Geri Dön

Fare oositlerinde optimum partenogenetik aktivasyon protokolünün belirlenmesi

Determination of optimum parthenogenetic activation protocol in mouse oocytes

  1. Tez No: 247537
  2. Yazar: ABDULLAH FATİH ERGİN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SERHAT ALKAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Fare, oosit, partenogenetik aktivasyon, embriyo, in vitro kültür, Mouse, oocyte, parthenogenetic activation, embryo
  7. Yıl: 2009
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Dölerme ve Suni Tohumlama Ana Bilim Dalı​
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 120

Özet

Oosit aktivasyonu deneysel olarak uygulanmasının yanı sıra özellikle klonlama, ICSI gibi yardımcı üreme tekniklerinde zorunlu olarak kullanılan bir deney basamağıdır. Partenogenetik aktivasyon ise oositin fiziksel, kimyasal ya da mekanik metotlarla aktive edilerek yapay yolla embriyonal gelişimin başlatılmasını sağlayan önemli bir metodolojidir.Sunulan çalışmada dokuz değişik aktivasyon protokolü; genç ve yaşlı oositlere, KSOM - G1/G2 medyumlarında ve inbred CD1 - Hibrid CB6F1 fare ırklarından elde edilen oositlere uygulanmıştır. Aktivasyon sonrası oositte meydana gelen değişimler; fragmantasyon, dejenerasyon, bölünme ve embriyonal gelişim değerleri olarak kayıt altına alınarak değerlendirme yapılmıştır.Çalışmamızda, aktivasyon protokolleri tekli, ikili ve üçlü kombinasyonlar şeklinde uygulanmıştır. Tekli protokollerde; kalsiyum ionofor, etanol ile stronsiyum klorid kullanılmıştır. İkili protokoller tekli protokollerin siklohekzimid ile kombinasyonu ile yapılmıştır. Üçlü protokoller ise ikili protokollerin sitohalasin D ile kombinasyonu ile oluşturulmuştur.Elde edilen bulgulara göre fare ırkının ve farklı kültür medyumlarının oosit aktivasyonu, fragmantasyonu ve dejenerasyonu üzerine etkisi bulunmamaktadır. Oosit yaşının ise aktivasyon protokollerinde belirgin farklılıklar oluşturduğu tespit edilmiştir. Yaşlı oositlerde yüksek aktivasyon ve dejenerasyon oranları gözlenirken, genç oositlerde yüksek fragmantasyon oranları görülmüştür. Çalışmamızda Et, CaI, Sr-CHX, Sr-CHX-CD aktivasyon grupları uygun protokoller olarak tespit edilmiştir.Sonuç olarak; aktivasyon basamağına ihtiyaç duyulan çalışmalarda partenogenetik aktivasyon deneyleri ile öncelikli olarak optimizasyon çalışmaları yapılmalıdır. Uygun protokolün belirlenmesi için bu çalışmalarda uygulanacak aktivasyon protokolünün dozu, uygulama süresi, oosit yaşı, oosit kaynağı ve kullanılacak ortam dikkate alınmalıdır. Bununla birlikte değerlendirme yapılırken yalnız aktivasyon oranları değil oosit hasarları, bölünme ve embriyonal gelişim gibi verilerin tümü değerlendirilmelidir.

Özet (Çeviri)

Oocyte activation is a mandatory step for some artificial reproduction techniques like nuclear transfer cloning, ICSI and also used for researching of mechanisms releated with preimplantation embryo development. Parthenogenetic activation is an important tool for monitoring of embryo development with activating artificially varying methods on the absence of paternal genom.In the presented study, nine different activation protocols were examined with old and young oocytes obtained from inbred CD1 and hybrid CB6F1 mice and cultured in KSOM and G1/G2 media. Changes in oocytes following activation like fragmentation, degeneration, cleavage and embryo development were noted to analyse.Activation protocols were performed as single, double and triple combination in our study. Calcium ionophore, ethanol and strontium chloride were used as a single activation protocols which mimics spermatozoon effect after oocyte penetration. In double activation protocols, single activation protocols were combined with cycloheximide and triple activation protocols were established with combining a microfilament inhibitor Cytochalasin D.Our results show that different oocyte recipient and different culture conditions do not affect oocyte activation, fragmentation and degeneration. However it was found that oocyte aging causes significant differences on activation protocols. While older oocytes showed higher activation and degeneration ratio, younger oocytes showed higher fragmentation ratio. Et, Cal, Sr-CHX, Sr-CHX-CD groups were found acceptable protocol in our study.As a conclusion, in studies which require an oocyte activation step, one should first perform optimization studies with using partenogenetics activation experiments. In order to determine the best protocol; dosage of protocol, application time, oocyte age, oocyte source and culture conditions should be taken into consideration. Additionally, not only the activation ratio but also certain data like the oocyte damages, cleavage and embryonal development should also be noted while choosing the best protocol.

Benzer Tezler

  1. Oosit olgunlaşmasında nitrik oksitin rolü

    Role of nitric oxide on oocyte maturation

    HAKAN DARICI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Histoloji ve EmbriyolojiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. MERAL ÖNCÜ

  2. Oosit maturasyonu sürecinde kromozom göçü sağlayan proteinlerin mayotik maturasyona ilişkin düzenleyici faktörler ile etkileşimi

    Interaction of chromosome migration inducing proteins with meiotic maturation regulating factors during oocyte maturation

    FİLİZ TEPEKÖY ÖZÇELİK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Histoloji ve EmbriyolojiAkdeniz Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÖKHAN AKKOYUNLU

  3. Oosit yaşlanmasının genetik mekanizması

    Geneti̇c mechani̇sm of oocyte agi̇ng

    BAHAR KARTAL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Histoloji ve EmbriyolojiGazi Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLNUR TAKE KAPLANOĞLU

  4. Fare preimplantif embriyo gelişim sürecinde FOXO1, FOXO3 ve FOXO4 ekspresyonlarının değerlendirilmesi

    The evaluati̇on of expressi̇ons of FOXO1, FOXO3,and FOXO4 duri̇ng prei̇mplantati̇on embryo development i̇n mi̇ce

    NİLAY KUŞCU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Histoloji ve EmbriyolojiAkdeniz Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÇİLER ÇELİK ÖZENCİ

  5. Ovaryumlarda ve oosit maturasyon sürecinde panneksin-1 lokalizasyonunun araştırılması

    Investigation of pannexin-1 localization in ovaries and oocyte maturation

    SELDA KAHVECİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Histoloji ve EmbriyolojiAnkara Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZGÜR ÇINAR