Geri Dön

Aristoteles'te sosyal demokrasi ve dağıtıcı adalet

Social democracy and distributive justice in Aristotle

  1. Tez No: 594182
  2. Yazar: SABAHATTİN UZDEN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HATİCE NUR ERKIZAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Felsefe, Philosophy
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 103

Özet

Bu çalışmada amaçlanan şey, Aristoteles'in etik ve politik düşüncesinde devlet-yurttaş ilişkisi çerçevesinde ele alınan insanın antik çağdan günümüze değin geçirdiği tarihsel süreçte nasıl konum aldığına bakmaktır. Bunu yaparken de bir yandan, Aristoteles'in zoon politikon kavramında ortaya koyduğu, insanın doğal kapasitelerinin onu toplumsal olmaya yönelttiği görüşünü, Hobbes'un, Locke'un ve Rousseau'nun“doğa durumu”nda belirttiği saldırgan, çıkarcı ve yalnız insan betimlemesinden farklı bir insan tanımına bizi zorunlu olarak götürdüğü ortaya konmaya çalışılır. Özellikle çağdaş Aristotelesçilerden Martha Craven Nussbaum'un, liberal demokrasilerde bireysel özgürlüklerle donatılmış insan tanımına alternatif olabilecek, sosyal demokrasi anlayışıyla uyumlu Aristotelesçi düşüncedeki insan tanımı ele alınmıştır. Çalışmanın birinci bölümünde genel olarak Aristoteles'in devlet anlayışı, devletin işlevi, politik özne olarak yurttaş kavramı ve Aristoteles'in ideal devleti (politeia) incelenmiştir. İkinci bölümde ise kapsamlı bir şekilde, hem etik hem de politik açıdan devlet-yurttaş ilişkisi Aristoteles'in adalet, iyi (eudaimonia), ortak iyi, anlayışından hareketle açıklanmaya çalışılmıştır. Bunu yaparken de günümüz demokrasilerindeki ve liberal/neo-liberal anlayışlardaki adalet, eşitlik ve özgürlük kavramlarıyla karşılaştırmalı olarak Aristoteles'in bu kavramlara ilişkin söylediklerine değinilmiştir. Adalete ilişkin, neo-liberal düşünceyi temsilen John Rawls'ın adalet anlayışı, Aristoteles'in erdem etiği anlayışının günümüz temsilcisi olan MacIntyre'ın eleştirileri üzerinden ele alınmıştır. Son olarak da sosyal demokrasi anlayışını savunan, çağdaş Aristotelesçi M. C. Nussbaum'un olanaklar yaklaşımı üzerinden sosyal demokrasiyle Aristotelesçi insan anlayışını nasıl doğru bir birliktelik içinde ele aldığı incelenmiştir.

Özet (Çeviri)

This study aims to investigate how Aristotelian understanding of human has been shaped (from ancient era to today) in the context of ethics-politics and in the framework of state-citizen relation. By doing so, I make difference between the definition of human being. Aristotle defends that the zoon politikon is a social being who is triggered by natural capacities; while Hobbes, Locke, and Rousseau defend that human beings are aggressive, selfish and alone. To establish this difference, I specifically make use of the definition that is stipulated by Martha Craven Nussbaum. As a contemporary Aristotelian, Nussbaum proposes an alternative definition of human being. According to her, human being can be equipped with freedom and be compatible with the social democracy. In the first part of this study, I survey the Aristotelian understanding of the state, the function of the state, the concept of citizen as a political subject and the ideal state (politeia). In the second part, I try to explain the relationship between the citizen and the state, both from the perspective of ethics-politics. By all means, I explained this relationship by using the ideas of Aristotelian understanding of justice, common good and eudaimonia. By doing so, I compared the concepts of justice, equality and freedom as understood in the present democratic, liberal, and neo-liberal sense with the Aristotelian conception. I have also touched upon the works of John Rawls and A. MacIntyre. Finally, I try to show how Nussbaum's capability approach is associated with Aristotle's understanding of human.

Benzer Tezler

  1. Le rapport des droits de l'homme au politique: Lefort et Rancière

    İnsan haklarının politik-olan bağlantısı: Lefort ve Rancière

    EYLEM YOLSAL MURTEZA

    Doktora

    Fransızca

    Fransızca

    2022

    FelsefeGalatasaray Üniversitesi

    Felsefe Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİYE KARABÜK KOVANLIKAYA

  2. Aristoteles'te demokrasi eleştirisinin politeia bağlamında değerlendirilmesi

    Assessment on Aristoteles' criticism of democracy in the context of politeia

    AHMET DOĞAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Kamu YönetimiBurdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÜMMÜHAN KAYGISIZ

  3. Spinoza'da etik ve siyaset felsefesinin ışığında temsili demokrasi sorunu

    The problem of representeti̇ve democracy in Spinoza in the light of ethi̇cs

    ALİ MEHMET TİMUÇİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    FelsefeMaltepe Üniversitesi

    Felsefe Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHU TUNÇEL ÖNKAL

  4. Educational reforms in Ethiopia: From the imperial era to the present

    Etiyopya'da eğitim reformları: Emperyal dönemden günümüze

    SALİH AHMED MAHAMMODA

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    Eğitim ve ÖğretimNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSA KORKMAZ

  5. Tommaso Campanella ve Thomas More'un ütopyalarının karşılaştırılması

    Comparing Thomas More and Tommaso Campanella's utopias

    MAHMUT AVCI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    FelsefeAtatürk Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. OSMAN ELMALI