Endoskopik dakriyosistorinostomide triamsinolon asetonid uygulaması
Adjunctive use of triamcinolone acetonide in endoscopic dacryocystorhinostomy
- Tez No: 266806
- Danışmanlar: DOÇ. DR. BANU HOŞAL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2010
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 79
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı endoskopik endonazal DSR esnasında triamsinolon asetonid uygulamasının cerrahi başarıya etkisini incelemektir.Gereç ve Yöntem: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı'nda nazolakrimal kanal tıkanıklığı nedeniyle izlenen 26 hastanın (19 kadın, 7 erkek) 27 gözü çalışmaya dahil edildi. Ocak 1998 ile Ekim 2006 tarihleri arasında endonazal DSR uygulanan 14 olgunun dosya kayıtları tarandı ve kontrol muayeneleri yapıldı. Ocak 2007 ile Haziran 2009 arasında endoskopik endonazal DSR uygulanan 12 olgu prospektif olarak çalışmaya dahil edildi. Bu olgularda cerrahi bitiminde nazal mukozaya triamsinolon asetonid enjekte edildi. Takip sırasında olgulara görme keskinliği ve göz içi basıncını içeren oftalmolojik muayene, nazolakrimal kanal lavajı ve gerekirse nazal endoskopi uygulandı. Yirmi iki hastanın 23 gözü primer edinsel nazolakrimal kanal tıkanıklığı tanısı ile, 4 hasta ise nüks dakriyostenoz nedeniyle opere edildi. Hastalar cerrahi sonrasında 6 ay ? 11 yıl (ortalama 24 ay) takip edildi.Bulgular: Cerrahi sonrası son muayenesinde göz yaşarması şikayeti olmayan ve lavajı açık olan olgularda ameliyat başarılı olarak kabul edildi. Olguların yaş ortalaması 43'tü (23 ? 68). Primer endonazal endoskopik DSR yapılan 23 olguda başarı oranı % 60.8 (14/23) bulundu. Bu gruptan intraoperatif triamsinolon asetonid uygulanan 9'unda başarı % 66.7 (6/9) olarak saptandı. İlaç kullanılmadığında primer cerrahi yapılan olgularda % 57.1 (8/14) oranında başarı elde edildi. Nüks dakriyostenoz nedeniyle revizyon endonazal endoskopik DSR uygulanan 4 olguda başarı oranı % 75 (3/4) olarak saptandı. Revizyon yapılan olguların 3'ünde intraoperatif triamsinolon asetonid kullanıldı ve bu 3 olguda da başarı (%100) elde edildi. İlaç uygulanmayan grupta bir olgu, ilaç uygulanan grupta ise 3 olgu dışında tüm olgulara bikanaliküler silikon tüp entübasyonu uygulandı. Primer ve revizyon DSR olguları bir arada incelendiğinde triamsinolon asetonid kullanılan grupta başarı oranı % 75 (9/12) saptandı. İlaç uygulanmadığında % 53.3 (8/15) başarı elde edildi. Gruplar başarı oranları açısından karşılaştırıldığında bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (Fisher'in kesin Ki - kare testi, p=0.424>0.05).Sonuçlar: Endonazal endoskopik DSR esnasında triamsinolon asetonid uygulanan olgularda cerrahinin başarısı daha yüksek bulunmuştur. Triamsinolon asetonidin özellikle nüks dakriyostenoz olan olgulara uygulandığında başarıyı arttırdığı gösterilmiştir. Bununla beraber endonazal DSR'de triamsinolon asetonid uygulamasının etkinliğini değerlendirmek için daha fazla hasta sayısının bulunduğu ve daha uzun takip süreli çalışmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Purpose: The aim of this study is to evaluate the effect of triamcinolone acetonide on surgical success in endoscopic endonasal dacryocystorhinostomy (DCR).Methods: Twenty seven eyes of 26 patients (19 women, 7 men) who were followed up at Ankara University School of Medicine Department of Ophthalmology because of nasolacrimal duct obstruction were included in the study. The file records of 14 cases on whom endonasal DCR was performed between January 1998 and October 2006 were reviewed and control examinations were performed. Twelve patients who had endoscopic endonasal DCR between January 2007 and June 2009 were evaluated prospectively. Triamcinolone acetonide was injected into the nasal mucosa of those patients at the end of the surgery. During follow up, full ophthalmologic examination including visual acuity and intraocular pressure, nasolacrimal duct irrigation and if necessary nasal endoscopy were performed. Twenty - three eyes of 22 patients were operated because of primary nasolacrimal duct obstruction where as 4 patients were operated because of the recurrent dacryostenosis. The patients were followed up for 6 months to 11 years (mean, 24 months).Results: The operation was called succesful if the patient was symptom free and irrigation was patent during postoperative follow up period. The mean age was 43 years (23 ? 68 years). The success rate of primary endonasal DCR was found % 60.8 (14/23). Among this group the success rate of the nine cases whom intraoperative triamcinolone acetonide were injected was % 66.7 (6/9). When the drug wasn?t used a success rate of % 57.1 (8/14) was achieved from the primary surgeries. The success rate of the four cases whom revision endonasal DCR was performed because of recurrent dacryostenosis was % 75 (3/4). Triamcinolone acetonide was used in three of the revision surgeries with a successful outcome in all cases. All patients had a bicanalicular silicone tube intubation except four cases (one had surgery without TA, and three had surgery with TA). When the primary and revision surgeries were evaluated together the success rate was % 75 (9/12) among the group in which triamcinolon acetonide was used. When the drug wasn?t used the success rate was % 53.3 (8/15). When two groups were compared in terms of success, this difference wasn?t statistically significant (Fisher?s exact Ki-square test, p=0.424>0.05).Conclusion: The success of the surgery was found higher when triamcinolone acetonid was used during endoscopic endonasal DCR. It was shown that triamcinolone acetonide would improve the success especially on the recurrent dacryostenosis. Nevertheless, studies with more patients and longer follow ? up periods are needed to evaluate the efficiency of adjunctive use of triamcinolone acetonide in endonasal DCR.
Benzer Tezler
- Kliniğimizde uygulanan eksternal ve endoskopik DSR ameliyat sonuçlarının karşılaştırılması
Comparing the results of external dacriocysytorhinostomy with endoscopic dacriocystorhinostomy performed in our clinic
SELMA SÖNMEZ EVİŞEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Göz HastalıklarıGaziantep ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NECDET A. BEKİR
- Eksternal dakriyosistorinostomide mitomisin C kullanımının klinik, radyolojik ve endoskopik etkilerinin değerlendirilmesi
Evaluation of the clinical, radiologic and endoscopic effects of intraoperative mitomycin C application in external dacryocystorhinostomy.
SERAY ASLAN BAYHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Göz HastalıklarıSağlık BakanlığıGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖMER FARUK RECEP
- Dakriosistorinostomide anastomoz yerinin endoskopik incelenmesi
Endoscopic evaluation of anasthomos site in dacryocystorhinostomy
YUSUF ÖZ
- Endoskopik Dakriyosistorinostomi ameliyatı yapılmış hastalarda kese histopatolojik özelliklerinin prognoza etkisinin değerlendirilmesi
Endoscopic Dacryocystorhinostomy surgery's prognosis in patients with evaluation of histopathological features at lacrimal sac
ÖZLEM ÖZER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Kulak Burun ve BoğazCelal Bayar ÜniversitesiKulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. H. HALİS ÜNLÜ
- Kronik dakriyosistit olgularının endoskopik endonazal dakriyosistorinostomi cerrahisinde koter ve cerrahi bıçak tekniğinin karşılaştırılması
Comparison of endonasal dcr surgery using cautery and surgical blade technique in cases of chronic dacryocystitis
ŞİFA BEYAZPOLAT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Kulak Burun ve BoğazVan Yüzüncü Yıl ÜniversitesiKulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET ZEKİ ERDEM
DR. ÖĞR. ÜYESİ ABDULAZİZ YALINKILIÇ