Geri Dön

Sepsisli hastalarda magnezyum düzeyinin prognostik önemi

Prognostic value of magnesium in the patients with sepsis

  1. Tez No: 171760
  2. Yazar: İCLAL AYRANCI SUCAKLI
  3. Danışmanlar: DOÇ.DR. BÜNYAMİN DİKİCİ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: magnezyum, morbidite, mortalite, pediatrik yoğun bakım ünitesi, sepsis, magnesium, morbidity, mortality, pediatric intensive care unit, sepsis
  7. Yıl: 2006
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dicle Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 72

Özet

ÖZET Bu çalışma EylüI-2004 ile Kasım-2005 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği Yoğun Bakım Ünitelerine sepsis tanısıyla yatırılan ortanca yaşı 1 1 ay olan 23 hastada (14 erkek, 9 kız) gerçekleştirildi. Sepsis tanımında 2002 yılında düzenlenen Uluslararası Pediatrik Sepsis Konsensüs Konferansında kabul edilen tanımlamalar dikkate alındı. Hastaların ilk başvuru anında yapılan anamnez, fizik muayene, rutin laboratuar bulguları, kan gazı, PT, aPTT ve sitokin seviyeleri (IL-ip, IL-2R, IL-6, IL-8, İL- 10, TNF-a ) ile yatışta ve 48 saat sonrasında alınan kanlardaki total magnezyum düzeyleri kaydedildi. Tüm çalışma grubu değerlendirildiğinde mortalite %39,1 olarak saptandı. Hastanede toplam yatış süresi ortancası 13,0 gün, yoğun bakımda kalış süresi ise 7,0 gün olarak saptandı. Ortanca organ disfonksiyonu sayısı ise 3 idi. Hastaların yatışta bakılan magnezyum düzeyine göre %4,3'ünde hipomagnezemi, %39, Tinde normomagnezemi ve %56,5'inde hipermagnezemi saptandı. Kırksekiz saat sonra bakılan değerlere göre ise; %21,7'sinde hipomagnezemi, %30,4'ünde normomagnezemi, %45,0'ında hipermagnezemi saptandı. Bu fark istatistik! olarak anlamlı değildi. Ayrıca magnezyum düzeylerinin ve saptanan değişimin, mortalite ve morbiditeye anlamlı etkisinin olmadığı görüldü. Sitokin düzeyleri ile diğer laboratuar bulguları açısından total magnezyum azalan grupla azalmayan grup arasında anlamlı bir fark saptanmadı. Sitokin düzeyleri, albümin ve pH düzeyleri ile yatışta bakılan total magnezyum arasında iyi bir korelasyon saptanamadı. Bu konudaki en önemli eksiklik fonksiyonel magnezyum eksikliğinin güvenilir ve pratik bir şekilde tespitinde kullanılabilecek kabul edilmiş bir standart metot olmamasıdır. Kullanımı sınırlı olan magnezyum yükleme testi, fonksiyonel magnezyum eksikliğinin değerlendirilmesinde en duyarlı testtir. İyonize magnezyum, standart ölçüm tekniği ve çocuklar için uygun referans aralıklarının belirlenmesi koşuluyla fonksiyonel magnezyum eksikliğinin değerlendirilmesinde standart olarak kullanılabilir. Bu çalışmada magnezyumun sepsisli hastalarda prognostik öneminin olduğu gösterilememiştir. Bu konudaki diğer çalışmalar, magnezyum düzeylerinin prognoza etkisi konusunda farklı görüşler ortaya koymaktadır. Prognostik önemi olduğu saptanan çalışmaların yanında prognostik önemi olduğu saptanamayan çalışmalar da, magnezyum düzeylerinin kritik hastalarda rutin olarak değerlendirilmesini ve hastaların yoğun bakımda kalış süreleri boyunca magnezyum monitörizasyonunun yapılmasını önermektedir.

Özet (Çeviri)

SUMMARY This prospective study included 23 children (14 boys, 9 girls) with a median age of 11.0 months who were diagnosed sepsis and admitted to Pediatric Intensive Care Units (PICU) of Dicle University Medicine Faculty Department of Pediatrics, during a 13 -month period from September 2004 to December 2005. Sepsis diagnose were based on the definitions accepted in the International Pediatric Sepsis Consensus Conference which was held in February 2002 in San Antonio, Texas. The recorded variables were medical history, physical examination findings at admission, results of the routine blood analyses including serum chemistry, complete blood count, arterial blood gas, prothrombin time and partial thromboplastin time, cytokine levels (IL-lp, IL-2, IL-6, IL-8, IL-10, TNF-a) at admission and total magnesium levels at admission and 48 hours after admission. Mortality rate for the study population is determined as 39.1%. The median values of the hospital stay, PICU stay, and number of the organ dysfunction at admission is determined respectively as 13.0 days, 7.0 days and 3.0. At admission 4.3% of patients had hypomagnesaemia, 39.1% had normomagnesaemia and 56.5% had hypermagnesaemia. Rates for hypomagnesemia, normomagnesaemia, hypermagnesaemia 48 hours after admission were respectively 21.7%, 45.0%, 30.4%. This difference is statistically insignificant. Neither mortality nor morbidity are significantly associated with the levels and the reduction in total magnesium levels. There is no significant difference between the groups with or without total magnesium reduction for the cytokins and the other laboratory variables. There is no significant correlation between cytokine levels, pH, albumin and total magnesium. The major problem about this issue is the lack of a standard method for determining functional magnesium deficiency practically and safely. Magnesium loading test is the most sensitive test for determining functional magnesium deficiency but clinical utility of this test is limited. Ionized magnesium can be used as a standard if there is a consensus for measurement method and reference interval for pediatric age groups. In this study, prognostic value of magnesium in patients with sepsis has not been shown. Other studies on this issue have different views about the effects of magnesium levels on prognosis. Studies indicating prognostic importance as well as studies opposing these findings both underline that, magnesium levels should be included in the electrolyte panel and monitorized during the intensive care unit stay.

Benzer Tezler

  1. Sepsisli hastalarda perfüzyon göstergesi olarak pleth variabilite index ve vena cava inferior çapı değerlerinin karşılaştırılması

    Comparison of pleth varia-bility index and vena cava inferior diameter as perfusion indicator in patients with sepsis

    ORHAN GÖKTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Anestezi ve ReanimasyonSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ONUR AVCI

  2. Sepsisli hastalarda biyoreaktans yöntemiyle bakılan baş aşağı ve baş yukarı pozisyonlarda strok volüm (SV) strok volüm değişkenliği (SVV) ve kardiyak indeks (CI) değerlerinin karşılaştırılması

    Comparing stroke volume, stroke volume variability, cardiac index on semi recumbent and trendelenburg position in sepsis patients

    MUHAMMED FATİH ÖZEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Anestezi ve ReanimasyonTrakya Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DİLEK MEMİŞ

  3. Sepsisli hastalarda omega-3 yağ asidi ile desteklenmiş total parenteral beslenmenin biyokimyasal ve inflamatuar parametrelere etkisi

    Effect of omega-3 fatty acids enriched total parenteral nutrition on biochemical and inflammatory parameters of patients with sepsis

    SAADET GAMZE AKÇA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Beslenme ve DiyetetikErciyes Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HABİBE ŞAHİN

  4. Sepsisli hastalarda mortalite prediksiyonunda 'sepsis ağırlık koru' ile yoğun bakım ve acil servis skorlarının (apache II, sofa, q-sofa, PIRO ve meds) karşılaştırılması

    Comparison of 'sepsis severity score' with intensive care unit and emergency department scores (apache ii, sofa, q-sofa, piro ve meds) in mortality prediction among sepsis patients

    SARIYYA MAMMADOVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Göğüs HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MÜGE AYDOĞDU

  5. Sepsisli hastalarda inflamatuar indexler mortaliteyi öngördürebilir mi?

    Can inflammatory indices predict mortality in patients with sepsis?

    EZGİ BARAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıDicle Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ KEMAL KADİROĞLU