Geri Dön

Stent içi restenozda beta radyasyon ile brakiterapi uygulaması

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 157952
  2. Yazar: TOLGA ÖZYİĞİT
  3. Danışmanlar: Belirtilmemiş.
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 72

Özet

ÖZET İntrakoroner beta radyasyon uygulamasının, stent içi restenoz üzerine olan etkilerini araştırmak amacıyla düzenlenen çalışmaya, İstanbul Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı'nda stent içi restenoz saptanan 25 erkek, 7 kadın olmak üzere toplam 32 hasta alındı. Hastaların ortalama yaşı 56 + 8 (maksimum 76, minimum 39) yıl idi. Hastaların 8 tanesinde diabetes mellitus, 20 tanesinde hipertansiyon, 25 tanesinde hiperlipidemi mevcuttu. 23 hasta sigara kullanıcısıydı. 16 hastada daha önceden aynı damarın sorumlu olduğu infarktüs hikayesi bulunmaktaydı. Gebeler, daha önceden göğüs duvarına radyoterapi veya endovasküler brakiterapi uygulanmış hastalar, radyasyon hassasiyetine neden olan genetik hastalıkları olanlar ve herhangi bir nedenle antiaggregan tedavi alamayacak olanlar çalışma kapsamı dışında tutuldu. 32 hastada, 31 stent içi restenoz, 7 de-novo lezyon olmak üzere toplam 38 segmente müdahale edildi. Stent içi restenozlarm tümü diffüz-proliferatif tipteydi. Sadece nativ damarlara müdahale edildi. Lezyonlarm tümüne brakiterapi işlemi öncesi balon anjiyoplasti ile predilatasyon uygulandı. Ardından lezyonlara ortalama 18.5 + 1.6 Gy dozunda ve ortalama 3.28 + 0.43 dakika süreyle beta radyasyon, intrakoroner olarak uygulandı. Vakaların tümünde radyoterapi başarılı oldu. Hiçbir vakada işlem sırasında major komplikasyon (ölüm, acil koroner arter by-pass cerrahisi gereksinimi, vs) gelişmedi. Sadece bir vakada akut tromboz ve infarktüs gelişirken, iki vakada 3. ayda subtotal oklüzyon, bir 56vakada geç dönemde, klopidogrel tedavisinin kesilmesi sonucu geç tromboz ve infarktüs gelişti. Hastalara ortalama 7.7 + 5.3 ay sonra kontrol koroner anjiografi yapıldı. Brakiterapi uygulanan segmentlerin 10 tanesinde (%27) re-restenoz saptandı. Re-restenozlann tümü stent içi restenotik lezyonlardı. Brakiterapi uygulanan 7 de-novo lezyonda restenoz saptanmadı (p= 0.07). Bu sonuçlar değerlendirildiğinde, özellikle diffüz tipte stent içi restenoz tedavisinde endovasküler brakiterapi uygulamasının, diğer alternatif tedavi metodlanna göre daha yüksek bir basan oranı ile uygulanabileceği sonucuna varıldı. 57

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. İmmünosüpressif ilaç olan micophenolate mofetil'in stent sonrası gelişen intimal hiperplazi üzerindeki etkisi

    The effect of micophenolate mofetil, an immunosuprassive drug, on intimal hiperplasia after stenting

    ABDULLATİF TIRIKLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    KardiyolojiFırat Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ERDOĞAN İLKAY

  2. Bir somatostatin analoğu olan octreotidin uzun dönem stent restenozuna etkileri

    Başlık çevirisi yok

    TURGAY ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    KardiyolojiGATA

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

  3. Koroner arter stent restenozlu hastalarda serum prolidaz düzeyinin değerlendirilmesi

    Assesment of serum prolidase level of patients with coronary artery stent restenosis

    TOLGA MEMİOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    KardiyolojiAbant İzzet Baysal Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SELİM AYHAN

  4. PTKA-stent uygulanan hastalarda plazma C-reaktive protein düzeyleri ve restenoz ile ilişkileri

    The plasma C-reactive protein levels and their relation with restenosis in PTCA-stent applied patients

    KEMAL AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    KardiyolojiFırat Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. ILGIN KARACA

  5. Primer anjioplasti yapılan st yükselmeli miyokard infarktüsünde gensini skorunun hastane içi mortalite ve erken dönem stent restenozu ile ilişkisi

    The relationship between gensini score and in-hospital mortality and in-stent restenosis in patients with acute st-segment elevation myocardial infarction undergoing primary percutaneous coronary intervention

    ERKAN YILDIRIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    KardiyolojiGATA

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ATİLA İYİSOY