Geri Dön

Mikroalbuminürisi olan diyabetik ve esansiyel hipertansif hastalarda farklı antihipertansiflerin mikroalbuminüri üzerine etkilerinin retrospektif incelenmesi

The retrospective evaluation of the effects of various antıhypertensives on microalbuminuria at diabetic essential hypertensive and microalbuminuric patients

  1. Tez No: 248619
  2. Yazar: FATMA ŞAHİN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE ARMAĞAN TUĞRUL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Trakya Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 69

Özet

Anjiotensin dönüştürücü enzim inhibitörlerinin, Anjiotensin reseptör antagonistleri ve non-dihidropiridin kalsiyum kanal antagonistlerinin mikroalbuminüriyi gerilettiği farklı çalışmalarda ileri sürülmektedir. Biz çalışmamızda Diyabetik nefropati ve hipertansif nefroskleroza bağlı proteinürisi olan hastalarda, Anjiotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri ve Anjiotensin reseptör antagonistlerinin proteinürinin geriletilmesi ve böbrek fonksiyonlarının korunması üzerine olan etkilerini inceledik.Çalışmamızda diyabet ve hipertansiyon nedeni ile 1987-2009 tarihleri arasında Endokrinoloji polikliniğimize başvuran hipertansif ve diyabetik hasta dosyaları retrospektif olarak tarandı. Mikroalbuminürisi ve proteinürisi olan 88 hasta değerlendirmeye alındı. Hastalar bazal değeri olanlar ve olmayanlar olarak iki gruba ayrıldı. Verilerimizin değerlendirlmesi sonucunda; diyastolik kan basıncı ve sistolik kan basıncı arttıkça glomerül filtrasyon hızınn de arttığı görüldü. Vücut kitle indeksi arttıkça mikroalbuminüri de artmaktaydı. Bazal değeri olan grupta Anjiotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri başlananlarda mikroalbuminüri anlamlı olarak düşük bulundu. Bazal değeri olan grubumuzu; renin anjiotensin aldesteron inhibisyonu yapılan tek grup olarak aldığımızda (n=33); tedavi sonrası mikroalbuminürinin anlamlı düzeyde azaldığını gördük. Sonuç olarak bu retrospektif çalışmada, ACEI ve ARB tedavisiyle proteinürinin gerilediğini ve bu gerilemenin ACEI grubunda daha belirgin olduğunu gözlemledik.Renin anjiyotensin sistemini bloke eden ilaçlar, yani ACEI ve ARB'ler tip 2 DM ve hipertansiyonu olan hastalarda mikroalbuminüri gelişimini ve nefropatinin ilerlemesini önlemek üzere kullanılmalıdır. Sonuçlarımıza göre de seçilecek ilk ajanın ACEI, ardından ARB olması gerektiğini düşünüyoruz.

Özet (Çeviri)

It has been suggested in various trials that angıotensin converting enzyme inhibitors, angiotensin receptor antagonists and nondihydropyridin calcium channel antagonist impede the progress of microalbuminuria. We evaluated the effects of angıotensin converting enzyme inhibitors and angiotensin receptor antagonists on renal functions and on impeding the progress of microalbuminuria in patients whom had diabetic nephropaty and hypertensive nephrosclerosis.In our study we examined the case files of patients retrospectively whom had diabetes or hypertension and had attended our endocrinology policlinics between 1987 and 2009 years. We icluded 88 patients in our study whom had microalbuminuria and proteinuria values written in their files. Patients who had their basal datas and the ones whom doesn?t have were seperated. After analyzing our data we have found that glomerüler fitration rate were increasing with the increase at systolic blood pressure and diyastolic blood pressure. Microalbuminuria was increasing with an increase at body mass index. At the patient group whom basal datas were available, microalbuminuria was found to be significantly lower at the ones on angiotensin receptor antagonists therapy. As a result in this retrospective study, we have found that proteinuria values are regressing with antihypertensive treatment and this regression is more prominent at the angıotensin converting enzyme inhibitor group.We suggest that angıotensin converting enzyme inhibitors should be the first line therapy in this patient group and in case of having side effects as angioedema, hyperpotasemia, increase at renal failure and coughing the treatment should be switched to angiotensin receptor antagonists.

Benzer Tezler

  1. Mikroalbüminürisi olan ve olmayan tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda solunumsal parametreler ve ekshale soluk havasındaki inflamatuar marker düzeyleri

    Respiratory function tests and inflammatory marker levels in exhaled breath in the patients with type 2 diabetes mellitus with and without microalbuminuria

    NİLGÜN SAVAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGaziosmanpaşa Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. FARUK KUTLUTÜRK

  2. Diyabetik nefropatili hastalarda miR-184, miR-98, miR-185, miR-196a-3p ve miR-203 ekspresyon düzeyleri ve hastalık şiddeti ile ilişkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of miR-184, miR-98, miR-185, miR-196a-3P and miR-203 expression levels and relationship between disease aktivity in patients with diabetic nephropathy

    İSMET EROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSüleyman Demirel Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAKAN KORKMAZ

  3. Prediyabetik hastalarda mikroalbuminüri sıklığının araştırılması

    Investigation of the frequency of microalbuminuria in prediabetic patients

    YUSUF ÖZEKE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç HastalıklarıAfyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ELİF DİZEN KAZAN