Hepatosellüler karsinoma ve metastatik adenokarsinomun immünhistokimyasal markerler ile boyanma özelliklerinin karşılaştırılması ve bu markerların ayırıcı tanıdaki değeri
The comparison of the staining features of hepatocellular carcinoma and metastatic adenocarcinoma with immunohistochemical markers and the value of these markers in differantial diagnosis
- Tez No: 171568
- Danışmanlar: PROF.DR. CEMİL EKİNCİ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Patoloji, Pathology
- Anahtar Kelimeler: Hepatosellüler karsinoma, Metastatik adenokarsinoma, İmmünhistokimya, Ayıncı Tam 83, Hepatocellular carcinoma, Metastatic adenocarcinoma, Immunohistochemistry, Differantial Diagnosis 86
- Yıl: 2006
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Patoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 107
Özet
7. ÖZET Hepatosellüler Karsinoma ve Metastatik Adenokarsinomun İmmünhistokimyasal Markerler ile Boyanma Özelliklerinin Karşılaştırması ve Bu Markerların Ayırıcı Tanıdaki Değeri Giriş: Metastazlar karaciğerde görülen en sık tümörlerdir ve metastatik tümörlerin büyük bir kısmım adenokarsinomlar oluşturmaktadır. Hepatosellüler karsinoma (HCC) ise karaciğerin en sık primer malign tümörüdür. HCC tanısı, tümör karaciğerin normal sitoarkitektürel özelliklerini taklit ettiğinde, rutin hematoksilen eozin (H.E) kesitler ile kolaylıkla konabilmektedir. Ancak psödoglandüler veya az differansiye morfoloji gösteren HCC'leri, karaciğere infiltre bir metastatik adenokarsinomadan (MA) ayırmak oldukça zordur ve kesin ayırım yapabilmek için immünhistokimyasal incelemeye ihtiyaç duyulmaktadır. HCC için %100 spesifik bir irnmünhistokimyasal marker bulunmadığı için, değişik derecelerde spesivite ve sensitiviteye sahip antikorlardan oluşan bir immünhistokimya (İHK) paneli kullanılmaktadır. Bu çalışmada HCC ve MA ayırımında en güvenilir ve yararlı İHK panelini oluşturmak amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Bu çalışmada 1999 - 2006 Mart ayı arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı'nda tam almış, 68 HCC ve 107 MA olgusu incelenmiştir. 'Microarrayer' ile tümörlü bloklardan 1.5mm çapında doku silindirleri çıkartılarak yeni TMA blokları elde edilmiştir. Her bir vakadan alınan 3 'er doku silindiri toplam 6 TMA bloğunda gösterilmiştir. Bu TMA bloklarından hazırlanan kesitlere İHK' sal olarak Hepatosit Ag, pCEA, CD 10, Villin, CD34, TTF-1, MOC-31, CK7, CK20 antikorları uygulanmıştır. 81Bulgular: HCC olgularının % 95,6'sında Hepatosit Ag ile, %46,2' sinde pCEA ile spesifik kanaliküler, %50,7'sinde CD10 ile spesifik kanaliküler, %20,58'inde Villin ile spesifik kanaliküler, % 42,6'smda CD34 ile tümör hücrelerinin çevresini saran sinüzoidal, % 26,5'unda TTF-1 ile, % 19,1'inde MOC- 3 1 ile boyanma gözlenmiştir. HCC vakalarında grade arttıkça Hepatosit Ag, pCEA, CD 10, CD34 ve TTF-1 ile boyanmanın azaldığı, Villin ile ise grade arttıkça boyanmanın arttığı gözlenmiştir. MA olgularının % 1,9'unda Hepatosit Ag ile, 86,8'inde pCEA ile sitoplazmik veya membranöz, %36,9'unda CD10 ile sitoplazmik veya membranöz, %81'inde Villin ile sitoplazmik veya membranöz, % 7,5'inde TTF-1 ile, % 99,1 'inde MOC-31 ile boyanma izlenmiştir. MA vakalarının hiç birinde pCEA, CD 10 ve Villin ile kanaliküler veya CD34 ile tümör hücrelerinin çevresini saran sinüzoidal boyanma izlenmemiştir. CK7-20 profiline baktığımızda HCC'lerin büyük bir kısmı (%61,8) HCCTerde genellikle görüldüğü gibi CK7 ve CK20 negatif, % 23,5'u CK7 pozitif, CK20 negatif, %5,9'u CK7 ve CK20 pozitif, ayrıca %8,8'i HCCTerde çok fazla beklenmeyen CK7 negatif, CK20 pozitif izlenmiştir. MA vakalarında ise primer tümöre göre CK7-20 profili farklılık göstermektedir. Kolon primerli tümörlerin büyük bir kısmı (%76,8) CK7 negatif, CK20 pozitif tesbit edilmiştir. Pankreas primerli tümörlerin büyük bir kısmının (%80), mide primerli tümörlerin yandan fazlasının (%60), meme ve over primerli vakaların tümünün CK7 pozitif ve CK20 negatif olduğu izlenmiştir. İnce barsak primerli 1 vaka CK7 ve CK20 negatif olarak izlenmiştir. Sonuç: İHK, HCC-MA ayrımında panel içerisinde kullanıldığında yararlı olmaktadır. İlk etapta panelde HCCTerde pozitif boyanan Hepatosit Ag ve MA Tarda pozitif boyanan MOC-31, HCCTerde spesifik kanaliküler, MATarda sitoplazmik veya membranöz boyanan pCEA, CD 10 ve yalnızca HCCTerde tipik tümör hücrelerinin çevresini saran, sinüzoidal boyanmanın izlendiği CD34 bulunmalıdır. 82Bu 5 antikor ile tanının netleştirilemediği durumlarda HCC'lerde spesifik kanaliküler, MA'larda sitoplazmik veya membranöz boyanan Villin ve HCC'lerde sitoplazmik granüler boyanan TTF-1 panele eklenebilir. Ayrıca MA vakalarında primer tümör lokalizasyonunu saptamak ve HCC'lerde CK20 negatifliğini gösterebilmek amacıyla tümörün CK7-20 profiline bakılmalıdır.
Özet (Çeviri)
8. SUMMARY The Comparison of the Staining Features of Hepatocellular Carcinoma and Metastatic Adenocarcinoma with Immunohistochemical Markers and the Value of These Markers in Differantial Diagnosis Introduction: Metastatic tumours are the most seen tumours in the liver and adenocarcinomas make the greatest part. Also hepatocellular carcinoma (HCC) is the most frequent primary malign tumour of the liver. Diagnosis of HCC is very easy on routine hematoxylen and eosin (H.E) stained slides when the tumour acts normal cytoarchitectural features of the liver. But if the tumour makes pseudoglands or shows poorly differantiated morphology, it is difficult to distinguish from a metastatic tumour (MA) infiltrating liver and for definite diagnosis usually requires immunohistochemical examination. Because of not having a %100 specific marker, an immunohistochemical panel consisting of varying degrees of specificity and sensitivity is needed. In this study we aimed to make the most useful and reliable immunohistochemical panel for differantiating HCC and MA. Materials and Methods: In this study, we examined 68 HCC and 107 MA cases that were diagnosied at Ankara University Pathology Department in years between 1999 - 2006 March. New tissue microarray blocks (TMA) were obtained by taking tissue cylinders 1.5 mm in diameter with a microarray er. Each case was represented with 3 tissue cylinders. All tissue cylinders were shown in 6 TMA blocks. These TMA blocks were stained with Hepatosit Ag, pCEA, CD 10, Villin, CD34, TTF-1, MOC-31, CK7, CK20. Results: Of the HCC cases %95,6 with Hepatosit Ag, %46,2 with pCEA, %50,7 with CD10, %20,58 with Villin, %42,6 with CD34, %26,5 with TTF-1, %19,1 with MOC-31 showed positivity. For Hepatosit Ag and TTF-1 granular cytoplasmic staining, for pCEA, CD 10 and Villin canalicular staining, for CD34 diffuse staining 84pattern of endothelial cells rimming around the tumour cell agregates and for MOC- 3 1 plasmalemmal staining were accepted as specific. In HCC cases we observed that when the grade of the tumour increases, the number of the positive cases with Hepatosit Ag, pCEA, CD10, CD34 and TTF-1 decreased. This was not seen with Villin. Because if the grade increases, the positivity with Villin increased too. Of the MA cases %1,9 with Hepatosit Ag, %86,8 with pCEA, %36,9 with CD10, %81 with Villin, % 7,5 with TTF-1, % 99,1 with MOC-31 showed positivity. In MA cases for pCEA, CD 10 and Villin cytoplasmic or membranous staining was observed. None of the MA cases showed canalicular staining with pCEA, CD 10 and Villin, nor diffuse staining around the tumour cell agregates with CD34. When we examined CK7-20 profile, most of the HCC cases (%61,8) were CK7 and CK20 negative as expected, %23,5 of the cases were CK7 positive, CK20 negative, %5,9 of the cases were CK7 and CK20 positive. Also %8,8 of the HCC cases showed an unusual CK7-20 profile and were CK7 negative, CK20 positive. In MA cases CK7-20 profile changed according to the primary site of the tumour. When we looked at the primary site of the MA tumours, colorectal tumours were frequently (%76,8) CK7 negative, CK20 positive, pancreas tumours were frequently (%80) CK7 positive and CK20 negative, gastric tumours were mostly (%60) CK7 positive and CK20 negative, breast and ovary tumours were all CK7 positive and CK20 negative, 1 small bowel tumour was CK7 and CK20 negative. Conclusion: Immunohistochemistry is useful in differantiating HCC and MA when used in a panel. In this panel firstly Hepatosit Ag showing positivity in HCC cases, MOC-31 showing positivity in MA cases, pCEA, CD 10 showing specific canalicular staining in HCC cases and showing cytoplasmic or membranous staining in MA cases, CD34 showing diffuse staining pattern of endothelial cells rimming around the tumour cell agregates in only HCC cases must be included. With these 5 markers if the diagnosis is still not clear, Villin showing specific canalicular staining in HCC cases and showing cytoplasmic or membranous staining in MA cases, TTF-1 showing cytoplasmic granular staining in HCC cases can be added to the panel. Also for MA cases to confirm the primary site of the 85tumour and for HCC cases to show that the tumour is negative for CK20, CK7-20 profile must be examined.
Benzer Tezler
- Glypican 3 ve HepPar1 immünhistokimyasının primer karaciğer malignitelerinin ayırıcı tanısındaki diagnostik değeri
Impact of Glypican 3 and Heppar1 immunoexpressions in the differential diagnosis of the liver malignancies
ESEN GÜL UZUNER
- Hepatosellüler karsinom, kolanjiosellüler karsinom ve kolon adenokarsinom metastazlarının ayırıcı tanısında yeni immunohistokimyasal metodlar
New immunohistochemical methods in the differential diagnosis of hepatocellular carcinoma, cholangiocellular carcinoma, and colon adenocarcinoma metastases
HİLAL BALTA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
PatolojiAtatürk ÜniversitesiTıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NESRİN GÜRSAN
- Akciğerin ileri evre skuamöz hücreli karsinomunda dek gen değişikliklerinin prognoz ve immünoterapi tedavisi ile ilişkisi
Dek gene rearrangement in advanced stage squamous cell carcinoma of the lung the relationship with prognosis and immunotherapy treatment
HANDE KARABAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
PatolojiPamukkale ÜniversitesiTıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FERDA BİR
- Hepatosellüler karsinomlarda sitolojik özelliklerin belirlenmesi ve Ki-67 antikorunun tanı ve prognozdaki yerinin araştırılması
Cytologic criteria for the diagnosis of hepatocellular carcinoma and value of Ki-67 expression in the diagnosis and prognosis of hepatocellular carcinoma
IŞIN SOYUER