Deneysel karaciğer fibrozisinde intüklenebilir nitrik oksit sentaz inhibisyonunun bakteriyel translokasyon üzerine etkisi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 170526
- Danışmanlar: PROF. DR. KEMAL DAĞALP
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2006
- Dil: Türkçe
- Üniversite: GATA
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 47
Özet
ÖZET Bu çalışmada, literatürden yararlanarak, RS CVn çift yıldızlarının genel özellikleri incelenmiştir. Giriş Bölümünde, daha güvenilir teorilerin ortaya konması bakımından RS CVn türü sistemlerin gözlemlerinin ve açıklamaların önemi vurgulanmaya çalışılmıştır. Bölüm 2'de RS CVn çift yıldızlarının sınıflamasından ve genel özelliklerinden söz edilmiştir. Bölüm 3'te, RS CVn türü sistemlerin fotometrik etkinlikleri, moröte, X-ışını ve radyo gözlemleri ve bunların açıklamaları cinsinden manyetik aktiviteleri tartışıldı. RS Canum Venaticorum (RS CVn) çift sistemleri aktif çift sistemlerin özel bir sınıfı olup ilk kez Hail (1976) tarafından sınıflandırılmışlardır. Bu sınıfın üyesi olmak gereken özellikler; 1-14 gün yörünge dönemli çift yıldız olmak, en az bir bileşenin tayf türünün F-G ve ısıtma sınıfının V-IV olması ve tutulmalar dışında Cali H ve K salma çizgileri göstermesidir (Gunn, 1996). Soğuk bileşen genellikle bir K türü alt-dev yada dev yıldız olup daha küçük kütlelidir. RS CVn sistemlerinde her iki yıldız, her nekadar aralarında kütle alışverişleri yaptıklarına ilişkin gözlemsel kanıt bulunmasına rağmen, Roche loblarmı doldurmayan yani ayrık olan çift yıldızlardır (Huenemoerder ve ark., 1989). Fotometrik gözlemler, ışık eğrilerinde tutulmalar dışında küçük genlikli yan çevrimsel yapılı değişimler gösterir. Bü değişimler, çoğu zaman soğuk yüzey yıldız lekeleri olarak açıklanır. Uzun zamanlar boyunca elde edilen gözlemlerde, bu fotometrik bozunma dalgasının yörünge evresine bağlı olarak değiştiği gözlenmiş ve yıldız lekelerinin boylamsal yer değiştirme (göç) hareketi olarak açıklanmıştır (örneğin AB Dor, Jarvinen ve ark. 2005). Bunun yanısıra diğer genel özellikleri, güçlü bir koronal X-ışını ve radyo salması, değişen Ha salması ve kromosfer ve geçiş bölgesinde güçlü bir UV salması göstermeleri (örneğin MgH h & k ve CIV çizgilerinde), parlama (flaring) göstermeleri ve aktivite çevriminden ve/yada kütle kaybından dolayı yörünge döneminde değişimler Kalimeris ve ark., 1995; Doyle ve ark., 1994) göstermeleridir. RS CVn grubu, genelde üç alt gruba aynlır: Yörünge dönemleri 1 günden kısa olan RS CVn'ler, yörünge dönemleri 1-14 gün arasında olan klasik RS CVn'ler ve yörünge dönemleri 14 günden büyük olan uzun dönemli RS CVn'ler. Kısa dönemli RS CVn'ler, yörünge-dönme kilitlenmesinden dolayı eşdönme gösterirler ve hızla dönerler (De Campli & Baliunas, 1979 ve Scharlemann, 1981). Linsky (1983), eşdönme kriteri 209için RS CVn çift sistemlerinde yörünge döneminin 20 günden daha kısa olması gerektiğini önermektedir. Literatürde, RS CVn yıldızlarının optik ve morötesi bölgelerdeki karaktererini araştıran çok sayıda çalışma vardır. Işık eğrilerinde tutulmalar ve yakınlık etkileri dışında görülen bozunmalar, soğuk yıldız lekelerine atfedilmektedir. Böylesi çalışmalarda modellenen yıldız lekeleri, çevrelerinden 500-1000 K kadar soğuk olup yıldız yüzeyinin yaklaşık % 40ına kadar alanı kaplarlar (Eaton & Hail 1979; Doyle ve ark. 1988) ve hatta uçlak bölgelerinde bile oluşabilirler (Schüssler & Solanki, 1992). Öte yandan Ramsey (1990), çoğu RS CVn çiftlerinin tayflarından görülen aşın TiO soğurmasının yıldız lekelerinin varlığına işaret olabileceğini açıklamıştır. Aktiviteyi temsil eden optik ve moröte bölgedeki çizgilerin yıldızın eksenel dönmesinden dolayı çevrimsel değişimleri (modülasyonlan) plaj benzeri materyallerin bulunduğuna bir kanıt sayılır. Örneğin Rodono ve ark. (1987), II Peg sistemi üzerinde parlak aktif bölgelerin soğuk fotosferik lekelerin hemen hemen yakınlarında ortaya çıktığını göstermişlerdir. Bundan başka Neff ve Neff (1987), AR Lac sisteminde kromosferik salma çizgileri gözlemişlerdir. Huenomerder ve ark. (1990), IUE uydusunun İM Peg sisteminin optik ve morötesi bölgesindeki ölçümlerini kullanarak sistemin bir yıllık zaman ölçeğinde güçlü modülasyonlar sergilediğini ortaya koymuşlardır. Ayrıca, Nations ve Ramsey (1980) ve Barden (1984) tarafından RS CVn sistemlerinde plaj bölgelerinin Ha ve Cali H ve K çizgi yeğinlik modülasyonlan çalışılmıştır. RS CVn yıldızlannın atmosferlerinin güneş benzeri yapısı koronal bölgerin içine kadar uzanır. Bu bölgeler koronada kapalı manyetik loplar içine kuşatılmış olup yaklaşık 107 K. sıcaklığında plazmalar içerir (Gunn, 1996). RS CVn'lerde X-ışını salması güneş için geliştirilen modellemeler kullanılarak koronal lop yapılanna atfedilmiştir (Doyle ve ark., 1992; Rosner ve ark., 1978). Mutel ve ark. (1985) RS CVn yıldızlannın X-ışını ve radyo gözlemlerini kullanarak“çekirdek-halo”modelini önermişlerdir. Uchida ve Sakurai (1983)'e göre; yıldızların radyal yöndeki diferansiyel dönmeleri, bileşenlerin manyetik akı tüplerinin birleşmesine ve koronal bölgenin genişlemesine neden olur. İki bileşen yıldızın X şeklinde bileşen manyetik loplann kesişim (çekirdek) yerinde sıkışan plazma yüksek sıcaklıklara ulaşarak X-ışım yayar. Daha sonra yıldızlann dönme hareketi bu kesişen loplan ortak korona bölgesinin (Halonun) içine yaymasına neden olur. Böylece uzayan ve genişleyen lop içindeki plazma soğur ve azalan manyetik kuvvetten dolayı ivmelenerek radyo bölgesinde salma yapar. 210RS CVn çiftlerinde parlama benzeri- olayları optik bölgede fark etmek çok zordur. Çünkü sıcak bileşen, sistemin ısıtmasına bu dalga boylarında tamamen hakimdir. Ancak parlama gözlemleri X-ışını. morötesi ve radyo dalga boylarında kolayca gözlenebilir (Walter ve ark., 1987; Trigilio ve ark., 1983). Bu olayların genel açıklamasında güneş parlama modeli kullanılır: parlama olayının manyetik lopların yıldızın yüzeyine bağlandığı/kenetlendiği iki yerde lop boyunca yüksek enerjiyle fışkıran/ivmelenen yüklü parçacıklar tarafından oluştuğu vurgulanır (Doyle ve ark., 1989; Byrne, 1989). Tezin 4. Bölümünde, tez çalışmasının uygulama kısmı için seçilen RS CVn türü V1430 Aql çift yıldızının fotometrik çalışması sunulmaktadır. V1430 Aql sistemi Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Gözlemevinde, 2004 gözlem sezonunda, fotoelektrik olarak BVR renklerinde gözlenmiştir. Gözlemler, HEC22 programı (Harmanec ve Horn, 1998) kullanılarak standart parlaklığa çevrilmiştir. Standart B-V renk ölçeği, sistemin tayf türünü KO olarak vermektedir. Yeni gözlemler ile literatürde yayınlanan tüm minimum zamanlan toplanarak sistemin yörünge dönemi incelenmiş ve sistem için yeni fotometrik ışık öğeleri bulunmuştur. VI 430 Aql sisteminin BVR ışık eğrilerinin analizi için iki farklı fotometrik çözüm yöntemi (PHOEBE ve ILOT) kullanılmıştır. Ayrıca, PHOEBE yöntemi ile BVR ışık eğrilerinin ve dikine hız eğrilerinin eşzamanlı çözümü yapılmıştır. Sonuç olarak, gözlemler ile uydurulan kuramsal eğrilerin uyuşumu uygun olup bu farklı iki yöntemin sonuçları arasında genel bir uyuşum vardır. Fotometrik sonuçlar, VI 430 Aql sisteminin bileşenlerinin kendi Roche loplarını %75 oranında doldurduğu bir ayrık sistem olarak tanımlar. Bu çalışmada bulunan genel fiziksel belirteçler (özellikle sistemin uzay hızının küçük çıkması), sistemin bileşenlerinin muhtemelen anakol öncesi yıldızlar olduğunu ortaya koyar. Yine de bu olasılığın kesin bir yargı olabilmesi için sistemin bileşenlerinin yüzey metal bolluğunu (özellikle lityum bolluğunu) veren taysal gözlemlere gerek duyulmaktadır. Fotometrik çözümler, ayrıca, sistemin baş bileşen yıldızının zıt yan kürelerde uzun ömürlü soğuk iki lekeye sahip olduğunu göstermektedir. Bu konfigürasyon, göreli olarak pek karşılaşılmayan ancak güneş leke yada manyetik alan modeline uygun olan bir“eksenel-simetrik (poloidal alanlı) yıldız leke modelini”önerir. Bu yüzden bu çalışma, yıldızların manyetik ativitesine ilişkin teoriler için verimli bir test olanağım vermektedir. 211Sunulan bu tezin 5. bölümünde RS CVn Çift Yıldızlar Katalogu başlıklı bir katalog sunulmaktadır. Aslında genel olarak kromosferik aktif çift yhdızlar için bir katalog ilk kez Strassmeier ve ark. (1988) tarafından yapılmış ve sonrasında Strassmeier ve ark. (1993) tarafından güncellenmiştir. Strassmeier ve ark. (1993)'nın katalogunda yaklaşık 130 RS CVn çift yıldızı ile birlikte BY Dra yıldızlan ve bazı aktif algol çift yıldızlan bulunmaktadır. Bu çalışmada yalnızca RS CVn çift yıldızlannın özelliklerine değinmek bunların istatistiksel analizlerini olası kılmak, yeni keşfedilen RS CVn çift yıldızlarını katmak ve 1 993 yılından bu yana biriken yeni bilgilerle veriyi güncelemek için ayrı bir katalog sunulmaktadır. Katalog 6 ayn çizelge halinde yaklaşık 182 RS CVn çift yıldızına ait bilgiyi içerir. Bu çizelgelerde genel bilgi, fotometrik özellikler, ışık eğrisi öğeleri, tayfsal özellikler ve dikine hız eğrisi öğeleri, salt öğeler ve aktivite belirteçleri ele alınmıştır. 212
Özet (Çeviri)
SUMMARY In this study, we have investigated general properties of RS CVn type eclipsing binary stars, by using literature. In the Introduction, we have tried to emphasis of the importance of observations and interpretations of RS CVn systems of developing more reliable theories. In Chapter 2, we mentioned that general properties of these systems. In Chapter 3, we discussed magnetic activities of RS CVn systems in term of photometric, ultraviolet activities, general properties of X-ray and radio observations and their interpretations. The RS Canum Venaticorum (F4V-IV+G9IV, Porbs4.7912 days) binaries named after the prototype (RS Cams Venaticum) are a particular class of active binary systems which were originally defined by Hall (1976). The prerequisites for membership of this class of stellar systems is that the binaries have orbital periods between 1 and 14 days, contain at least one component of spectral type F-G V-IV and the Call H and K lines are in emission out-side of eclipse. The cooler component is usually a sub-giant or giant K-type star which is the less massive member. Both stars normally lie well within their R.ochc surfaces although some systems display evidence of mass transfer (Huenemoerder et al., 1989). Photometric measurements often reveal the presence of low-amplitude quasi-sinusoidal light variations which are interpreted as cool surface star-spots. Migration of the photometric wave in phase relative to the orbital ephemeris is taken as evidence of the latitudinal migration of such star-spots such as is observed on the Sun. Other common features include strong coronal X-ray and radio emission, variable Ha emission, strong UV chromospheric and transition region line emissions (e.g. Mgll h & k and CIV), flaring and orbital period changes, probably due to activity cycles and/or mass loss (Kalimeris et al. 1995; Doyle et al. 1994). The RS CVn class is now usually divided into three subgroups, the short- period RS CVns, classical RS CVns and the long-period RS CVns with orbital periods of 14 days respectively. For the systems with small rotation periods the stars almost certainly rotate synchronously and are tidally locked producing high rotation rates (De Campli & Baliunas, 1979 and Scharlemann, 1981). Linsky (1983) pointed out that the limiting orbital period for synchronously rotating stars among classical RS CVns is about 20 days.A great deal of work has been done. on the characteristics of the RS CVns in the optical and the UV. In fact, most of what is known about these systems is derived from the low-amplitude quasi-sinusoidal broad-band light curve modulations attributed to surface stars-spots. In general such studies suggest star-spots are 500-1000 K cooler than the surrounding photosphere, can cover up to % 40 of the stellar surface (Eaton & Hall 1979; Doyle et al., 1988) and can even form in the polar regions. In addition, as pointed out by Ramsey (1990), most RS CVn binaries have excess TiO absorption in their spectra which may be ascribed to the presence of star-spots. Evidence for associated plage-like material is also found in the optical and UV, primarily as rotational modulation of activity sensitive lines. For example. Rodono et al (1987) show that bright active regions on the II Peg system occur nearly over the cool photospheric spots. Localized chromospheric emission was also observed by Neff& Neff (1987) in AR Lac. Measurements in both the optical and the UV (using IUE) of the IM Peg system by Huenemoerder, Ramsey & Buzasi (1990) showed strong modulations in amplitude which appeared to remain for time-scales of up to a year. Ha and Call (H and K) modulations by plages on RS CVn systems have also been seen by Nation & Ramsey (1980); Barden (1984). The solar-like structure of the atmosphere of RS CVn extends into the coronal regions. The evidence suggests these regions are very inhomogeneous and consist of hot (107 K) thermal plasma confined by closed magnetic loops in the corona (Gunn, 1996). The X-ray emission has been modeled with coronal loop structures using analogous formalism developed for the Sun (Doyle et al., 1992; Rosner et al., 1978). The core-halo model may explain some radio observations of RS CVns (Mutel et al. 1985). Uchida & Sakurai (1983) suggested that the existence of stellar differential rotation in the radial direction can lead to twisting of magnetic flux tubes and subsequent reconnection of loops can give rise to the extended coronae. Flare-like events in RS CVn binaries are difficult to detect optically since the hotter star dominates the system's flux at these wavelengths. Observations of flares at X-ray, UV and radio wavelengths are much easier (Walter et al 1987; Trigilio et al. 1 993). In general these events appear to be common in RS CVns and can be explained using the basic solar flare model of localized injection of energy at the base of magnetic loop structures followed by radiative cooling (Doyle et al., 1989; Byrne, 1989).In Chapter 4, we present the new BVR photometric standard observations of the V1430 Aql, which is one of the members of the short-period RS CVn group. The colour index B- V gives the spectral type of the system to be KO. Collecting observed minima times of the system; we considered the possibility of the orbital period variation and derived the new light elements of the V1430 Aql system. In the photometric analysis, the BVR light curves of V1430 Aql were solved by using two different methods: PHOEBE and ILOT procedures. Also, PHOEBE gave the simultaneous solutions of BVR light and radial velocity curves of the system. Synthetic light curves fit to the observations very well, and we have quite good agreement between the solutions of both two methods. These results describe the VI 430 Aql system as a detached system, in which the component stars are filling %75 of their Roche lobes. General physical arguments support the idea of a pre-main sequence condition for these stars, but we can not rule out a post main sequence configuration. The future spectral study could help to determine the age of the system. These results also suggest that the primary component has two, long-lived and dark starspots in opposite hemispheres. The configuration thus appears to be a (relatively uncommon)“axisymmetric starspot model”, which has active longitudes and latitudes in opposite hemispheres, like the solar analog and raises interesting questions about such stellar activity and potentially useful tests of theory. In Chapter 5, we have presented“Catalogue of RS CVn Binaries”. Before our study, Strassmeier et al. (1988) made the Catalogue of Chromosferically Active Binaries in this field, and then Strassmeier et al. (1993) updated it. There are about 130 RS CVn binaries with BY Dra binaries and some active Algol binaries in the last version of their catalogue. In this thesis, we have prepared the new catalogue on RS CVn binaries to possible make a statistically analyse properties of only these systems, to include newly discovered RS CVn systems and to update the data relating to these systems since 1993. Our catalogue summarizes information on the photometric, spectroscopic, orbital, and physical properties (especially absolute parameters and indicator of activity, i.e. light-curve asymmetries, Call H and K emission, Ha behavior, X-ray luminosity, and radio flux density) of the systems in separate 6 tables. 215
Benzer Tezler
- Deneysel karaciğer fibrozisinde capparis ovata, rutin, kaempferol ve N –asetilsisteinin koruyucu etkileri ile inflamatuar gen ekspresyonlarının ilişkisinin incelenmesi
Investigation of the protective effects of capparis ovata, routine, kaempherol, N-acetyl cystein and their relationship between inflammatory gene expression in experimental liver fibrosis
ŞAFAK PELEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
GastroenterolojiPamukkale ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HALİL KOCAMAZ
- Deneysel karaciğer fibrozisinde peginterferon alfa2b ve taurin tedavilerinin spontan gerilemeye katkısının in-vivo ve in-vitro değerlendirilmesi
Evalution of in vitro and in vivo effects of pegylated interferon alfa 2b and taurine treatments on spontaneous recovery in experimental liver fibrosis
MEHMET REFİK MAS
Yüksek Lisans
Türkçe
2004
GastroenterolojiAnkara ÜniversitesiDisiplinlerarası Temel Hepatoloji Ana Bilim Dalı
PROF.DR. MİTHAT BOZDAYI
- Deneysel karaciğer fibrozisinde l-karnitin, n-asetilsistein ve genistein'in koruyucu etkileri
Protective effects of l-carnitine, n-acetylcysteine and genistein in experimental liver fibrosis
KAAN DEMİRÖREN
Tıpta Yan Dal Uzmanlık
Türkçe
2012
GastroenterolojiFırat ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YAŞAR DOĞAN
- Deneysel karaciğer sirozu oluşturulan sıçanlarda karakrolün etkisi
Effect of carvacrol on induced experimental lier cirrhosis in rats
AYŞE KARADUMAN
- Ratlarda karbon tetraklorür ile oluşturulan deneysel karaciğer fibrozisinde n-asetilsistein, timokinon ve silymarin'in hepatoprotektif etkilerinin karşılaştırılması
A comparison of hepatoprotective effects of n-acetylcysteine, thymoquinone and silymarin in carbon tetrachloride-induced liver fibrosis in rats
MEHMET TURAN BASUNLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıYüzüncü Yıl ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KAAN DEMİRÖREN