Bir somatostatin analoğu olan octreotidin uzun dönem stent restenozuna etkileri
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 99342
- Danışmanlar: Belirtilmemiş.
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Kardiyoloji, Cardiology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2000
- Dil: Türkçe
- Üniversite: GATA
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 70
Özet
ÖZET Stent içi restenoz ciddi bir klinik problem haline gelmiştir. Sadece 1997 yılında dünya çapmda 100.000 'e yakın stent içi restenozunun tedavi edildiği tahmin edilmektedir. IVUS çalışmaları tübüler oluklu stentlerin hemen hemen hiç kronik recoil göstermediklerini ve stent içi restenozdan neointimal hiperplazinin sorumlu olduğunu göstermiştir. İlave olarak, stentlerin diğer anjiyoplasti işlemlerine göre daha fazla geç doku gelişimiyle daha fazla neointimal cevaba neden oldukları görünmektedir. Bu nedenle, stent içi restenoz modeli antiproliferatif ajanların etkinliğini çalışmak için ideal yol olabilir. IGF-1 ( Insülin-like growth factor- 1 ) damar duvarını da içeren değişik dokularda hücre proliferasyonu için önemli bir doku ve serum bileşeniti olarak tanımlanmıştır. IGF- 1 'nin büyümeyi ilerletici etkisi PDGF tarafından artırılmaktadır. Bir somatostatin analoğu olan octreotid damar duvarında balon zedelenmesinden sonra IGF-1 artışım engellemektedir. Somatostatin analoglarının değişik hayvan ve insan modellerinde neointimal reaksiyonu ve PTC A' dan sonra geç kardiyak olayları engellediği gösterilmiş olmasına rağmen, insan modellerinde stent içi restenozu azaltmadaki rolleri değerlendirilmemiştir. Bu çalışmanın amacı bir somatostatin analoğu olan octreotidin 6 aylık takipte stent içi restenozu engelleyip engellemeyeceğini araştırmaktır. Bu çalışmada Ocak 1999 ile Nisan 2000 tarihleri arasında stent implante edilen 42 hasta değerlendirildi. Primer son nokta anjiyografik restenoz, sekonder son noktalar ise 6 aylık takipte majör kardiyak olaylar olarak tanımlandı. Takip anjiyografileri stent implantasyonu sonrası yaklaşık 6 ay sonra yapıldı. Restenoz, takipte koroner arter çapının %50'den fazla daralması olarak tanımlandı. Lezyon darlığının derecesi görsel tahmin metoduyla 2 kardiyolog tarafından belirlendi. 6 aylık takipte, her iki grubun anjiyografik restenoz oranlan farklı olmasına rağmen, istatiksel anlamlılığa ulaşmadı. (p=0,256) Ancak: 6 aylık kontrol anjiyografilerinde çap stenoz yüzdeleri karşılaştırıldığında, octreotid grubunda anlamlı olarak daha düşük lümen çap stenoz yüzdeleri gözlendi. (p=0,001) 6 aylık takipte majör kardiyak olaylar karşılaştırıldığında, her iki grup arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı. (p=0,357) 57Sonuç olarak; octreotidin stent içi restenozda neointimal hiperplaziyi azaltabileceğini, ancak bu hipotezi desteklemek için büyük ölçekli randomize klinik çalışmaların uygulanmasına ihtiyaç olduğunu düşünüyoruz. 58
Özet (Çeviri)
SUMMARY In-stent restenosis has become a significant clinical problem. In 1997 alone, it is estimated that up to 100.000 patients world-wide with in-stent restenosis were treated. Serial intravascular ultrasound ( IVUS ) analysis has shown that tubular-slotted stents almost never chronically recoil and that intimal hyperplasia is responsible for in-stent restenosis. Furthermore; stents seem to result in a greater neointimal response, with much more late tissue growth at the treatment site than other angioplasty procedures. Thus, an in- stent restenosis model may be the optimal means to study the efficacy of antiproliferative agents. Insulin-like growth factor ( IGF-1 )has been identified as an important serum and tissue component responsible for cell proliferation in various tissues, including the vascular wall. The growth promoting effect of IGF-1 is potentiated by platelet derived growth factor ( PDGF ). Octreotide, an analogue of somatostatin, prevents an increase in IGF-1 in the vascular wall after balloon injury. Although somatostatin analogs have been shown to reduce neointimal reaction in various animal and human models and to decrease late cardiac events after balloon anjioplasty, their roles in reducing in-stent restenosis in human models has not been evaluated. The aim of this study to investigate whether or not octreotide,an analogue of somatostatin, prevents in-stent restenosis in six month follow-up period. In this study 42 patients having been performed stent placement procedure between January 1999 and April 2000 were evaluated. Primary end point is defined as angiografic restenosis and secondary end points were defined as major cardiac events in 6 month clinical follow-up period. Follow-up coronary angiographies were performed approximately 6 months after stent placement: Restenosis was defined as > 50% reduction in diameter of coronary vessel. The degree of lesion stenosis was determined by two cardiologists with visual estimation method. Although both group's angiographic restenosis rates were different at the end of 6- month follow-up period, this difference didn't reach statistical significance. (p=0,256) However, when lumen diameter percent stenosis in the 6 month control angiographies were compared, significantly lower percent diameter stenosis are observed in octreotide 59group (p=0.001). When the major cardiac events in 6 month follow-up period were compared, we found no significant statistical difference between two groups (p=0.357). In conclusion we think that octreotide may reduce neointimal hyperplasia in in - stent restenosis. However, large scale randomized clinical trials are necessary to support this hypothesis. 60
Benzer Tezler
- Serulein ile oluşturulan deneysel akut pankreatit modelinde; loksiglumid ve oktreotidin akut pankreatit şiddeti üzerine etkileri
The effects of loxiglumide and octreotide on severity of acute pancreatitis; In experimental model of acute pancreatitis induced by cerulein
MUSTAFA FEVZİ CELAYİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Genel CerrahiSağlık BakanlığıGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ADİL BAYKAN
- Biyosentetik büyüme hormonu ve Oktreotid Asetat'ın tavşanlarda oluşturulan kemik defektlerinin iyileşmesi üzerine olan etkilerinin histopatolojik olarak incelenmesi
Histopathological study of effects of biosynthetic growth hormone and oktreotid acetat to bone defect healing created in rabbits
ÜMİT ERTAŞ
Doktora
Türkçe
1999
Diş HekimliğiAtatürk ÜniversitesiAğız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖMER KAYA
- Değişik sütür materyallerinin ve somatostatin analoğu SMS-201.995'in sıçanlarda kolon karsinogenezi üzerine etkileri
Başlık çevirisi yok
RASİM GENÇOSMANOĞLU
- Sıçanlarda oluşturulan deneysel obstrüktif akut pankreatitte somatostatin ve Prostaglandin E1'in bakteriyel translokasyona etkileri
Effects of somatostatin and prostaglandin E1 for bacterial translocation during experimental obstructive acute pancreatitis in rats
TAHSİN CEM KARAYİĞİT