Geri Dön

1980'den günümüze Türk sinemasında baba oğul ilişkisi

Father and son relationship in Turkish cinema from 80's until today

  1. Tez No: 258498
  2. Yazar: OKAN ORMANLI
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ŞÜKRAN ESEN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Sahne ve Görüntü Sanatları, İletişim Bilimleri, Performing and Visual Arts, Communication Sciences
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2009
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Radyo Televizyon Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 223

Özet

Baba oğul ilişkisi edebiyatta ve sinemada sıkça ele alınan bir konudur. Dünya sinemasında ve Türk sinemasında bu konuda çok sayıda film üretilmiştir. Herhangi bir tür sınırlaması olmadan Türk sinemasında çeşitli dönemlerde üretilen filmlerde genellikle çeşitli şablonlara bağlı kalınmıştır. Sinemamızın psikolojik derinlik konusundaki zaafları nedeniyle bu tür filmlerdeki baba ve oğullar genelde karton karakterler olmuştur. 1923'ten günümüze çeşitli değişimler yaşanan Türkiye'de, özellikle 12 Eylül 1980 sonrası her alanda olumlu ve olumsuz çok sayıda değişim ve dönüşüm yaşanmıştır. Baba oğul ilişkisini irdelerken otorite konusu kaçınılmaz olarak ele alınması gereken bir konudur. 12 Eylül darbesi yakın tarihte devlet otoritesinin yansıtılması açısından önemli bir olaydır. Bu bağlamda toplumun her alanında yaşanan değişim Türk sinemasını da etkilemiş, geçmişteki bazı alışkanlıklar geride bırakılarak sinema dili ve anlatım teknikleri açısından olumlu adımlar atılmış, daha gerçekçi bir anlayış benimsenmeye başlanmıştır. 1980'lerde başlayan değişim ve dönüşümün birkaç kuşak sonra, 2000'li yıllarda ortaya çıkacağı varsayımından hareketle bu döneme ait üç popüler Türk filmi, sinemanın kolekif bilinçdışına seslenen en önemli sanatlarından biri olduğunu vurgulamak amacıyla Jungcu yaklaşımla ele alınıp çözümlenmiştir. Analitik psikolojinin kurucusu Carl Gustav Jung'un yaklaşımıyla ele alınan filmlerde farklı baba oğul ilişkileri üzerinden Türk aile yapısı, ataerkil yapı, geleneksellik, modernlik, baba otoritesi, devlet otoritesi gibi kavramlar irdelenirken babanın çocuğun, özellikle erkek çocuğun her türlü gelişiminde önemli rol oynadığı, babanın yokluğunun, eksikliğinin veya aşırı otoritesinin bireyin (oğlun) sosyolojik ve psikolojik gelişiminde büyük olumsuzluklara yol açtığı saptanmıştır.

Özet (Çeviri)

Relationship between father and son is often used both in literature and cinema. In world cinema and Turkish cinema many films have been produced on this subject. Without any limitations on genre, Turkish cinema had many films about the relationship between father and son, but many of them had common cliches. Our cinema had disadvantages on psycohological analyses and in this context reprenstations of father and son characters were like characters of cartoon. In Turkey, many positive and negative changes happened from 1923 until today on every area, but after 12th of September of 1980 it was faster and more effective. While examining the relationship between father and son, matter of authority is an inevitable subject. Coup of 12th of September is very important example of near history to reflect the power of the state. In this context changes in every segment of the society had affected the Turkish cinema. And some of the habits in our cinema disappeared and the cinema language and narrative techniques improved in this manner. So more realistic approach was accepted. Three popular Turkish films of 2000?s were examined according to Jungian method with the aim to emphasise that cinema is one of the most important art to discover the collective conscious, with hypothesis the results of the changes and transformations of 80?s could put the case clearly in 2000?s. Those films were examined according to Carl Gustav Jungs view and it has been determined that father has very important influence on boys maturing process and absence of father has negative impacts on boys social and psychological development. In those films on the basis of different relationships between father and son, family structure, patriarchal structure, conventional structure, modernity, father authority and authority of the state were also carefully examined.

Benzer Tezler

  1. 1980'den günümüze Türk sinemasında gecekonduların sunumu

    The depiction of slums in Turkish cinema from the 1980 until the present

    ENGİN YILDIZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    İletişim BilimleriMarmara Üniversitesi

    İletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞÜKRAN ESEN

  2. 1980 sonrası Türk sineması'nda zenginlik temsilleri üzerine bir alımlama çalışması

    A reception study on wealth representations in Turkish cinema after 1980

    NERGİZ KARADAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Sahne ve Görüntü SanatlarıAnadolu Üniversitesi

    Sinema Televizyon Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. CANAN ULUYAĞCI

  3. Türk sinemasında 1980'den günümüze değişen aile imgesi

    The changing image of family in Turkish cinema since 1980?s

    AHMET OKTAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Sahne ve Görüntü SanatlarıEge Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NİMET ÖNÜR

  4. Türk sinemasında oyunculuk

    Başlık çevirisi yok

    CANAN CANKILIÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1988

    Sahne ve Görüntü SanatlarıAnadolu Üniversitesi

    Sinema Televizyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEÇİL BÜKER

  5. Cumhuriyet Dönemi'nden günümüze Türk Sinema tarihi'nde öğretmen rollerinde örgütsel adanmışlığın incelenmesi

    Examination of organizational commitment in teacher roles in the history of Turkish Cinema from the Republic Period to the present

    GÖKBERK BAHŞİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Eğitim ve ÖğretimFırat Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TUNCAY YAVUZ ÖZDEMİR