Geri Dön

Kronik hepatit B hastalarında Lamivudin ile Pegile İnterferon Alfa 2 tedavilerinin karşılaştırılması

The comparison of the treatment of Lamivudin and Pegile İnterferon Alfa 2 with chronic hepatitis B.

PDF İndir

  1. Tez No: 242422
  2. Yazar: RAFET METE
  3. Danışmanlar: PROF. DR. M. KÜRŞAD TÜRKDOĞAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Gastroenteroloji, Gastroenterology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2008
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yüzüncü Yıl Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Gastroenteroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 130

Özet

Bu çalışmaya 2003-2007 yılları arasında YYÜ Tıp Fakültesi Gastroenteroloji klini-ğine baş vuran ve kronik hepatit B infeksiyonu tanısı konup tedavi edilen toplam 61 hastanın (Erkek:48,Kadın:13) tedaviye cevapları retrospektif olarak izlendi.16 hasta HBeAg pozitif, 45 hasta HBeAg negatifdi ve 34 hastaya (HBeAg-pozitif = 8, HBeAg-negatif= 26) lamivudin (LAM) monoterapisi ortalama 24.4±2.3 ay ve 27 hastaya (HBeAg-pozitif = 8, HBeAg-negatif = 19) Pegileinterferon alfa (Peg-İFN) monoterapisi 12±0 ay verilmiş her iki grup tedavi son-rası 6 ay izlendi.Tedavi öncesi dönemde rutin hematolojik, biyokimyasal testler, hepatit serolojisi, HBV-DNA, ANA, AMA ve tiroid fonksiyon testleri yapıldı. Hastaların 46'sına karaciğer biyopsisi yapıldı. Onbeş hasta ise biyopsiyi kabul etmedi. Histopatalojik değerlendirmede Knodell skorlama sistemi kullanıldı. Tedavi bitiminde hiçbir hasta karaciğer biyopsisini kabul etmedi-ği için tedavi sonu histopatolojik değerlendirme yapılamadı.Virolojik cevap; tedavi sonunda serum HBV-DNA`nın kaybı, biyokimyasal cevap; tedavi sonunda serum ALT düzeylerinin normal sınırlara dönQmesi, tedavi sonu tam cevap; tedavi sonunda biyokimyasal ve virolojik cevabın olması ve /ve2ya HBsAg `nin kaybı, kalıcı cevap; tedavisi kesildikten altı ay sonra biyokimyasal ve virolojik cevapların devam etmesi ,cevapsızlık; tedavinin üç-altı ayında yüksek serum ALT düzeyi ve HBV-DNA pozitifliğinin devam etmesi, nüks; tam cevap veren hastalarda tedavi kesildikten altı ay sonra serum ALT düzeyinin yükselmesi ve /veya HBV-DNA `nın pozitifleşmesi tedaviye cevap kriterleri olarak tanımlandı.BULGULARYaşlar arasında istatistiksel olarak fark yoktu.(E:39.8, K:38.2, p>0,05 )Her iki tedavi grubunda HBeAg pozitifliği oranları arasında fark istatistik olarak anlamlı değildiHastaların HAİ ortalaması 9 p (LAM alanlarda 8 p, Peg-İFN alanlarda 10 p), FİB or-talaması 1 p (LAM alanlarda 1 p, Peg-İFN alanlarda 1 p) olup her iki tedavi grubunda HAİ ve FİB özelliklerinin Ortalama değerleri (Medyanları) arasındaki farklar anlamlı değildi ( p>0,05Tedavi öncesi HBV DNA düzeyleri; HBeAg pozitiflerde 105 kopy/ml, negatiflerde 104 kopy/ml yüksek olarak tanımlanmış olup tüm hastalar bu kriteri taşımaktaydıTedavi öncesi hastaların ortalama ALT düzeyi 129.0±15,5, (LAM alanlarda 136,7±25, Peg-İFN alanlarda 119,3±17,7) olup başlangıçtaki ALT ortalamaları arasındaki farklar anlamlı değildi (p>0,05).Tedavi sonrası cevaplar.1. HBeAg serokonversiyonu: Lam alanlarda 3(%37.5), İNF alanlarda 3(%37.5) olmak üzere toplam 6 hastada gözlendi. Her iki tedavi grubuna göre serokonversiyon yüzdeleri ara-sında istatistik olarak fark yoktu.2.Viral klirens (HBV DNA negatifleşmesi):LAM alan hastalarda %59, Peg-İFN alan hastalarda %59 klirens sağlandı. HBV DNA klirensinde LAM ve Peg-İFN eşit başarı göster-mişlerdir3.Biyokimyasal cevap (ALT normalleşmesi): LAM alanlarda ALT normaleşmesi %70.5, İFN alanlarda % 66.6 olup toplamda her iki tedavi grubu arasında fark anlamsızdır. (P>0.05).4.HBs Ag kaybı: Hiçbir hastada HBs Ag kaybı olmadı.5.Tedavi sonu tam cevap: LAM teavisi alanlarda %59, Peg-İFN alanlarda %59 olup eşit-tir.6.Nüks: LAM tedavisi alanlarda 4, Peg-İFN alanlarda 2 hastada gözlendi ancak istatistik fark yoktu (p>0.05).7.Kalıcı cevap:LAM alanlarda %47, Peg-İFN alanlarda %52 olup aralarında istatistik fark yoktur (p>0.05)Sonuç olarak: LAM ve Peg-İFN tedavileri arasında kalıcı cevap benzerdir. Literatürle karşılaştırıldığında her iki tedavide de daha başarılı olunmuştur, ancak bu bu durum istatistik olarak fark oluşturmamıştır. Ayrıca tedavi sonu izlem süremizin kısa olması ve hasta uyumu başarı oranımızın yüksekliğini etkilemiş olduğu kanaatindeyiz.

Özet (Çeviri)

This study has been carried out between the years 2003 and 2007 at the medicine faculty of YYU. Totally, 61 patients, who apllied to the Gastroentrolgy clinic at YYU, and who have been diagnosed whit cronical hepatit B and, whose responses to the treatment were retrospectively observed. HBeAg was positive with 16 patients,HBeAg was negative with 45 patients. Lamivudin (LAM) monotherapy, an avarage 24.4 ± 2.3 months, has been given to the 34 patients (HBeAg-positive=8,HBeAg-negative=26), Pegileinterfon alfa (Peg-İFN) monoterapy 12±0 has been given to the 27 patients (HBeAg-positive=8,HBeAg-negative=19) and both of the treatment groups have been followed 6 months after the treatmentBefore the procces of the treatment, hematologic, biochemical test, hepetit serology, HBV-DNA, ANA,AMA, triod function tests have routinly been studied, and liver biopsy were applied totally to the 46 patients. But 15 patients did not accept the biopsy.Knodell scoring system was used in the assessment of histopatology. Because none of the patients did not accept the liver biopsy, when the treatment was finished, histopathological assessment could not be done at the end of the treatmentVirological response ; The lose of the serum HBV-DNA at the end of the treatment, biochemical response; returning to the normal limits the levels of serum ALT at the end of the tretment, the exact answer after the treatment; the existance of the biochemical and virological response and /or the lose of HBsAg at the end of the treatment, permanent answer; continuation of the biochemical and virological answers six months after the cut of the treatment, aswerless; the continuation of the level of the high serum ALT and the positiveness of HBV-DNA on the 3 rd-6 th months of the treatment,nüks; six months after the cut of the treatment, the raising of serum ALT level and/or the positiveness of HBV-DNA ,the patients who have exactly responded, were defined as an answer criterion to he treatmentFINDINGSThere wasn't statistically difference among the ages (M:39.8 W:38.2, p>0.05In each two treatment group, the differences among the rates of HBeAg positiveness weren't statistically meaningful.But the difference between approximate duration of both treatments were statistically meaningful.(p0.05The levels of HBV DNA before the treatment; HBeAg 105 kopy/ml in positives, 10 üzeri 4 kopy/ml in negatives have highly been defined,and all of the patients have carried these criterions.But the levels,because the limited measurings,haven't quantitily givenThe avarage ALT levels of the patients before the treatment were 129.0±15.5,(those who took LAM were 136,7±25,taking Peg-İFN were 119,3±17,7),and the differences among the ALT avareges at the begining weren't meaningful.(p>0,05Responses after the treatment1.Seroconvertion of HBeAg: 3 (37,5%) in taking LAM,and 3(37,5%) in taking İNF,totally 6 patients were observed.According to the both of the treatment group,there weren't statistically differences among the percentages of the seroconvertion2.Viral klirens (negativeness of HBV DNA): klirens was provided by 59% the patients,taking LAM,and 59% ,taking Peg-İFN.There were equal success both LAM and Peg-İFN on the klirens of HBV DNA3.Biochemical response(normalization of ALT): Normalization of ALT in those who took LAM were 70,5%, in those who taking İFN were 66,6%,but totally the differences between both of the ttreatment groups weren't meaningful.(p>0,054.The lose of HBsAg: none of the patients had the lose of HBsAg5.Exact response at the end of the treatment: Both,taking LAM treatment and Peg-İFN have been 59% and they have been equal6.Nüks: The patients who took LAM treatment were 4,taking Peg-İFN wree 2,but there weren't statistically differences.(p>0,057.Permenant response: The patients who took LAM were 47%,taking Peg-İFN were 52%,but there weren't statistically differences between them.(p>0,05As a result: Permenant response between LAM and Peg-İFN are resembeled.Both of the treatments have been successful when compared to the literature,but this condition hasn't statistically made of differences. And also,we believe that the duration of the observation was short at the end of the teh treatment and the adoptation of the patients have affected the rate of the success.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    243368

    HBE antijen pozitif kronik hepatit B hastalarında izlem

    Follow-up HBeAg positive patients with chronic hepatitis B

    HASAN ZERDALİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Gastroenterolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAKAN ŞENTÜRK

  2. Tez No

    534122

    Kronik hepatit b hastalarında antiviral tedavi sonuçları ve tedavi esnasında görülen yan etkiler

    Side effects and results of antiviral treatments used in patients with chronic hepatitis B

    RUKİYYE BULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Bakteriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET BİTİRGEN

  3. Tez No

    243439

    Kronik Hepatit B hastalarında pegileinterferon /lamivudin tedavisinin işitme fonksiyonları üzerine etkisi ve eşlik eden diğer yan etkilerin değerlendirilmesi

    The evaluation of the effects of pegilated interferon /lamivudin treatment on auditory functions and other side effects in patients with chronic Hepatitis B

    GÜLDEN ESER KARLIDAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıFırat Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KUTBETTİN DEMİRDAĞ

  4. Tez No

    739336

    Kronik hepatit b ve c enfeksıyonu olan hastalarımızın tedavi sonuçlarının retrospektif olarak degerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of the treatment results of patients with chronic hepatitis b and c infections

    SERVET ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN NESRİN TÜRKER

  5. Tez No

    281928

    Kronik aktif hepatit olgularında tedavi sonrası uzun dönem prognozun değerlendirilmesi

    Evaluation of long term prognosis after treatment of chronic active hepatitis patients

    OSMAN TURGUT ERTEM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLHAN ÖZGÜNEŞ

Geri Dön