One is: A reading of Plato's Parmenides in respect of Parmenides' poem'
Bir (var)dır: parmenides'in şiiri açısından Plato'nun Parmenides'inin bir okuması
- Tez No: 220824
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MURAT BAÇ, YRD. DOÇ. DR. TARIK NECATİ ILGICIOĞLU
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2007
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Bölümü
- Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 194
Özet
Bu tez, ?bir (var)-dır? hipotezine odaklanarak, tarihsel Parmenides'in şiiri açısından ? daha doğru olarak şiirdeki tanrıçanın muthos'u açısından, Plato'nun Parmenides diyalogunun bir bölümüne ilişkin yeni bir çözümleme ve değerlendirme sunmaktır. Bu tür bir okuma diyalogdaki ?bir (var)-dır? hipotezi altındaki kanıtlamanın bağlamının esas olarak tanrıça'nın muthos'u tarafından koyulan kayıtlar tarafından belirlendiğini göstermektedir. Tanrıça'nın muthos'unun ana tezi ?(var)olmak (var)-dır? şu şekilde ifade edilebilir: (i) (var)olmak'a sadece (var)-dır denilir (ii) (var)-dır sadece (var)olmak'a denilir. Hipotezin tartışılmasındaki ipuçların izlenmesi diyalogun karakteri Parmenides'in bu kayıtı model olarak alıp onu her doğaya ve ona has söylem öznesine genişlettiğini açığa çıkarmaktadır: (i) bir söylem öznesine sadece kendine has doğası söylenir, ve (ii) bir doğa sadece kendine has söylem öznesine söylenir. Böyle bir yaklaşım, diyalogdaki ?bir (var)-dır? hipotezi One öznesi hakkında olmasına karşın, bu hipotez altında tartışılan gerçek meselenin (var)olmak, ve herhangi bir söylem öznesine ?(var)-dır? demenin koşulları hakkında olduğunu göstermektedir.Plato'nun karakteri Parmenides'in bu kayıtarla tam bir uyum içinde ?bir (var)-dır? hipotezi altındaki ilk tümdengelimli kanıtlamasına?Bir bir? ile başladığı görülmektedir. Bu tümdengelimin ana sorusu, (var)olmak ve Bir hakkındaki kayıtlar altında ?Bir bir? den ?Bir (var)-dır? ın nasıl çıkarılacağıdır. İkinci tümdengelimde ise, bu kayıtları izleyerek, Parmenides (var)olmak'ı One'dan ayrı olarak kabul eder, ve olmak'tan ve One'dan meydana gelen bir bütün elde eder.Bu tümdengelimdeki kanıtlamanın (var)olmak için de geçerli olduğu ve bir aporia ürettiği görülmektedir: (var)olmak hem kendiyle benzerdir hem değildir.Bu tartışma, diyalogdaki Parmenides'in kanıtlamasına güvenirsek, eğer ?(var)olmak (var)-dır? ise, doğa'ya sahip herhangi bir öznenin hiçbir şekilde (var) olamayacağı sonucuna varmaktadır. Kendine has doğası olan herhangi bir özneye ?(var)-dır? demenin tek yolu ?(var)olmak (var)-dır?ı reddetmektir.
Özet (Çeviri)
This dissertation offers a new analysis and evaluation of a part of Plato?s dialogue Parmenides, focussing on the hypothesis ?one is? from the perspective of historical Parmenides? poem ? or, more precisely the goddess? muthos in the poem. This kind of reading shows that the context of the argumentation under the hypothesis ?one is" in the dialogue is mainly determined by the restrictions laid out in the muthos of the goddess. The main thesis of the goddess? muthos is ?to be is,? which may be expressed as follows: only ?is? is said of to be, and ?is? is said of only to be. Following hints in the discussion of the hypothesis, it is revealed that the dialogue?s character Parmenides takes this restriction as a model, and extends it to any phusis and its proper subject of discourse: (i) only its proper nature is said of a subject of discourse, and (ii) a nature is said of only its proper subject. Such an approach shows that though the hypothesis ?one is? is about the one in the dialogue, the real issue to be discussed under this hypothesis is about to be, and the conditions to say ?is? to any subject of discourse.It is argued that in accord with these restrictions Plato?s character Parmenides begins the first deduction under the hypothesis ?one is? with ?the one one.? The main question of the deduction is how it can be argued that ?the one is? follows from ?the one one? under the restrictions about to be and the one. In the second deduction, following these restrictions, Parmenides takes to be as being different from the one, and obtain a whole that is composed of to be and the one. It is argued that the argumentation in this deduction is also valid for to be, and produces an aporia: to be is like and unlike.This discusion concludes that if we trust Parmenides? argument in the dialogue, any subject which has phusis can in no way be if ?to be is.? The only way to say that something which has phusis ?is? is to deny ?to be is.?
Benzer Tezler
- Love, reason and transcendence: 'Ineffable' love and the limits of sense
Aşk, akıl ve aşkınlık: 'Anlatılamaz' aşk ve anlamın/duyumun sınırları
BUSE KURTAR
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
FelsefeBoğaziçi ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CHRYSI SIDIROPOULOU
- Platon' un metaforları üzerinden varlık ve bilgi anlayışının okuması
A reading of Plato's understanding of existence and knowledge through his metaphors
NURŞEN EKİNCİ
- Le rapport des droits de l'homme au politique: Lefort et Rancière
İnsan haklarının politik-olan bağlantısı: Lefort ve Rancière
EYLEM YOLSAL MURTEZA
Doktora
Fransızca
2022
FelsefeGalatasaray ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİYE KARABÜK KOVANLIKAYA
- Une autre fidélité ; le retour d'Alain Badiou à Platon et sa transformation de Platon face aux problèmes philosophiques contemporains
Bir başka sadakat; Alain Badiou'nun çağdaş felsefe problemleri karşısında Platon'a dönüşü ve onun dönüştürüşü
ÖZHAN ÖZTÜRK
Yüksek Lisans
Fransızca
2023
FelsefeGalatasaray ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖMER ORHAN AYGÜN
DR. ÖĞR. ÜYESİ HAKAN YÜCEFER
