Geri Dön

Deneysel oluşturulan medulla spinalis zedelenmesinde Agmatin, Metilprednizolon ve Rapamisin'in tedavi edici etkilerinin ışık, elektronmikroskobik ve biyokimyasal olarak değerlendirilmesi.

The therapeutic effects of Agmatine, Methylprednisolone and Rapamycine on experimental spinal cord injury and evaluate with light, electronmicroscopy and biochemical datas

  1. Tez No: 248106
  2. Yazar: TÜLİN FIRAT
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYSEL KÜKNER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Histoloji ve Embriyoloji, Histology and Embryology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Abant İzzet Baysal Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 85

Özet

Spinal kordyaralanmaları, önemli bir sosyal ve ekonomik sorundur. Doku zedelenmesi primer vesekonder yaralanma olarak iki mekanizma ile oluşmaktadır. Primer yaralanmasonucu ortaya çıkan değişiklikler nekrozla sonuçlanır. Takip eden saatler içindemeydana gelen sekonder zedelenme ise dolaşım bozukluğu, inflamatuar yanıtındurumu kötüleştirmesi, metabolizmanın bozulması, elektrolit değişiklikleri, serbestoksijen radikallerinin artarak dokuya zarar vermesi, apoptozis, eksitotoksisite gibiolaylarla meydana gelmektedir. Deneysel ve klinik olarak sekonder zedelenmeninönlenmesi yönünde çalışmalar yapılmakta ve medulla spinalis hasarı önlenmeyeçalışılmaktadır. Bu çalışmada da deneysel olarak oluşturulan spinal kord hasarınarapamisin ve agmatinin olası etkilerinin araştırılması ve klinikte rutin kullanılanmetilprednisolonla karşılaştırılması amaçlanmıştır.Çalışma, 30 adet Spraque Dawley cinsi erişkin dişi rat ile yapıldı. Sham, hasar vehasar+metilprednizolon, hasar+rapamisin, hasar+agmatin olmak üzere 5 grupoluşturuldu. T7-8 seviyelerinde spinal kord hasarı oluşturulduktan sonra tedavigruplarına bir hafta boyunca hergün ilaç uygulandı. Süre sonunda anestezi altındasakrifiye edilen hayvanların medulla spinalis dokuları ve kan örnekleri alındı. Işıkmikroskopik incelemeler için Hematoksilen-Eozin, Luxol Fast Blue boyaları,apoptozisi tesbit etmek için TUNEL yöntemiyle immun boyama yapıldı. Tümgrupların hasarlı medulla spinalis dokuları ince yapı düzeyinde incelendi. Hasargrubunda ödem, nöron, akson ve myelin yapılarında dejenerasyon daha belirgin ikenilaç gruplarında yapı bütünlüğü daha iyi korunmuştu. Biyokimyasal incelemelerde,metilprednizolon ve agmatinin, hasarda artmış olan MDA seviyelerini düşürereklipid peroksidasyonunu engellediği, rapamisinin olumlu bir etkisinin olmadığı; SODve katalaz seviyelerine anlamlı etkinin olmadığı; glutatyon peroksidaz seviyelerinidaha çok rapamisin olmak üzere agmatin ve rapamisinin anlamlı olarak düşürmesiserbest oksijen radikallerine verilen cevabı gösterdiği bulunmuştur. Sonuç olarak;spinal kord hasarında kullanılan bu ilaçların sekonder cevabı azaltarak, hasarlı alanıngenişlemesini azalttığı tespit edilmiştir.ANAHTAR KELİMELER: Spinal Kord Hasarı, Metilprednizolon, Rapamisin, Agmatin

Özet (Çeviri)

Spinal cord injury is an important social and economic problem. Tissue damageoccurs with two mechanisms as primary and secondary injury. Necrosis appears asan outcome of primary injury. Secondary injury occurs in following hours such asdisturbed circulation, deteriorated conditions with inflammatory response, impairedmetabolism, electrolyte imbalance, oxidative stress due to free oxygen radicals,apoptosis and excitotoxicity. Secondary injury became target of therapies because ofthese mechanisms can be preventive. In the present study it was aimed that toexamine the effects of rapamycine, methylprednisolone and agmatine onexperimental spinal cord injury in rat by biochemical, light and electron microscopicevaluations. Our study was performed with 30 Spraque Dawley adult female rats.There were 5 groups as Sham control, Injury, Injury+methylprednisolone, Injury+Rapamycine, Injury+ Agmatine. Following the induction of trauma to T7-8 levels,treatment was given everyday for a week. At the end of the time, medulla spinalisand blood samples were collected from sacrificed animals. Hematoxylene- Eosine,Luxol Fast Blue and TUNEL immunreaction for apoptosis staining were performedfor light microscopical evaluations. The ultrastructure of injured medulla spinalistissues were evaluated. Although edema, degeneration of neuron, akson and myelinwere significant in injury group, the integrity of structure was well-arranged intreatment groups. Our study showed that, methylprednisolone and agmatine preventslipid peroxidation by reducing MDA levels, rapamisin increased it. In SOD andcatalase levels, there is no significant difference among the groups. Mostlyrapamisin and also agmatine decreased the orther antioxidant enzyme glutathioneperoxidase levels which attributed to response to free oxygene radicals. Thebiochemical results showed that, rapamycine significantly decreased SOD and GPxlevels, but increased MDA levels; Agmatine decreased GPx levels but not significantalteration occured in SOD levels. As a result, all treatment groups of spinal cordinjury decreases secondary response but not prevent completely.KEY WORDS: Spinal cord injury, Methylprednisolone, Rapamycine, Agmatine

Benzer Tezler

  1. Penisilin epilepsi modeli uygulanan sıçanlarda ikinci jenerasyon tetrasiklinlerin hippocampus hücre sayısı ve motor koordinasyon üzerine etkileri

    Effects of second generation tetracyclines on hippocampal neuron number and motor coordination in the rat model of penicillin-induced epilepsy

    İSMAİL YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Eczacılık ve FarmakolojiPamukkale Üniversitesi

    Farmakoloji Ana Bilim Dalı

  2. Sıçanlarda spinal kord travmasını takiben ilk dört günde kanda IL-1, IL-6, IL-8 ve TNF-alfs düzeylerinin saptanması ve spinal korda meydana gelen histopatolojik değişiklikler.

    Determining The IL-1a, IL-6, IL-8 and TNF-a levels the in blood of rats 4 days after a spinal cord trauma, and The differences on the spinal cord

    AHMET ÖZKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    NöroşirürjiÇukurova Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR.ALP İSKENDER GÖÇER

  3. Ratlarda oluşturulan medulla spinalis travma modelinde Aktive Protein C'nin nöroprotektif etkinliğinin araştırılması

    Investigation of neuroprotective efficacy of Activated Protein C experimental spinal cord injury

    EBRU POLAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Anestezi ve ReanimasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ATALAY ARKAN

  4. Ratlarda oluşturulan medulla spinalis iskemi modelinde eritropoetinin nöroprotektif etkisi

    Neuroprotective effect of erythropoietin in experimental medulla spinalis ischemia model in rats

    ÇİĞDEM MUMCU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    NöroşirürjiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. NEJMİ KIYMAZ

  5. Tavşanlarda oluşturulan medulla spinalis iskemi modelinde eritropoetinin spinal hücre hasarına etkisi

    The Effects of erythropoietin on spinal cord ischemic insults in rabbits

    HASAN MURAT ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Anestezi ve ReanimasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. EMEL SAĞIROĞLU