Geri Dön

Ergenlik çağı intihar girişimlerinde psikososyal etmenler

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 2948
  2. Yazar: RAŞEL OKUCU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. KURBAN ÖZUĞURLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikoloji, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1988
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Çocuk Sağlığı Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 102

Özet

- 61 - ÖZET Çalışmamızda, intihar girişiminde bulunan 15-24 yaş grubundan 50 ergenin, psikopatolojik ve sosyal özel likeri, depresyon düzeyleri, aynı yaş grubunda olup, intihar girişiminde bulunmayan 50 ergenle karşılaştırıl mış, ergenlik çağı intiharlarında psikososyal etmenlerin rolünün değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Psikiyatrik bo zuklukları olan, dolayısıyla intihar girişimleri hastalık larına bağlı olan ergenler, araştırma dışı bırakılmıştır. Verilerin toplanmasında, întihar Girişimi Soruştur ma Formu, Rorschach Testi, AMDP Skalası, Beck Depresyon ölçeği, Hamilton Depresyon ölçeği kullanılmıştır. Araştırma bulgularımıza göre, intihar girişiminde bulunan 50 ergenin % 78 !i kadın, % 22'si erkek olup, % 86'smın önceden intihar fikirlerine sahip oldukları, % 64'ünün birden fazla kez girişimde bulundukları, % 42'si nin ailesinde ve kan bağı olan akrabalarında intihar gi rişiminin bulunduğu, % 28'inin ölmediği için üzüldüğü, % 26'sının kurtarılmak üzere hiçbir ipucu bırakmadan giri şimde bulundukları, % 96*sının yaşantılarında kendilerini etkileyen travmatik olayların var olduğu saptanmıştır. întihar girişimine neden olan“anahtar olay”ların sınıflandırılmasında, 1. sırayı aile ile ilgili problem lerin (% 72), 2. sırayı ise kız veya erkek arkadaşla problemlerin (% 20) aldığı belirlenmiştir. Sosyal kontakt yeteneği ve sosyal çekilme, duygu lanımda değişiklikler, duygusal uyaranlara duyarlılıkta normalden sapma, psikosomatik bozukluklar, saldırganlık, kendine zarar verme davranışları ve depresyon bakımın dan, intihar grubunda, kontrol grubuna oranla, ista tistiksel olarak ileri derecede anlamlı bir farkın bulun duğu saptanmıştır.- 62 - Özetle bu çalışma, bedensel ve ruhsal açıdan ergenlik çağına özgü değişim ve karmaşayı yaşayan ergenle rin intihar girişimlerinde, sorunlara karşı koyamayarak ölümü seçen veya yardım isteme amacıyla, intihar girişimi ile yakınlarına uyarıda bulunan gençlerin, içinde bulun dukları psikolojik ve sosyal problemleri klinik ve psiko metrik yöntemlerle saptayarak, konunun aydınlatılmasına bir katkıda bulunma çabasıdır.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Kız ergenlerde intihar girişim niteliği ve ergenin psikososyal özellikleri ile ilişkisi

    The features of suicide attemps in female adolescents and its relationship with adolescent's psychosocial characteristics

    ALİ SAFA SAYIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    PsikiyatriMarmara Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEŞE PERDAHLI FİŞ

  2. Adolesan intihar girişimlerinde rol oynayan çeşitli risk faktörleri

    Başlık çevirisi yok

    AYŞİN ÇÖLBAŞI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Halk SağlığıSağlık Bakanlığı

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. HİKMET YURTSEVER

  3. Madde kullanım bozukluğu olan ergenlerde çocukluk çağı travmalarının bağlanma ile ilişkisi

    The relationship of childhood trauma and attachment in adolescent with substance use disorder

    GONCA POLAT BALCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    PsikiyatriSağlık Bakanlığı

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. FATMA YEŞİM CAN

  4. İntihar davranışı bozukluğu ile intihar olmayan kendini yaralama tanısı olan ergenlerin akıllı telefon bağımlılığı riski ve siber zorbalık açısından karşılaştırılması

    Comparison between suicidal behavior disorder and non-suicidal self injury in terms of smartphone addiction risk and cyberbullying

    ELİF YERLİKAYA ORAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜL KARAÇETİN