1878-1958 Kıbrıs koloni mimarlığı
1878-1958 Cyprus colonial architecture
- Tez No: 295642
- Danışmanlar: DOÇ. DR. BÜLENT TANJU
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: kolonyalizm, verimlilik, modernizim, colonialism, productivity, modernism
- Yıl: 2011
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Mimarlık Tarihi ve Kuramı Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 272
Özet
Kıbrıs adası, her dönemde olduğu gibi 1878'den sonra da farklı kültürlerin kesişme noktası olmaya devam etmiştir. Bu nedenle de aynı anda birçok farklı kolonizasyon ve melezleşme bir arada gerçekleşmekteydi. Bir yandan adadaki yaşamı kolonize etmeye çalışan Kıbrıs İngiliz Yönetimi'nin kendi formları ve normları, diğer bir yandan dekolonize olmaya başlayan Osmanlı İmparatorluğu'nu ve yeni Avrupa kolonizasyon araçlarından birini temsilen Hollandalı ve Alman mimarlar tarafından icat edilerek Atina'yı yeniden var eden Neo-Grek yapı formları adaya taşınmaya başlamıştı. Kıbrıs, bir anlamda farklı kolonyal dünyaların kendilerini yeniden inşa ettikleri politik bir arenaydı ve Kıbrıslı Rumların Yunan Krallığı ile birleşme arzularından dolayı oluşan gergin ortam sayesinde de mimarlık, toplumsal temsil için yoğun şekilde kullanılan bir araca dönüşmüştü. Yine de adadaki her diğer grubun talepleri gibi Kıbrıslı Rumların talepleri de sürekli ve zorunlu olarak kolonyal yönetimin tercihleri ile melezleşmekteydiler.Aynı süreçte farklı talepler oluşturan adadaki farklı gruplar ise, geleneksel yapım yöntemleri yanında modern yapım biçimleri ile Neo-Bizans, Neo-Osmanlı, Neo-Luzinyan, (...) gibi canlandırmacı eklektik stilleri icat etmekle meşguldüler. 1930'ların ortasına gelindiğinde ise, adaya yerleşen Kıbrıslı Rum mimarlar, Neo-Grek ve İngiliz Kolonyal da dâhil olmak üzere tüm canlandırmacı tarzları dekolonize etmeye başlayan ilk modern örnekleri hem Atina'da hem de Kıbrıs'ta inşa etmeye koyulurlar. Buna benzer şekilde, Türklerin Osmanlıyı dekolonize eden mimarlığını temsil eden modern Türk mimarlığı ise ancak 1950'lerde İstanbul'da eğitim alan ilk Kıbrıslı Türk mimar Behaeddin'in elçiliğinde Kıbrıs'a ulaşacaktır. Modern mimarlığın temel üretici yaşam biçimi ve formu olarak Kıbrıs'a damgasını vurması ise Kıbrıs Cumhuriyeti'nin ilanı ile yeni bir devinime kavuşur ve 1974'e kadar da toplumsal çatışmalar içerisinde artan bir hızla devam eder. Etnik bölünme sonrasında ise diğerlerininkiler ötekilenir, unutulur ve çürümeye terkedilir. Böylece modernizmin devingen, üretken, melezleyen ve melezleşen enerjisi adada tükenirken merkezini diğer bir kolonyal form olan milliyetçilik üzerinden yeniden kurar.
Özet (Çeviri)
Being a crossroads, the island of Cyprus was, after 1878, a ground for exchange between different cultures. This meant that many different forms of colonisation and hybridization were taking place at the same time. On the one hand was the Cyprus British Administration, which was trying to implement its colonial forms and norms to colonize the island?s life, and on the other the German and Dutch inventions of Neo-Grec style that had started to decolonize imperial Ottoman forms in the context of the construction of Athens, tendencies which started to be transferred to Cyprus. All these turned Cyprus into an arena of different colonial re-constructions, and architecture became a representative apparatus of society?s feelings. This was encouraged especially by the Greek Cypriots? willingness to join Greek Kingdom that was sustaining the tensions between both the colonizer and others, and among the colonized themselves. Despite the nationalistic expectations of Greek Cypriots, their demands were also hybridizing with the colonial administration.Along the same process some different groups on the island who were demanding different forms were busy inventing the Neo-Byzantine, the Neo-Ottoman, the Neo-Lusignan, etc. styles which are revivals of previous colonizers? architectural forms as hybrids. By the mid 1930s, newly arrived Greek Cypriot architects started to build in modern forms both in Athens and Cyprus, that were decolonizing all ?neo? styles, including the Neo-Grec and British Colonial forms. Likewise the modern forms of ?Turkish? architecture which meant to decolonize Ottoman forms in Turkey first arrived in Cyprus in 1954 through Ahmet Vural Behaeddin?s envoy, who had been educated in İstanbul. Despite all the modern production, the modern forms became the dominant form of life, dominating the architectural stage as the Republic of Cyprus was declared. The ?progressive period?, as it was called, lasted until 1974, even during intercommunal fights. But with the ethnic division those structures belonging to the ?Others? were identified as the ?Other?, left to rot or to be forgotten. As a result the dynamic, hybridizing and hybridised energy of modernism had lost its centre and transformed its energy to another colonial form that was nationalism, where it was again reinvented.
Benzer Tezler
- Samsun'daki Kıbrıs gazilerinin gözüyle 1974 Kıbrıs Barış Harekatı üzerine bir sözlü tarih çalışması
A spoken history project on the 1974 Cyprus Peace Operation through the eyes of Cyprus ghazies of Samsun
BİLGİN AYHAN
- Demokrat Parti'nin Kıbrıs politikası (1950-1960)
The politicity of democracy party cypruss
MEHMET PINAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2005
TarihYüzüncü Yıl ÜniversitesiCumhuriyet Tarihi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SALİH MERCAN
- İnsan hakları ve Kıbrıs
Human rights and Cyprus
SERDAR KILIÇOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
Uluslararası İlişkilerDicle ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FAZIL HÜSNÜ ERDEM
- Trabzonlu gazilere göre kıbrıs barış harekâtı
Cyprus peace operation according to Trabzon veterans
DUYGU AYDIN
- Kıbrıs Barış Harekâtı ve Erzincanlı Kıbrıs gazileri
Cyprus Peace Operation and Cyprus veterans from Erzincan
EMİNE KILIÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
TarihVan Yüzüncü Yıl ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ABDULAZİZ KARDAŞ