Geri Dön

Ratlarda intraperitoneal ve sistemik rapamisin uygulamasının postoperatif peritoneal adezyonlar üzerine etkisi

Effects of intraperitoneal and systemic rapamycin administration on postoperative peritoneal adhesions in rats

PDF İndir

  1. Tez No: 297475
  2. Yazar: ABDULLAH İNAL
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SERDAR SAYDAM
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Genel Cerrahi, General Surgery
  6. Anahtar Kelimeler: Postoperatif adezyon, intraperitoneal rapamisin, sistemik rapamisin, Postoperative adhesion, intraperitoneal rapamycin, systemic rapamycin
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 54

Özet

Amaç: Cerrahi sonrası oluşan intraabdominal adezyonlara bağlı komplikasyonlar ve olumsuz sonuçlar sıktır. Bağırsak obstrüksiyonu, daha sonra yapılacak cerrahi bir işlemde yanlış enterotomi gibi korkutucu komplikasyonlar sadece morbidite değil, mortaliteye de yol açabilir. Rapamisin (RAPA) immunosupresif, antitumoral, antifungal özellikleri bulunan karbosiklik bir lakton-laktam makrolid antibiyotiktir. Bugün rapamisin transplantasyon sonrası immunosupresyonda ve koroner ve periferik arter stentlerinde rutin kullanımdadır. Ratlarda politetrafluoroetilen (PTFE) greft yerleştirilmesinden sonra perigreft adezyonları azalttığı gösterilmiştir. İmmunosupresyonun postoperatif adezyonlar önlenmesi üzerine olumlu etkisi bildirilmiştir. Bu çalışmada selektif bir immunosupresif olan rapamisin'in postoperatif peritoneal adezyonlar üzerine yüzeyel ve sistemik etkisinin tanımlanması ve karşılaştırılması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Çalışmada ortalama 300-350g ağırlığında, erkek, Wistar-albino ratlar kullanıldı. Her biri yedi rat içeren intraperitoneal rapamisin, oral sistemik rapamisin ve kontrol grupları oluşturuldu. Tüm ratlarda peritoneal adezyon modeli oluşturuldu. Postoperatif 7. günde eksplore edilen ratlar çalışma yapısından habersiz bir cerrah tarafından makroskopik adezyon skorlaması ile değerlendirildi. Adezyon gelişen ratlarda bantla birlikte etkilenen organlarda çıkarılırken, gelişmeyenlerde ise çekum anterior duvarı ile parietal periton cilt hariç tüm katları içerecek şekilde patolojik örnekleme için eksize edildi ve ratlar sakrifiye edildi.Bulgular: Yapılan değerlendirmeler sonunda makroskopik değerlendirme skorları için üç grup arasında(intraperitoneal rapamisin, oral-sistemik rapamisin, kontrol) istatistik olarak anlamlı fark bulundu(p=0.002).İntraperitoneal rapamisin ve oral-sistemik rapamisin grupları için istatistik olarak anlamlı fark saptanmadı(p=0.062). İntraperitoneal rapamisin ve kontrol grupları arasında istatistik olarak anlamlı fark bulundu(p=0.001). Oral sistemik rapamisin ve kontrol grupları arasında istatistik olarak anlamlı fark yoktu(p=0.021).Sonuç: Bu çalışmanın sonucunda rat modelinde intraperitoneal rapamisin uygulanmasının postoperatif adezyonları önlemede anlamlı etkiye sahip olduğu gösterilmiştir.

Özet (Çeviri)

Purpose: Consequences and complications of postsurgical adhesions are substantially high. Fearsome complications such as inadverdent enterotomy during reopening of abdomen or bowel obstruction may cause not only morbidity but also mortality. Rapamycin (RAPA) is a carbocyclic, lactone-lactam macrolide antibiotic with immunosuppresive, antitumoral, and antifungal properties. Currently rapamycin has clinical usage in posttransplantation immunosuppression and in coronary and peripheral artery vascular stents on routine basis. Rapamycin has reduced perigraft adhesions in rats after polytetrafluoroethylene (PTFE) graft placement. Immunosuppression has positive effect on postoperative adhesion prevention. We aimed to define and compare systemic and intraperitoneal effect of rapamycin on postoperative peritoneal adhesions.Material and Method: In our study we used male albino-Wistar rats weighing between 300-350g. Three groups, each containing seven rats for intraperitoneal rapamycin, systemic rapamycin, and control groups have been constituted. A peritoneal adhesion model created on each rat. On postoperative 7. day all rats were surgically explored and evaluated with a macroscopic adhesion scoring system by a surgeon who is blinded to the study. In rats which developed adhesions, peritoneal bands excised with affected organs, and in rats with no adhesion, ceacal anterior wall and parietal periton with whole abdominal wall including all layers of except from skin excised for pathologic evaluation.Results: After macroscopic evaluation scores assessed, there were statistically significant difference between three groups (intraperitoneal rapamycin, oral-systemic rapamycin, control)(p=0.002). There were no statistically significant difference between intraperitoneal rapamycin and oral-systemic rapamycin groups(p=0.062). There were statistically significant difference between intraperitoneal rapamycin and control groups(p=0.001). There were no statistically significant difference between oral-systemic rapamycin and control groups(p=0.021).Conclusion: This study showed that in an rat model intraperitoneal rapamycin administration has significant effect on postoperative adhesion prevention

Benzer Tezler

  1. Tez No

    525625

    Tamoksifen verilen ratlarda deferoksamin'in intraperitoneal ve lokal uygulamasının otolog yağ grefti yaşayabilirliği üzerine etkisinin araştırılması

    Investigation of the effect of intraperitoneal and local application of deferoxamine on autologous fat graft survival in tamoxifen given rats

    BURAK YAŞAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Plastik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    UZMAN MURAT İĞDE

  2. Tez No

    775183

    Pnömoperitonyum oluşturulan ratlarda intraperitoneal magnezyum sülfat uygulamasının perioperatif inflamatuar yanıt üzerine etkilerinin araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    DENİZ KAYA BİLİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Anestezi ve ReanimasyonBaşkent Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEDİM ÇEKMEN

  3. Tez No

    434659

    Deneysel yanık modeli oluşturulan ratlarda yanık staz zonunun pentoksifilin ve milrinon kullanımıyla kurtarılması

    Recovery of the zone of stasis with pentoxifylline and milrinone in an experimental burn model using rats

    MURAT CAN MOLLAOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Genel CerrahiCumhuriyet Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KÜRŞAT KARADAYI

  4. Tez No

    12202

    Deneysel peritonitte intraabdominal adezyon oluşumuna heparin, aprotinin ve sodyum sitratın etkilerinin araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    BÜLENT ELÇİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1990

    Genel CerrahiOndokuz Mayıs Üniversitesi

  5. Tez No

    281232

    Deneysel akut pankreatit modelinde adalimumabın tedaviye olan etkinliği

    Therapeutic effectiveness of adalimumab in experimental acute pancreatitis

    FEVZİ FIRAT YALNIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıYeditepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CENGİZ PATA

Geri Dön