Sıçanlarda kimyasal peritonite bağlı periton fibrozisinde pentoksifilinin fibrozise ve ilgili göstergelere etkisinin incelenmesi
The evaluation of pentoxyfillin regarding fibrosis and possible related indicators in rat chemical peritoniti
- Tez No: 224495
- Danışmanlar: PROF.DR. TANER ÇAMSARI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nefroloji, Nephrology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2007
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Nefroloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 64
Özet
Giriş: Periton fibrozisi sürekli ayaktan periton diyaliz tedavisinin (SAPD) sonlandırılmasında önemli bir nedendir. SAPD'ye bağlı periton fibrozisinin tedavisi veya önlenmesi önemli bir konu olarak kalmıştır. Günümüzdeki kanıtlar periton fibrozisinin gelişmesinde matriksin aşırı üretiminin sorumlu olabileceğini düşündürmektedir. SAPD'li hastalarda gelişen periton fibrozisinin tedavisi yüz güldürücü değildir. Pentoksifilin bir metilksantin türevidir. Bir çok çalışmada; deri, karaciğer ve böbrekte gelişen fibrozisi gerilettiği gösterilmiştir. Amaç: Klorheksidin ile oluşturulan periton fibrozisinde, pentoksifilinin; fibrozis üzerine olan etkisini belirlemek ve bu olgu ile ilgili olabilecek; periton doku cAMP düzeylerindeki değişikliği tespit edip bunların periton doku MMP-2, MMP-9, TIMP-1, TIMP-2 dengeleri üzerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 40 adet Wistar albino sıçan alındı. Beş gruba bölündü. Tüm uygulamalar karın içine 24 G iğne ile 14 gün boyunca yapıldı. Grup 1'de kimyasal peritonit oluşturuldu. Karın içine %0,1 lik klorheksidin (KH) + %15'lik etanol + serum fizyolojik karışımından 3 ml/gün verildi. Grup 2'de karın içine, pentoksifilin 4mg/100 g (0,2 ml/100 g) serum fizyolojik ile karıştırılıp 3 ml/gün verildi. Grup 3'de periton fibrozisin önlenmesi amacıyla karın içine: %0,1'lik KH + %15'lik etanol + serum fizyolojik ve 4mg/100 g (0,2 ml/100 g) pentoksifilin karışımından 3 ml/gün verildi. Grup 4; pentoksifilinin içinde bulunduğu derişik tuzlu su idi, 1 ml arı su + 35 mg NaCl karışımından 3 ml/gün karın içine verildi. Grup 5 kontrol grubu olarak belirlendi ve karın içine %0,9'luk serum fizyolojikten 3 ml/gün verildi. 15.günde sıçanlar sakrifiye edildi ve paryetal periton için karın ön duvarından ve visseral periton için karaciğerden örnekler alındı. Patolojik inceleme için Hematoksilen & Eosin (HE) ve modifiye Masson's Trichrome (MT) boyası kullanıldı. Işık mikroskopisi ile şu göstergeler değerlendirildi:1) Periton kalınlığı (paryetal ve visseral periton) 2) Fibrozis skorlaması (paryetal ve visseral periton) 3) Damarlanma skorlaması (paryetal periton ) 4) Yangı skorlaması (paryetal ve visseral periton) 5) Paryetal periton fibrotik alan yüzdesi. Kalınlıklar ve fibrotik alan yüzdesi mikrometre (?m) olarak diğer skorlamalar boyama tekniğine dayanılarak değerlendirildi. Biyokimyasal değerlendirmede; paryetal ve visseral periton doku örneklerinde; a) proMMP-2, b) proMMP-9 c) aktif MMP-2 d) aktif MMP-9 e) TIMP-1 f) TIMP-2 g) cAMP göstergelerine bakıldı. MMP'lerin çalışılmasında jelatin zimografi, TIMP'ler için ELİSA ve cAMP için EIA yöntemi kullanıldı. Bulgular: Paryetal peritonda fibrozisin tüm histopatolojik göstergeleri açısından KH ve diğer gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardı. (p0.05) Paryetal peritonda ölçülen aktif MMP-2, TIMP-1 ve cAMP değerleri için tüm gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı (p>0.05). TIMP-2 ölçümünde ise KH + pentoksifilin grubunda KH grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı bir yükseklik bulundu (p
Özet (Çeviri)
Introduction: Peritoneal fibrosis is a common cause for terminating Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis (CAPD) treatment. Treatment or prophylaxis of CAPD-related peritoneal fibrosis, is still an important matter. Excessive production of matrix has been reported to be responsible of peritoneal fibrosis. Up to now, treatment of peritoneal fibrosis in patients with CAPD remains unsatisfactory. Pentoxifylline (PTX) is a methyl xanthine derivative. A number of studies has shown that Pentoxifylline to impede the progress of skin, liver and kidney fibrosis. Objective: To determine the effect of Pentoxiphylline on chlorhexidin induced peritoneal fibrosis and; to investigate the influence of peritoneal tissue cAMP level alterations on peritoneal tissue MMP-2; MMP-9, TIMP-1, TIMP-2 balances. Method: 40 Wistar albino rats were divided into five groups. All administrations were done intraabdominally with 24 G needle for 14 days. In group 1; chemical peritonitis was formed. A mixture of %0,1 chlorhexidin (CHX) + %15 ethanol + normal saline 3 ml/ day were administered. In group 2; PTX 4mg/100 g (0,2 ml/100g) mixed with normal saline were administered 3 ml/day In group 3; to prevent peritoneal fibrosis, 3 ml mixture of %0,1 CHX + %15 ethanol + normal saline and 4mg/100 g (0,2 ml/100g) PTX were administered daily. In group 4; received a solvent including PTX that forms from 1 ml distilled water + 35 mg NaCl 3 ml/day. In group 5; was described as control group and received %0,9 NS 3 ml/day All rats were sacrificed at 15. day and samples were obtained from anterior abdominal wall for parietal peritoneum and from liver for visceral peritoneum for tissue analysis. Sections were stained with Hematoxilene & Eosine (HE) and modified Masson?s Trichrome (MT) for pathological examination. These parameters were evaluated by light microscope; 1) thickness of peritoneum (parietal and visceral peritoneum) 2) fibrosis score (parietal and visceral peritoneum) 3) angiogenesis score (parietal peritoneum) 4) inflammation score (parietal and visceral peritoneum) 5) percentage of fibrotic areas on parietal peritoneum Thicknesses and percentage of fibrotic areas were evaluated as ?m. Other score evaluations were based on staining techniques. a) proMMP-2 b) proMMP-9 c) active MMP-2 d) active MMP-9 e) TIMP-1 f) TIMP-2 g) cAMP were analysed biochemically from parietal and visceral peritoneal tissues. To measure TIMP?s ELISA; for cAMP Enzyme-linked immunoassay and for MMP?s gelatin zymography were used. TIMP?s activities were measured by ELISA; cAMP activities by Enzyme-linked immunoassay and MMP?s activities were measured by gelatin zymography. Results: There was statistically significant difference among all histopathological indicators of fibrosis between CHX and other groups ( p0.05) . TIMP-2 was measured in CHX+PTX group as significantly higher than CHX group(p
Benzer Tezler
- Sıçanlarda kimyasal peritonite bağlı periton fibrozisinde darbepoetin'in peritoneal fibrozis ile peritoneal doku MMP?2 Ve TIMP?2 üzerine etkisinin incelenmesi
The effects of darbepoetin on peritoneal fibrosis induced by chemical peritonitis and on peritoneal tissue MMP?2 and TIMP?2 levels at rats
ALİ BORAZAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
NefrolojiDokuz Eylül Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TANER ÇAMSARI
- Sıçanlarda doksisiklinin kimyasal peritonite bağlı peritoneal fibrozis gelişimi üzerine etkisinin incelenmesi
Investigation of the effects of doxycycline on peritoneal fibrosis due to chemical peritonitis in rats
SERKAN YILDIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
NefrolojiDokuz Eylül Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TANER ÇAMSARI
- Barsak iskemisinde hiperbarik oksijen tedavisinin yeri üzerine deneysel çalışma
Başlık çevirisi yok
ABDÜLKADİR ERBALCI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1993
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiÇocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı
- Sıçanlarda kimyasal maddelerle oluşturulan özofagus yanıklarının değerlendirilmesi
Evaluation of the esophagial burn in rats, which were formed by chemical agents
ÖZGÜR KATRANCIOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiCumhuriyet ÜniversitesiGöğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. AYDIN NADİR
- Parsiyelhepatektomi yapılan sıçanlarda kimyasal sempatektominin karaciğer rejenerasyonu üzerine etkileri
The effects of chemical sympathectomy on liver regeneration in rats undergoing partial hepatectomy
SELİM DEMİREZEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Çocuk CerrahisiAkdeniz ÜniversitesiÇocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜNGÖR KARAGÜZEL