözümü onların gerçek Avrupalı kimliklerinin tescil edilmesi için bir önşarttır. vıı
Özet (Çeviri)
ABSTRACT The Role of International Institutions in Identity Transformation: The Case of Turkish-Greek Conflict within the European Union and NATO Frameworks Oğuzlu, H. Tarık Ph.D., Department of International Relations Supervisor: Prof. Dr. Ali L. Karaosmanoğlu August 2003 This dissertation analyses the impact of the dynamics of Turkey and Greece's institutional links with the European Union and NATO on the nature of Turkish-Greek relations from an International Relations theoretical perspective. In undertaking this task the main research interest is to uncover the impact of links with international institutions on the security identities of states. Relevant theoretical approaches, namely rationalist institutionalist theories of neo-liberalism and neo-realism and sociological institutionalist theory of social constructivism, are assessed in terms of their capabilities to explain the relationship between links with international institutions and security identities of states. In this regard, this dissertation mainly draws on the social constructivist approach for the main reason that the rationalist institutionalist theories fall short of offering convincing explanations as to the identity transforming effects of interactions within institutional environments. The main argument is that the contextual environment of Turkey and Greece's interaction through the EU and NATO has contributed to the perpetuation of realpolitik security identities and practices in and around the Aegean Sea and Cyprus, rather than setting the stage for long-term cooperative bilateral relations based on non-realpolitik security identities. In this sense, the realpolitik kind bilateral security relations are ideational in nature and have been to a significant degree informed by the context of Turkey and Greece's joint membership in NATO and close relations on the margins of the European Union. This dissertation simply tries to unravel the mechanisms through which this outcome has taken place. Assuming that Turkey and Greece would have stable and long-term cooperative security relations if and only if their security identities and interests came closer to each other on the basis of the non-realpolitik security norms of the western international/security community, this dissertation argues that the way the dynamics of Turkey and Greece's institutional relations within the EU and NATO frameworks have unfolded has significantly curtailed this possibility. IVBy way of conclusion, this dissertation has reached the following points: First, the social constructivist approaches are better equipped with the tools to highlight the identity-transforming effects of links with international institutions. Second, the alleged security community identities of the European Union and NATO have not contributed to the emergence of a security community between Greece and Turkey. This was so because NATO has been a collective defence organization of realpolitik kind since its inception. Besides, the European Union members have acted towards Turkey and Greece from an instrumental perspective, highlighting the costs and benefits of their true inclusion in the Union, rather than from the logic of appropriateness believing that their incorporation into the Union would be in accordance with the security identity of the Union. Third, for Turkey and Greece to develop a non-realpolitik security relationship within the framework of the European Union they should approach the EU from an ideational perspective, rather than an instrumental one. They should believe that the resolution of their territorial disputes in peaceful ways would be legitimate in order for them to be considered as real Europeans.
Benzer Tezler
- State behavior of an efficacious actor in the time of global power transition: A case study of Turkey in the post-cold war era
Küresel güç geçişi zamanında müessir aktörün devlet davranışı: Soğuk savaş dönemi sonrası Türkiye'nin vaka incelemesi
FATİMA GÜLHAN ABUSHANAB
Doktora
İngilizce
2020
Uluslararası İlişkilerAnkara Yıldırım Beyazıt ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİROL AKGÜN
- Küme oluşum ve gelişim sürecinde belirleyiciler: İstanbul mobilya sektörü örneği
Formation and evolution determinants of clusters: the case of a furniture cluster in İstanbul
BURCU MÜDERRİSOĞLU
Doktora
Türkçe
2016
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EMİNE FERHAN GEZİCİ KORTEN
- Doğu Karadeniz popüler müziğinde metinlerarasılık ve ana-metinsellik
Intertextuality and hypertextuality in Eastern Black Sea popular music
GÖKHAN ALTINBAŞ
Doktora
Türkçe
2024
Müzikİstanbul Teknik ÜniversitesiMüzikoloji ve Müzik Teorisi Ana Bilim Dalı
PROF. SONGÜL KARAHASANOĞLU
- Interregional Relations: Perspectives on the Summit of South American-Arab Countries 'New' patterns of engagement
Bölgelerarasi ilişkiler: Güney Amerika - Arap Ülkeleri zirvesindeki 'Yeni' angajman yapısı perspektifleri
MARSHA MARİE HALL
Yüksek Lisans
İngilizce
2015
Uluslararası İlişkilerOrta Doğu Teknik ÜniversitesiOrtadoğu Araştırmaları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELİHA BENLİ ALTUNIŞIK
DOÇ. DR. DERYA GÖÇER AKDER
- Küreselleşme sürecinde kamu yönetiminde değişim ve kamu hizmetleri alanında toplam kalite yönetimi
The Change in public administration in the course of globalization and total quality management in public services
MEHMET ULVİ SARAN
Doktora
Türkçe
2001
Kamu YönetimiAnkara ÜniversitesiKamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. CAHİT EMRE