Geri Dön

Fibrinolitik tedavisi verilen ST yükselmeli myokard infarktüsü olgularında fibrinojen ve D-dimer düzeyleri ile fibrinolitik tedavi başarısızlığı arasındaki ilişki

STEMI patients who fibrinolytic treatment value of D-dimer and fibrinogen levels in the manner of determining fibrinolysis failure.

PDF İndir

  1. Tez No: 203518
  2. Yazar: VELİ KALA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ÖMER KOZAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: ST elevated MI, Fibrinogen, D-dimer, Fibrinolytic theraphy, Primary Percutaneous Coronary Intervention
  7. Yıl: 2008
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 74

Özet

Giriş ve Amaç: STEMİ tedavisinde fibrinolitik tedavi başarısızlığı morbidite ve mortalitenin en önemli sebebi olmaya devam etmektedir. Bu nedenle fibrinolitik tedavi başarısızlığını kısa zamanda öngördürebilecek belirteçlere ihtiyaç vardır. Çalışmamız, fibrinolitik tedavi verilen hastalarda devam eden tromboz ve fibrinolizin göstergesi olarak D-dimer ve bir koagulasyon proteini olan fibrinojen düzeylerini birlikte kullanarak fibrinolitik tedavi başarısızlık riskini öngörebilme bakımından değerini araştırmayı amaçlamaktadır.Materyal-Metod: Çalışmaya Ocak 2007 ? Temmuz 2008 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi (DEÜTF) Koroner Yoğun Bakım (KYB) ünitesinde yatan STEMİ tanısı konulan hastalarda fibrinolitik tedavi açısından ESC STEMİ(154) ve ACC/AHA STEMİ(89) kılavuzlarına göre klinik ve EKG kriterlerine uyan ve onam formu alınmış 18 -75 yaş aralığında 123 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Reperfüzyon göstergesi olarak fibrinolitik tedavinin başlangıcından sonra 90.dk EKG' de ST yükselmesinin %50 veya daha fazla azalması kriteri kullanılmıştır. Fibrinolitik tedavi öncesi ve sonrasında plazma D-dimer ve Fibrinojen düzeyleri ile fibrinolitik tedavi başarısızlığı arasındaki ilişkiyi tesbit etmek için venöz yoldan kan örnekleri alındı. Tüm hastalar transtorasik ekokardiyografi ve koroner anjiografi ile değerlendirildi. Taburcu edilen hastalar istenmeyen KVS olaylar açısından 30. gün poliklinik kontrolü ile değerlendirildi.Bulgular: Fibrinolitik tedavisi başarısız olan hastaların tedavi öncesi ortalama fibrinojen değerleri (3,4 (SD=1,2) g/L) ile başarılı olan hastaların 3,7 (SD=1,2) g/L değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Fibrinolitik tedavi ile iki grupta hastaların fibrinojen değerlerindeki düşüş istatistiksel olarak anlamlı (başarısız olan hastalarda tedavi sonrası 2,5 SD=0,9; başarılı olan hastalarda 2,5 SD=1,0 p

Özet (Çeviri)

İntroduction and Aim: Failure of fibrinolysis has been the most important reason of morbidity and mortality in ST-elevated myocardial infarction theraphy. So we need markers which can determine the failure of fibrinolysis in a short time period. Our study aimed to investigate the value of D-dimer levels, a marker of thrombosis and fibrinolysis in fibrinolytic patients and fibrinogen levels , a coagulation protein, in the manner of determining fibrinolysis failure.Methods: Between January 2007, and July 2008 ,we included 123 patients,between the age of 18 and 75 with written informed consents who attended in the Dokuz Eylül University Coronary Care Unit with the diagnosis of ST-elevated myocardial infarction and eligible for the fibrinolytic theraphy suggestions both clinically and ECG criteria according to ACC/AHA and ESC guidelines.The regression of ST elevation more than % 50 at 90 minutes inititaion of fibrinolytic theraphy had been used as reperfusion criteria.We collected venous blood samples before and after fibrinolytic theraphy to determine the relationship between fibrinolysis failure and D-dimer and fibrinogen levels.All patients have evaluated with transthoracic echocardiography and coronary angiography.Patients have evaluated in the manner of adverse cardiovascular events at 30 days after discharge.Findings: The difference of pre-treatment fibrinogen levels between the patients with fibrinolysis failure and patients with succesfull fibrinolysis is not statistically significant. (3.4 (SD = 1.2) g/L vs.3.7 (SD = 1.2 g/L)). The fall in fibrinogen levels with fibrinolytic theraphy is statistically significant in both group.(2.5 (SD=0.9) in failure group and 2.5 (SD=1.0) in succesfull group , p< 0.001). The mean level of pre ?treatment D-dimer is higher in the failure group than the succesfull group and this is statistically significant (2.9 SD = 2.6 µg/mL vs. 1.4 SD=1.7 µg/ mL p=0.001). Increase in D-dimer levels after fibrinolytic theraphy is statistically significant in succesfull group (p < 0.001) and not significant in failure group. (p = 0.076). According to Backward LR regression analysis the most important risk factors which affect the fibrinolytic theraphy failure are D-dimer levels higher than 0.9 µg/mL (p< 0.001 OR:5.9 % 95 CI:2.3-15.2) , myoglobin levels higher than 500 ng/mL (p=0.01 OR:3.5 % 95 CI:1.3-9.3), diabetes mellitus (p=0.019 OR:3.1 % 95 CI:1.2-7.8) and left ventricular ejection fraction under % 40 (p =0.035 OR:2.6 % 95 CI:1.1-6.2).Results: Relation between fibrinogen levels and failure of fibrinolysis was not determined.The pre-treatment D-dimer level is higher in failure group and it is statistically significant.The post-treatment D-dimer level is also higher in the succesfull group and it is statistically significant.Recently developed D-dimer tests can be used as easy and reliably markers which can determine the failure of fibrinolysis.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    124503

    Akut ST yüksekliği ile seyreden miyokard infarktüsünde tek başına t-PA ile t-PA ile birlikte uygulanan düşük doz tirofiban tedavisi

    The safety and efficacy of +-PA combined with low dose tirofiban versus +-PA alone in acute ST segment elevation myocardial infarction

    AYCAN FAHRİ ERKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    KardiyolojiGazi Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TİMUR TİMURKAYNAK

  2. Tez No

    307635

    Kliniğimize ST elevasyonlu miyokard infarktüsü nedeniyle başvuran hastalarda tercih edilen tedavi stratejilerinin karşılaştırılması

    The comparision of the treatment strategies prefered in the patients admitted to our clinic due to the myocardial infarction with ST elevation

    MAHMUT ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    KardiyolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    YRD. DOÇ. MUSA ŞAHİN

  3. Tez No

    260629

    Çoçukluk çağı akut lenfoblastik lösemisinde indüksiyon tedavisinin koagülasyon ve fibrinolitik sistem üzerine etkileri

    The effects of induction treatment on the coagulation and fibrinolytic system in children with acute lymphoblastic leukemia

    MERYEM ALBAYRAK

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜRKİZ GÜRSEL

  4. Tez No

    699157

    Farklı etyolojik alt tiplerde akut iskemik inme tedavisinin sonuçları

    In different etiological subtypesresults of treatment of acute ischemic stroke

    ŞEHRİBAN PEYNİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    NörolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İBRAHİM LEVENT GÜNGÖR

  5. Tez No

    892692

    Çocuklarda plevral efüzyonun klinik ve radyolojik özellikleriyle prognostik faktörlerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of clinical and radiological features andprognostic factors of pleural effusion in children

    TUGAY ÇATI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEVİN HATİPOĞLU

Geri Dön