Deneysel bruselloz hayvan modelinde rifampisin ile moksifloksasinin etkinliğinin karşılaştırılması
Comparison the efficacy of rifampicin and moxifloxacin in an experimental animal brucellosis model
- Tez No: 157895
- Danışmanlar: PROF. DR. NEDİM ÇAKIR, UZMAN ZİYA KURUÜZÜM
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Mikrobiyoloji, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Microbiology, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Bruselloz, Rat, Rifampisin, Moksifloksasin, Sağaltım 76, Brucellosis, Rat, Rifampicin, Moxifloxacin, Treatment 78
- Yıl: 2004
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 84
Özet
Deneysel bruselloz hayvan modelinde rifampisin ile moksifloksasinin etkinliğinin karşılaştırılması Pek çok ilimizde endemik olarak görülen bruselloz, ülkemiz için önemli bir sağlık sorunudur. Varolan sağaltım seçenekleri, relaps olasılığını ortadan kaldıramamaktadır. Ayrıca, çocuklarda, gebelerde ve yaşlılarda güvenle kullanılamaması, toksik yan etkilerinin fazla olması gibi nedenler, araştırıcıları yeni sağaltım seçenekleri ortaya koymaya yöneltmiştir. Bu çalışmanın amacı, yeni kinolonlardan olan moksifloksasinin deneysel bruselloz sağaltımmdaki etkinliğini araştırmak ve rifampisinin etkinliği ile karşılaştırmaktır. Çalışmada kullanılan bakteri kökeninin moksifloksasin ve rifampisine karşı in vitro duyarlılığı, agar dilüsyon yöntemi kullanılarak çalışıldı. Çalışmada, 30 adet, sağlıklı, Wistar albino susu rat, Brucella abortus S544 kökeni ile periton içi yol kullanılarak enfekte edildi. Inokülasyondan 14 gün sonra, deneklerden biri rastgele seçilerek, feda edildi. Bu ratın karaciğer ve dalak kültürlerinde Brucella abortus üretilmesi ve diğer tüm ratlarda Rose- Bengal testlerinin ve standart aglütinasyon testinin (SAT) pozitif olarak saptanması üzerine, kalan 29 rat 3 gruba ayrıldı, ilk grup, kontrol grubu olarak belirlendi ve bu grupta 9 rat yer aldı. Diğer iki grupta 10'ar rat yer aldı. İkinci gruba, 50 mg/kg/gün rifampisin, üçüncü gruba ise 10 mg/kg/gün moksifloksasin sağaltımı başlandı. Sağaltımlar orogastrik sonda yardımıyla ağız yolundan yapıldı. Sağaltımın tamamlanmasının ardından, tüm ratlar feda edilerek kan kültürü, dalak ve karaciğer kültürleri ekildi. Serolojik incelemeler yapıldı. Kullanılan bakteri kökeninin moksifloksasin için MİK değeri 1 ug/ml, rifampisin için 0,5 ug/ml olarak bulundu. Kontrol grubunda yer alan rafların tümünün dalak ve karaciğer kültürlerinde, %66'sının kan kültüründe Brucella abortus üremesi saptandı. Rifampisin sağaltımı alan gruptaki rafların %20'sinin dalak ve karaciğer kültürlerinde Brucella abortus üremesi saptandı. Bu grupta yer alan hiçbir ratın kan kültüründe Brucella abortus üremesi saptanmadı. Moksifloksasin sağaltımı alan gruptaki ratların %50'sinin dalak kültürlerinde, %40'ının karaciğer kültürlerinde ve %10'unun kan kültürlerinde Brucella abortus üremesi saptandı. 75Serolojik incelemelerde, sağaltım uygulanan grupların aglütinasyon titrelerinde, kontrol grubuna oranla belirgin gerileme olduğu saptandı. Bu gerilemenin, rifampisin sağaltımı uygulanan grupta moksifloksasin sağaltımı uygulanan gruptakine oranla daha fazla olduğu görüldü. Sonuç olarak, bu çalışmada elde edilen sağaltım başarısı oranı, moksifloksasinin bruselloz sağaltımında kullanılabilirliği konusunda umut vericidir. Serolojik inceleme sonuçları, kan kültürü sonuçları ve enfekte kalan denek sayıları, rifampisin sağaltımının daha üstün olduğunu destekler yönde olsa da moksifloksasinin bruselloz sağaltımındaki etkinliği, dikkate almaya değer bir konudur. Moksifloksasinin bruselloz sağaltımındaki etkinliği, yapılacak diğer çalışmalarda kombine kullanımdaki etkisinin denenmesi ve daha büyük çalışma grupları oluşturulması ile daha iyi aydınlatabilecektir.
Özet (Çeviri)
Comparison the efficacy of rifampicin and moxifloxacin in an experimental animal brucellosis model Brucellosis is an important health issue in Türkiye, and has been endemic in some regions. The“traditional”antimicrobial agents used to treat human brucellosis can not completely eliminate relapse possibility. Besides, in addition to this, they are not totally safe for children, pregnant women and elderly people and have toxic side effects. For this reason clinicians are still investigating for better new treatment choices for brucellosis. The aim of this study is to investigate the efficacy of moxifloxacin in the treatment of experimental brucellosis and to compare its activity with rifampicin monotherapy. In vitro susceptibility of Brucella abortus S 544 strain, to rifampicin and moxifloxacin is investigated by agar dilution method. In this study, a total of 30 adult Wistar albino rats were used. Each animal was inoculated with bacterial suspension by intraperitoneally injection. After 14 days, all of them were found to be positive for anti-brucella antibodies, one of them was sacrificed and Brucella abortus was isolated from the specimen obtained from the spleen and liver. Of the remaning 29 rats were randomised into treatment and control groups. Control group was consist of 9 rats and each treatment group was consist of 10 rats. Tap water was given to the control group, as placebo, where, rifampicin, 50 mg/kg per day, was given to the first treatment group and moxifloxacin, 10 mg/kg per day, was given to the second. The duration of therapy regimens in all groups were 21 days. After therapy was completed, the animals were sacrificed and spleen, liver and blood cultures were performed. Serolojical tests were made in order to detect anti- brucella antibodies. The MIC of rifampicin was 0,5 ug/ml and the MIC of moxifloxacin was 1ug/ml for Brucella abortus S 544. Spleen cultures yielded Brucella abortus in all of the animals in the control group, but 20% in the rifampicin group and 50% in the moxifloxacin 77group. Liver cultures yielded Brucella abortus in ail of the animals in the control group, 20% in the rifampicin group and 40% in the moxifloxacin group. The positive blood culture rates were 66% in the control group and 10% in the moxifloxacin group. None of the blood cultures were positive in the rifampicin group. The anti-brucella antibody titers were dropped down in the sera of rats who received therapy compared with the control group. Titers were even lower in the rifampicin group compared with the moxifloxacin group. As a result of this study, moxifloxacin can be an alternative choice in the treatment of brucellosis. The results of serological tests and blood cultures, and the number of animals which remained infected are reflecting the superiority of rifampicin but it is attracting attention the efficacy of moxifloxacin. To determinate the efficacy of moxifloxacin in the treatment of human brucellosis seems to need further investigations on larger groups of animals and with combination regimens.
Benzer Tezler
- Deneysel bruselloz hayvan modelinde rifampisin ile moksifloksasin etkinliğinin karşılaştırılması
Comparison of rifampicin and moxifloxacin efficacy in an experimental model of animal brucellosis.
NURBANU SEZAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıDokuz Eylül ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NEDİM ÇAKIR
DOÇ. DR. ZİYA KURUÜZÜM
- Deneysel bruselloz sağaltımında azitromisin ve rifampisin etkinliğinin karşılaştırılması
Başlık çevirisi yok
LEYLA AKDAŞ KILINÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıEge ÜniversitesiKlinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. EKİN ERTEM
- Deneysel fare bruselloz modelinde doksisiklin ile levofloksasinin etkisinin karşılaştırılması
Comparison of the efficacy of doxcycline and levofloxacin in the experimental murine brucellosis model
CEM ARTAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
MikrobiyolojiErciyes ÜniversitesiMikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YUSUF ÖZBAL
- Deneysel fare brusellozunun tedavisinde Ampicillin, Seftriakson, klaritromisin ve rifampisinin etkinliğinin araştırılması
Başlık çevirisi yok
KUTBEDDİN DEMİRDAĞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıFırat ÜniversitesiKlinik Mikrobiyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Deneysel enfekte beyaz farelerde Strobilocercus fasciolaris'e Albendazol ve Praziquantel'in etkisi
Başlık çevirisi yok
KADER YILDIZ
Doktora
Türkçe
1998
Veteriner HekimliğiAnkara ÜniversitesiParazitoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET DOĞANAY