Bölgesel iktisat politikaları ve Türkiye uygulamaları
Regional economic policies and practices in Turkey
- Tez No: 273549
- Danışmanlar: PROF. DR. F. NURAY ALTUĞ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ekonomi, Economics
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2010
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İktisat Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İktisat Politikası Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 614
Özet
Bölgesel gelişmişlik farklılıkları ülkelerin yaşadıkları, iktisadi, sosyal ve kimi zaman siyasi etkileri olan, bir etkinsizlik ve eşitsizlik sorunudur. Günümüzdeki ekonomik sistemde bölgeler arası tam bir denge sağlanması mümkün olmasa da, az gelişmiş bölgelerde yaşayanların kabul edilebilir yaşam standartlarına sahip olmasının sağlanması gerekmektedir. Bölgeler arası eşitsizliği hedef alan bölgesel politikalar iktisadi ve sosyal gelişmelerden, hakim paradigmalardan etkilenerek zaman içinde değişime uğramıştır. Az gelişmiş bölgelerin dışarıdan gelişebileceği görüşünü benimseyen geleneksel politikalar karşısında, son dönemlerde yerele dayanan, bölgelerin içeriden gelişmesini temel alan politikalar ağırlık kazanmaya başlamıştır. Türkiye'de de 1990'lar itibariyle yereli dikkate alan politikalara verilen önem tedricen artmıştır. 2000'li yıllarda tam üyelik perspektifiyle Avrupa Birliği'ne uyum sürecinin başlaması ile bölgesel politikalarda bir dönüşüm sürecine girilmiştir. Bölgesel politikalardaki temel dönüşüm aşağıdan yukarı doğru, bir bakıma ademi merkeziyetçi bölgesel gelişme yaklaşımını, yerel potansiyelin harekete geçirilmesi ve geliştirilmesini, bölgesel gelişmede yerel aktörlerin merkeze oturmasını destekleyecek sistemin oluşturulmasını içermektedir. Bu sistem aslen AB bölgesel politika ve ilkelerinin uygulanmasına ve araçlarının kullanılabilmesine olanak sağlanması için oluşturulmaktadır. 1960'lardan beri uygulanan bölgesel politikalara rağmen, Türkiye'de bölgeler arasında derin farklılıklar vardır. Düzey 2 Bölgeleri seviyesindeki gelişmişliği etkileyen ve belirleyen çeşitli sosyo-ekonomik göstergelere göre Türkiye'deki en dezavantajlı bölgeler ülkenin doğu kesiminde toplanmıştır. Az gelişmiş bölgelerin gelişmesi ve potansiyellerinden yararlanması için kendi kendini besleyen az gelişmişlik kısırdöngüsünü kırmak gerekmektedir. Bu kısır döngünün kırılabilmesi için AB sürecinin fırsat olarak değerlendirilmesi ve beşeri ve sosyal sermayenin güçlendirilmesini, sosyal ve fiziksel altyapının geliştirilmesini, girişimciliğin geliştirilmesini, yenilik anlayışının yerleştirilmesini ve iktisadi yapıyla bütünleştirilmesini temel alan uzun vadeli bir yaklaşımla az gelişmiş bölgelerde niteliksel dönüşümün sağlanması önemlidir.
Özet (Çeviri)
Regional disparities, a global phenomenon, are an efficiency and inequality problem with economic, social, and sometimes political implications. In today?s economic system establishing an exact balance between regions is not possible. Nevertheless, living standards in underdeveloped regions must be elevated to acceptable levels. Policies targeting regional inequalities had underwent changes due to developments in economic and social spheres, along with changes in dominant paradigms. As oppose to traditional policies focusing on developing regions externally, policies relying on local elements to develop regions internally are gaining more weight. Since the 1990s, the latter approach progressively became more important in Turkey. With the harmonization process towards the goal of full membership to the EU, regional policies in Turkey entered into a transformation process, which mainly includes the establishment of a system that supports bottom-up, decentralized regional development, as well as mobilization of local potentials. The system is in fact being formed to implement EU regional policies and principles, along with benefiting from regional policy instruments upon membership. Despite policies implemented since 1960s, Turkey faces deep regional disparities. According to various socio-economic indicators, the most disadvantaged NUTS 2 regions in Turkey are clustered in the east. Their development relies on breaking the vicious cycle of underdevelopment. Harmonization process is an opportunity. Embracing a long run approach, it is important to ensure a qualitative transformation in these regions. This transformation relies on strengthening social and human capital, developing social and physical infrastructure, cultivating entrepreneurship and embracing innovation and its integration into the economic structure.
Benzer Tezler
- Bölgesel gelişme politika ve uygulamaları: Türkiye örneği
Regional development policies and practices: The case of Turkey
UFUK AKGÖL
- Türkiye'nin Afrika'daki akıllı güç uygulamalarına bakış: Türkiye'nin Afrika açılımının ekonomik ve siyasi analizi
Overview of Turkey's smart power practices in Africa: The economic and commercial analysis of Turkey's expansion to Africa
SERKAN TAŞTAN
- Avrupa Birliği'ne uyum sürecinde Türkiye'de bölgesel kalkınma politikaları ve bölgesel planlama çalışmaları
In the process of accession to European Union regional development policies and regional planning studies in Turkey
ÖZGÜL ARDIÇ
