Geri Dön

Tamoksifen kullanımına bağlı gelişen endometriyal patolojilerde anjiogenez, östrojen ve progesteron reseptörü yoğunluğu

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 165689
  2. Yazar: BANU GÖKER ÖZDEMİR
  3. Danışmanlar: PROF.DR. DERİN KÖSEBAY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kadın Hastalıkları ve Doğum, Obstetrics and Gynecology
  6. Anahtar Kelimeler: Tamoksifen, anjiyogenez, östrojen reseptörü, progesteron rescptörü, endomctriyum 42, Tamoxifen, angiogenesis, estrogen receptor, progesteron receptor, endometrium 44
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 60

Özet

ÖZET Amaç : Meme kanseri tedavisinde kullanılan tamoksifene(TMX) bağlı gelişen endometriyal patolojilerde tamoksi tenin hangi mekanizmayla endometriyai dokuda histopatolojik değişiklikler yaptığını ve bunun endometriyumun morfolojik görünümüne yansımasını göstermek ve değişik bireylerin endometriyai dokularının TMX'e karşı gösterdiği farklı yanıtlarda, dokudaki anjîyogenez, östrojeıı reseptörü (ER) ve progesteron reseptörü (PR) yoğunluğunun yerini gösterebilmek, Materyal ve Metod: istanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Jinekolojik Onkoloji Polikliniğî'ne başvuran ve 12 aydan uzun süreli tamoksifen kullana.ii toplam 52 postmenopozik hastadan endometriyai örnekleme yapıldı. Bîyopsler Cerrahpaşa Tıp I;akültesi Patoloji Anabilim Dalı tarafından değerlendirildi. Tüm preparatlarda anjiyogencz, ER ve PR yoğunluğunu belirlemek için CD31, ER ve PR antikorları île immunohistokimyasal boyama yapıldı. Sonuçlar endomctriyum histupatolojileri. cndomctriyum görünümü ve kalınlıklarına göre karşılaştırıldı. Bulgular: l lastalarm yaş ortalaması 52,6 ± 8,9 ( 36-73 yaş) di, ortalama TMX kullanma süreleri 34,3 ± 1.6.4 ay (l 2-60 ay) idi. Çift tabaka toplam endometriyum kalınlığı ortalama 12,3 ± 5.9 mm (2-23 mm) olarak, bulundu. 16 olguda endometriyum görünümü normal, 36 olguda ise patolojik (TMX etkisi) olarak değerlendirildi. Endometriyum kalınlığı 10 mm ve üstündeki olgularda %66.7 oranında polip, hiperpiazi ve kanser saptandı, l O mm'in altında ise polip ve hiperpiazi oranı ?445.5'di ve bu 2 grupta CD31, ER ve PR oranları arasında fark saptanmadı. Değişen endometriyai patolojilerde ER ve PR düzeyleri arasında anlamlı bîr 41farklılık saptanmadı. Atrolîk, inaktif, proliferatif, sekretuvar endometriyıım grubunda CD31 boyanma sayısı ortalama 14.8+ 7.8 ve polip, hiperplazi ve kanser gibi patolojik endometriyumda 22.5 + 9.4 olarak saptandı ve bu 2 grup arasında mikrodamar sayısında anlamlı farklılık olduğu belirlendi. (p=0.003) Sonuç : TMX kullanımına bağlı olarak bazı postmcnopozal hastalarda ortaya çıkan endometriyal morfolojik farklılaşma ve kalınlaşmanın ne ER, PR yoğunluğu ne de anjiyogenez (mikrodamar) düzeyleri ile ilişkisi net olarak ortaya koyulabilmiştir. Patolojik olmayan endometriyal bulgularla, malignite potansiyeli taşıyan polip, hiperplazi gibi patolojilerde mikrodamar açısından saptanan farklılık, TMX'in nonestrojenik etki mekanizmasını ortaya koymak için ileride yapılacak çalışmalarda dikkatleri anjiyogenez üzerine çekebilir.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Introduction: In the current study we tried to find out the possible mechanisms responsible for tamoxifen(TMX) induced histopathologic changes in the endometrial tissue, as well as, individual responses differing between subjects. The different responses to TMX might be due to tissue angiogenesis, estrogen receptor (ER) and progesterone receptor (PR) numbers. Materials and Methods: Endometrial biopsies were taken from 52 postmenopausal patients who were admitted to Cerrahpaşa Medical Faculty Obstetric and Gynecology Department, Division of Gynecologic Oncology Outpatient Clinic with a history of tamoxifen treatment more than 12 months of duration. All of the specimens were sent to Cerrahpaşa Medical Faculty Pathology Department to confirm the exact histopathologic diagnosis. To define the angiogenesis, ER and PR concentration in the endometrium, immunohistochemical dying with CD-3 1, ER and PR antibodies were performed. All the results were compared according to the endometrial pathologies, endometrial thickness and morphologic appereance. Results: The mean age of the patients was 52,6 ± 8,9 years( 36-73 years) The mean duration of TMX treatment was 34,3 ± 16,4 months (12-60 months). The mean thickness of double layered endometrium was 12,3 ± 5,9 mm ( 2-23 mm). TVUSG appereance of endometrium was considered normal in 1 6 cases where pathologic appereance of TMX effect was detected in 36 cases. The ratio of pathologic endometrial finding was 66.7% at the endometrial thicknesses equal to or above 1 0 mm and %45.5 below 10 mm. There was no statistical 43differences in CD31, ER ve PR numbers between these 2 groups. No significant difference was detected of the CD3 1,ER,PR numbers between endometrial pathologies. The number of CD31 dying was 14.8+ 7.8 in atrophic, inactive, proliferative and secretuar endometrium whereas this number was 22.5 ± 9.4 in polyp, hyperplasia and endometrial cancer. There was significant difference of microvessel count between these 2 groups (p=0.003). Conclusion: In this study the correlation between endometrial thickness and morphologic appereance due to TMX effect in postmenopausal women and tissue angiogenesis, ER and PR number was not observed. However, the difference in microvessel count between the benign and pathologic endometrial findings may focus the attention to angiogenesis for future studies investigating nonestrogenic mechanisms of TMX.

Benzer Tezler

  1. Meme kanserinde radyoterapinin geç yan etkileri

    To find out the frequency of the late side effects in breast cancer patients treated with radiotherapy

    ÖZDEN KARAOĞLANOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    OnkolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞABAN ÇAKIR

  2. Subklinik ve aşikar hipotiroidi ile nonalkolik yağlı karaciğer hastalığı arasındaki ilişki

    The relationship between subclinical and excessive hypothyroidism and nonalcoholic fatty liver disease

    KÜBRA NUR KORKMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıNecmettin Erbakan Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA KULAKSIZOĞLU

  3. Aromataz inhibitörü kullanan meme kanserli hastalarda artralji sıklığı ve patogenezinin araştırılması

    Arthralgia frequency and pathogenesis in patients with breast cancer taking aromatase inhibitor treatment.

    ÖMER DİZDAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    OnkolojiHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. M. KADRİ ALTUNDAĞ

  4. Tamoksifen kullanan meme kanserli olguların endometrium patolojileri açısından değerlendirilmesinde transvajinal ultrasonografi ve endometrial biyopsinin yeri

    Transvaginal ultrasonography and endometrial biopsy for the evaluation of endometrial pathology of breast cancer patients using tamoxifen

    SEVİNJ AGHAYAROVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Kadın Hastalıkları ve DoğumGazi Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HALDUN GÜNER

  5. Hepatosellüler karsinom hücrelerinde tamoksifen ve sorafenib'in birlikte antikanserojen etkisinin araştırılması

    Investigation of the anti-cancerogen effect of tamoxifen and sorafenib on hepatocelllular carcinoma cells

    ÇAĞLAYAN BOZKURT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    GastroenterolojiEge Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERDEM GÖKER