Geri Dön

The nuclear genetic diversity of Turkish native horse breeds and its conservation implications

Türk yerli at ırklarının nükleer genetik çeşitliliği ve koruma alanındaki etkileri

  1. Tez No: 259947
  2. Yazar: MELİS DENİZCİ
  3. Danışmanlar: DR. BERRİN ERDAĞ, YRD. DOÇ. DR. İ. RAŞİT BİLGİN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoistatistik, Genetik, Çevre Mühendisliği, Biostatistics, Genetics, Environmental Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
  10. Enstitü: Çevre Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çevre Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 119

Özet

Anadolu birçok antik uygarlığa ev sahipliği yapmıştır. Daha önemlisi, Güneydoğu Anadolu avcı-toplayıcıların kalıcı yerleşim kurduğu ve bazı bitki ve hayvanları evcilleştirmeye başladıkları, Bereketli Hilal olarak isimlendirilen bölgenin bir parçasıdır. Evcilleştirme süreci ve avcı-toplayıcılıktan, çiftçilik ve tarıma geçiş süreci henüz tamamen aydınlatılamamıştır. Ancak, Anadolu?nun keçi, koyun ve domuz gibi çiftlik hayvanlarının evcilleştirilmesinde rol aldığı iyi bilinmektedir. Bu nedenle, evcilleştirme hikayelerindeki boşlukları dolduracak genetik bulgulara sahip olabileceklerinden, birçok evcil türün Anadolu popülasyonu önemlidir. Bu türlerden bir tanesi de attır (Equus caballus). Son zamanlarda, Türk tarımının hızla makineleşmesi nedeniyle Türk yerli atlarında bir düşüş yaşanmaktadır. Ancak tarla yetiştiriciliğinde ve ulaşımda beygir gücünün kullanımı bu hayvanlara olan ihtiyacı hala devam ettirmektedir. Mevcut yerli at ırklarının genetik karakterizasyonun yapılması ve öncelikli ırkların belirlenmesi, mevcut genetik çeşitliliğin korunmasında ve gelecekteki ıslah programlarının gereksiniminin karşılanmasında ve koruma stratejileri geliştirilmesinde atılması gereken ilk adımlardır. Bu çalışmada, toplamda 425 adet at örneği 21 mikrosatelit lokus açısından genotiplendirilmiştir. Bu örnekler içinde fenotipleri bilinen beş yerli Anadolu ırkı (Hınıs, Canik, Malakan, Çukurova atları ve Ayvacık Midillisi), ve karşılaştırma amaçlı olarak belirgin fenotipik özellikleri olmayan iki ayrı Anadolu örneği (Erzurum ve Doğu Anadolu atları) ile iki yabancı ırk (Arap ve İngiliz atları) yer almaktadır. Alel sayısı ve heterozigotluk değerleri ile ölçülen mevcut genetik çeşitlilik, Anadolu at ırklarında yüksek varyasyon olduğunu göstermiştir. Faktöryel Birleşim Analizi (FCA), Ayvacık Midillisi dışında ırklar arasında anlamlı olmayan düşük seviyede bir farklılaşma tespit etmiştir. Temel Bileşenler Analizi (PCA)?nin sonuçları FCA sonuçlarını desteklerken, komşu birleştirme metodu ile çizilen filogenetik ağaç ve Structure analizi ırklar arasında belirgin bir ayrım yapamamıştır. Ayrıca, analizler Arap atlarından Anadolu ırklarına doğru tek taraflı bir gen akımına işaret etmektedir. Sonuçlar, yetersiz ıslah stratejilerinin tehlikeye attığı Anadolu at ırklarının genetik kimliğini korumak için daha güçlü önlemler alınması gerektiğini göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Anatolia has been home to many ancient civilizations. More importantly, Southeast Anatolia was part of the place, called the Fertile Crescent, where hunter gatherers established permanent settlements and domesticated some plant and animal species. The period of initial domestication and shift from hunting-gathering to farming and agriculture has not been well defined, yet. However, it is well known that Anatolia was associated with the domestication of some of the livestock animals; goat, sheep and pig. Hence, Anatolian populations of many livestock species might contain genetic evidence to fill the gaps and unravel their domestication stories. One of these species is the horse (Equus caballus). Due to rapid mechanization in Turkish agriculture, the native Turkish horses have been in a decline, lately. However, the use of horse power in field cultivation and transportation is still a necessity. The genetic characterization of the present native breeds, and assessing the prioritization of the breeds are the first steps to preserve the present genetic diversity, to meet the demands of future breeding programs and to develop conservation strategies. In this study, a total of 425 horse samples were genotyped at 21 microsatellite loci. These samples included five Anatolian domestic breeds of known phenotypes (Hinis, Canik, Malakan, Cukurova horses and Ayvacık Pony) and two Anatolian horse samples without defined phenotypic characteristics (Erzurum and East Anatolian horses), and two foreign breeds (English and Arabian horses), for comparison. The present genetic variation measured by heterozygosity and number of alleles revealed high diversity in Anatolian horse breeds. Factorial Correspondence Analysis detected some level of population differentiation between breeds, though was not significant except for Ayvacık Pony. The Principal Component Analysis supported the FCA results; whereas, Structure analysis and Neighbour Joining tree could not make a clear differentiation within the Anatolian breeds. The analyses also suggested a unidirectional gene flow from the Arabian horses into the Anatolian breeds. The results indicated that stronger measures should be undertaken to conserve the genetic identity of the Anatolian breeds, which have already been compromised by the lack of clear breeding strategies.

Benzer Tezler

  1. Türkiye iç sularında dağılım gösteren istilacı balıklardan gümüşi havuz balığı (Carassius gibelio Bloch, 1782) populasyonlarının genetik çeşitliliğinin belirlenmesi

    Determination of genetic diversity in invasive gibel carp (Carassius gibelio Bloch, 1782) populations distributed in Turkish inland waters

    SEVAN AĞDAMAR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    GenetikMuğla Sıtkı Koçman Üniversitesi

    Su Ürünleri Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ SERHAN TARKAN

  2. Molecular phylogenetic relationships of six Astragalus L. sections (Halicacabus, Megalocystis, Macrophyllium, Hymenostegis, Hymenocoleous, Poterion) native to Turkey based on cpDNA and nDNA regions

    Türkiye'de doğal yayılış gösteren Astragalus L. cinsine ait altı seksiyonun (Halicacabus, Megalocystis, Macrophyllium, Hymenostegis, Hymenocoleous, Poterion) arasındaki kloroplast ve nükleer DNA bölgelerine dayalı moleküler filogenetik analizleri

    MEVLÜDE ALEV ATEŞ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2017

    BiyolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEKİ KAYA

  3. Evolutionary relationships among astragalus species native to Turkey

    Türkiye?de doğal olarak bulunan astragalus türleri arasındaki evrimsel ilişkiler

    AYTEN DİZKIRICI

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2012

    BiyolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEKİ KAYA

  4. Investigation of genetic diversity, heavy metal and mineral nutrient status of robinia pseudoacacia l. plants collected from urban ecosystems

    Kentsel ekosistemlerden toplanan robinia pseudoacacia l. bitkilerinin genetik çeşitliliğinin, ağır metal ve mineral element durumunun incelenmesi

    MEHMET EMİN URAS

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2017

    BiyolojiMarmara Üniversitesi

    PROF. DR. İBRAHİM İLKER ÖZYİĞİT

    DOÇ. DR. ERTUĞRUL FİLİZ

  5. Molecular phylogenetics of Turkish Salix L. species

    Türkiye Salix L. türlerinin moleküler filogenisi

    PELİN ACAR

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2017

    BiyolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEKİ KAYA