Bağlayıcı ajanların amalgamın bağlanma kuvvetlerine etkisi
The effect of bonding agents to amalgam bond strengths
- Tez No: 165285
- Danışmanlar: PROF.DR. YILDIRIM BAĞIŞ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Amalgamın bağlanma kuvvetleri, bağlayıcı ajanlar, Amalgam bond strengths, bonding agents
- Yıl: 2005
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Diş Hastalıkları ve Tedavisi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 119
Özet
91 ÖZET Bağlayıcı Ajanların Amalgamın Bağlanma Kuvvetlerine Etkisi Bu çalışmanın amacı, beş farklı adeziv, bir rezin modifiye cam iyonomer ve kimyasal olarak polimerize olan bir kompozit rezinin, amalgam dolgular altında bağlayıcı ajan olarak kullanarak, amalgamın bağlanma kuvvetlerine ve mikrosızıntı üzerine etkilerini değerlendirmektir. Bu amaç için, 200 adet üçüncü molar insan dişi kullanıldı, iki aşamada yapılan bu in vitro çalışmada; Çalışmanın ilk kısmında farklı adeziv sistemler kullanarak amalgamın dentine makaslama dayanımının in vitro incelenmesi için, 120 molar diş, 15 dişten oluşan 8 gruba ayrıldı. İçinde kimyasal olarak polimerize olan akrilik rezin bulunan aynı ebattaki (3 cm çapında, 2,5 cm yüksekliğinde) silindirik bloklara, dişler vertikal olarak köle seviyesinin 1 mm üzerinde olacak şekilde gömüldü. Hazırlanan dişler, okluzalden dentin açığa çıkacak şekilde kronun 1/3'ü kesildi ve düz dentin yüzeyleri elde edildi. Örneklerde standart smear tabakası ve adezyon yüzeyi oluşturmak için 600 gritlik silikon karbit diskler uygulandı. Dişlerin kesilen düz yüzeylerine amalgamı kondanse edebilmek için 5 mm çapında, 3 mm yüksekliğinde pirinç kalıplar hazırlandı. Pirinç kalıpların amalgamdan kolayca ayrılabilmesi için, kalıbın iç yüzeyini tamamen örtecek şekilde 0,5 mm kalınlığında, pirinç kalıpla aynı yükseklikte plastik pipetler yerleştirildi. Gluma One Bond, Optibond Solo, Vitremer, Alfacomp (ilgili adeziv ile), Clearfil Liner Bond 2V, Panavia F, Amalgambond Plus adezivleri üretici önerileri doğrultusunda hazırlanan diş yüzeyine uygulandı ve bu diş yüzeyine yerleştirilen pirinç kalıp içine amalgam (Tytin) kondanse edildi. Örnekler 24 saat sonra pirinç kalıplardan uzaklaştırıdı. Etüvde 37°C distile suda en çok 7 gün bekletilen örnekler, 5±2°C de 60 s, 55±2°C de 60 s olmak üzere 100 kez termal siklusa tabi tutuldu. Test örnekleri taşıyan akrilik kaideler, Instron cihazında, makaslama düzeneğine yerleştirilerek 1 mm/dk hızla yükleme yapıldı. Bütün örneklerin kırılma anındaki maksimum kuvvet değerleri Newton biriminde kaydedildi. Çalışmamızda gruplar arası farklılıklar istatistiksel olarak Varyans analizi ve Duncan testi ile belirlendi. In vitro çalışmanın ikinci kısmında amalgam dolgu altına uygulanan farklı adeziv sistemlerin mikrosızıntı üzerine etkileri incelendi. Çalışmada rastgele 8 gruba ayrılan toplam 80 adet üçüncü molar insan dişi kullanıldı. Dişlerin bukkal yüzeylerine 2 mm derinliğinde tamamı mine sınırları içinde olacak şekilde standart Black V kaviteler açıldı. Kavitelere Gluma One Bond, Optibond Solo, Vitremer, Alfacomp (ilgili adeziv ile), Clearfil Liner Bond 2V Panavia F, Amalgambond Plus adezivleri üretici önerileri doğrultusunda uygulandıktan sonra, dişler amalgamla(Tytin) restore edildi. Amalgam yüzeyini düzeltmek için yumuşak profilaksi lastiği minimal basınçla uygulandı. Hazırlanan örnekler 37°C ısıda distile suda 24 saat etüvde bekletildikten sonra 5±2°C de 60 s, 55±2°C de 60 s olmak üzere 200 kez termal siklusa tabi tutuldu. Tüm gruplardaki dişlerin apeks bölgeleri kimyasal olarak polimerize olan kompozitle kapatıldı. Restorasyon ve 2 mm çevresi haricinde dişlerin tüm yüzeyleri iki kat tırnak cilası ile örtüldü. Kurumasını bekledikten sonra % 0,5' lik bazik fuksin boyasında 24 saat 37°C de etüvde bekletildi, örnekler suda yıkandıktan sonra, standart kalıplarda kimyasal olarak92 polimerize olan şeffaf akrillere gömüldü. Şeffaf akril içerisinde gömülen dişlerin, kesim cihazı ile mesio-distal yönde kesitleri elde edildi. Tüm kesitlerin fotoğrafları çekildi. Bilgisayar ortamında, okluzal ve gingival kavite sınırlarında olmak üzere iki bölgede mikrosızıntı değerleri incelendi. Okluzal ve gingival bölgedeki sızıntı farklarının istatistiksel olarak değerlendirilmesinde Kruskal-VVallis testi ve Mann- Whitney U testi kullanıldı. Makaslama dayanım deney sonuçlarına göre, en yüksek değer 13,11 MPa ile U.Grubunda, en düşük değer ise, 3,64 MPa ile 1.2. Grubunda tespit edildi. Çalışmamızda Duncan testi sonuçlarına göre, makaslama dayanım değerleri karşılaştırıldığında 1.1. Grup (Gluma One Bond) ile 1.2.Grup (Optibond Solo), 1.3.Grup (Vitremer) ile 1.4.Grup (Alfacomp), 1.5.Grup (Clearfil Liner Bond 2V) ile 1.6.Grup (Panavia F) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı. Diğer tüm gruplar makaslama dayanım değerleri yönünden istatistiksel olarak farklı sonuçlar sergilemişlerdir (p0,05).
Özet (Çeviri)
93 SUMMARY The Effect of Bonding Agents to Amalgam Bond Strengths The aim of this study is to evaluate the effects of five different adhesives, a resin- modified glass ionomer and a self-curing composite resin to the bond strengths of amalgam and microleakage when used as a bonding agent under amalgam fillings. In order to achieve this aim, a total of 200 third molar human teeth were used. This in vitro study had been carried out in two stages; In the first part of the study, 120 molar teeth were divided in to 8 groups consisting of 1 5 teeth in order to analyse in vitro shear bond strength of amalgam to dentin by using different adhesive systems. Teeth were embedded vertically 1 mm higher than the enamel-dentin junction to standard cylinderical blocks (3cm diameter, 2,5 cm height) which were containing chemically cured acrylic resin. 1/3 of crown parts of the prepared teeth were cut occlusally in order to obtain parallel flat dentine surfaces. In order to obtain standard smear layer and adhesion layer in the samples, silicon carbide disks (600 grit) were used. Rice casting-molds (5 mm diameter, 3mm height) were prepared in order to condanse the amalgam on the flat surfaces of the teeth prepared. In order to easily separete rice casting molds from amalgam, plastic pipets which were in similar height with the molds and 0,5 thick were applied in to the inner surfaces of the molds. Gluma One Bond, Optibond Solo, Vitremer, Alfacomp (with the related adhesive), Clearfll Liner Bond 2V, Panavia F, Amalgambond Plus adhesives were applied to teeth surfaces according to the manufacturers' recommendations and amalgam (Tytin) were condansed into rice casting-molds which were placed on to the teeth surfaces. Samples were removed from rice casting-molds after 24 hours. Samples which were stored in 37°C distilled water for seven days were subjected to thermocycling 100 times at 5±2°C for 60 seconds and at 55±2°C for 60 seconds. Acrylic bases containing the test samples were placed into Instron Instrument and loading (1 mm/minute) were carried out. Maximum strength values of all samples at the breaking moment were recorded in terms of Newton unit. Differences between groups were determined statistically using analysis at variance and the Duncan test. In the second part of this in vitro study effects of different adhesive systems on microleakage which were used under amalgam restorations were analysed. In the study, a total of 80 third molar human teeth were used. Teeth were divided into eight groups randomly. Standard Black V cavities were prepared in the buccal surfaces of teeth (2mm height) and all these cavities were within the enamel limits. Gluma One Bond, Optibond Solo, Vitremer, Alfacomp (with related adhesive), Clearfll Liner Bond 2V, Panavia F, Amalgambond Plus were applied in accordance with the manufacturers' recommendations and teeth were restored with amalgam (Tytin). In order to flatten the amalgam surfaces rubber cup were applied with minimum pressure. Samples prepared were placed into 37°C distilled water for 24 hours. Then, the samples were subjected to thermocycling for 200 times at 5±2°C for 60 seconds and at 55±2°C for 60 seconds. Apex regions of94 teeth in all groups were sealed using an self-curing composite. Surface of all teeth (except for restorations and 2 mm milieu) were covered by two-layers of nail polish. After they become dry, they were placed into 0,5% basic fucsin and were stored in a humidor at 37°C, for 24 hours. After being washed samples were embedded into self curing transparent acrylic by using standard molds. Mesio- distal cross sections of teeth were obtained using a cutting device, and they were all photographed. Microleakage values at two regions (occlusal and gingival cavity limits) were analysed in the computer. In order to compare differences of microleakage scores at occlusal and gingival regions of tested groups statistically The Kruskal-Wallis test and the Mann-Whitney U test were used. The results of the shear bond study indicate that 1.7.Group had the highest value (13,11 MPa) and 1.2.Group had the lowest value (3,64 MPa). When the shear bond strength values are compared, the Duncan test results indicate that there are no statistically significant differences between the following groups. 1.1. Group and 1.2. Group; 1.3.Group and 1.4.Group; 1.5.Group and 1.6.Group. All other groups exhibited statistically significant differences in terms of shear bond values (p0,05).
Benzer Tezler
- Amalgam restorasyonlarda kullanılan bağlayıcı ajanların fiziksel özelliklerinin incelenmesi
Physical properties of dentine bonding agents used under amalgam restorations
ELİF GÜZELTIRPAN
- MOD kaviteli ve kanal tedavisi görmüş üst premolar dişlerin restorasyonunda restorasyon materyalinin ve bonding ajanların dişin kırılma direncine etkilerinin eksperimental yöntemlerle incelenmesi
An Investigation with an experimental methods of the effect of the restorative material and bonding agents used in the endodontically treated maxillary premolar teeth with MOD cavities to the fracture resistance of teeth
FETHİYE SEVDE ERSAN (DUÇ)
Doktora
Türkçe
1997
Diş Hekimliğiİstanbul ÜniversitesiDiş Hastalıkları ve Tedavisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA KORAY
- Farklı modifikasyon ajanları ile yüzey işlemi uygulanmış selüloz nano kristal (SNK) yapıların dental kompozitlerin mekanik özelliklere etkisinin incelenmesi
Investigation of the effect of dental composites of surface treated with different modification agents on the mechanical properties of cellulose nano crystal (CNC) structures
MERVE YAVUZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
BiyoteknolojiYıldız Teknik ÜniversitesiMetalurji ve Malzeme Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AFİFE BİNNAZ HAZAR
DR. ÖĞR. ÜYESİ AYSU AYDINOĞLU
- Amalgam restorasyonlarda oluşan kenar aralıklarının amalgam bağlayıcı materyalle ve akıcı ormocer ® materyalle örtülenmesinin (sealing) in vitro koşullarda mikrosızıntı açısından incelenmesi
The in vitro microleakage study of sealing the marginalgap formations with amalgam bonding material and flowable ormocer in amalgam restorations
ALPER DOĞANÇE
Doktora
Türkçe
2005
Diş Hekimliğiİstanbul ÜniversitesiKonservatif Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA KORAY