Aristoteles'te doğal, etik, politik bir tasarım olarak insan anlayışı
The concept of human as a natural, ethical, political idea in Aristotle
- Tez No: 250022
- Danışmanlar: PROF. DR. SABRİ BÜYÜKDÜVENCİ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Antropoloji, Felsefe, Anthropology, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2009
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Bölümü
- Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 166
Özet
Bu tezin amacı Aristoteles'in felsefi düşüncesi içerisinde ?insan?ı ele almaktır. Bu bağlamda insan farklı yönleriyle ele alınmaya çalışılır. Öncelikle, insan doğal bir varlık olarak kabul edilir. İnsanın doğası ruhu olarak kabul edilmektedir. Ruh ise canlılık potansiyeline sahip bir bedenin formudur. Aynı zamanda belli yetilerden oluşma anlamında ruh insanın karakteristik özelliklerini de içermektedir. Ruhun yetileri, bitkilerde, hayvanlarda ve insanlarda belli ortaklıklar gösterse de insanı diğer canlılardan ayıran temel yeti düşünme yetisidir. Düşünme yetisi aynı zamanda insanın ayırtedici işlevi olarak da kabul edilir. Çünkü işlev kavramı, bir canlının diğerinden ayrılmasını sağlar. Diğer taraftan, bir canlının işlevi onun iyisi ve amacı olarak da kabul edilir. İnsanın iyisi ruhunun erdeme uygun etkinliğidir. İyiler hiyerarşisi içinde en yüksek iyi ise Aristoteles tarafından mutluluk olarak adlandırılır. Mutluluk kendinde bir amaç olup kendi kendine yeterlidir. İnsan mutlu bir yaşam için erdemlerine uygun etkinliklerde bulunmalıdır. Bu erdemler ise deneyim yoluyla elde edilen etik erdemler ve eğitim yoluyla elde edilen entellektüel erdemler olmak üzere ikiye ayrılır. İnsan için iyi olarak kabul edilebilecek yaşam onun düşünme yetisini etkin hale getirdiği yaşamdır. Ama bu insanın yalnızca birey olarak yaşayabileceği anlamına gelmez. Çünkü insan doğası gereği politik bir hayvandır. Politik bir hayvan olan insan, bir polis içinde belli etkinlikler yoluyla kendisini gerçekleştirebilir. Bu da temelde Aristoteles'in bir insan için istediği şeydir. Çünkü insan, ancak onu diğer canlılardan ayıran düşünme yetisini etkin hale getirmek yoluyla mutlu bir yaşama kavuşabilir ve işlevini gerçekleştirebilir.
Özet (Çeviri)
This thesis aims to show the place of ?man? in Aristotle?s philosophy. In this context man is discussed from different point of views. First of all, man is a natural being. His/her nature is accepted as his/her soul. Soul is defined as the first actually of a living body as such. At the same time, if soul is thought of formed by different faculties it can also consist the main characteristics of man. These faculties can be seen as common in plants, animals and men but faculty of thinking is genuine only to man. It can be also seen as man?s distinctive function. Because by function we can uncouple one man from another. On the other hand, man?s function is also his/her ?good? and aim. The ?good? of man is the activity of the rational part of the soul in accordance with virtue. In the hierarchy of goods the highest good is named as happiness. Happines (eudaimonia) has three characteristics: it is desirable for itself, it is not desirable for the sake of some other good, and all other goods are desirable for its sake. For a happy life man must act according to his/her virtues. Virtues can be categorized as those that pertain to the part of the soul that engages in reasoning (virtues of mind or intellect), and those that pertain to the part of the soul that cannot itself reason but is nonetheless capable of following reason (ethical virtues, virtues of character). Ethical virtues can be learned by experience, but intellectual virtues can be improved by education. The good life of man is the life in which man actualize his/her faculty of thinking. But this doesn?t mean that man can live only as an individual. Because man is by nature a political animal. As a political animal, man can actualize himself/herself in a polis and tis is what Aristotle?s want to show about man. Man can only actualize his/her thinking activity which uncouple him/her from other living beings and can to succeed in getting happiness long sought for and realize his/her function.
Benzer Tezler
- Le rapport des droits de l'homme au politique: Lefort et Rancière
İnsan haklarının politik-olan bağlantısı: Lefort ve Rancière
EYLEM YOLSAL MURTEZA
Doktora
Fransızca
2022
FelsefeGalatasaray ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİYE KARABÜK KOVANLIKAYA
- Aristoteles'te sosyal demokrasi ve dağıtıcı adalet
Social democracy and distributive justice in Aristotle
SABAHATTİN UZDEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
FelsefeMuğla Sıtkı Koçman ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HATİCE NUR ERKIZAN
- John Locke ve Jean Jacques Rousseau'da politik ve etik bir kavram olarak adalet
Justice as an political and ethical concept in John Locke and Jean Jacques Rousseau
SELVER YILDIZ KONAK
- Aristoteles'in insan anlayışı
Aristotle's comprehension of human being
SEVİL BİRBİLEN ÖZEFE
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
FelsefeMuğla Sıtkı Koçman ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HATİCE NUR ERKIZAN
- Platon ve Aristoteles'te erdem kavramının politik açıdan önemi
The political significance of concept virtue in Plato and Aristotle
ESRA TÜRKSEVER
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
FelsefeBursa Uludağ ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. METİN BECERMEN