Geri Dön

Poliklorlu bifeniller ve vitamin e'nin tm3 leydig hücreleri üzerine etkileri

Effects of polychlorinated biphenyls and vitamine e in tm3 leydig cells

  1. Tez No: 316339
  2. Yazar: YASEMİN TUNALI AYUN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MELİKE ERKAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Biyoloji, Zooloji, Biology, Zoology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2012
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Zooloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 128

Özet

Bu çalışmada poliklorlu bifenillerin TM3 Leydig hücreleri üzerindeki sitotoksititesinin ve bir antioksidan olan Vitamin E'nin bu hasardan hücreyi koruyucu etkisinin hücre canlılığı, lipid peroksidasyonu, hidroksil radikali, antioksidan enzimler (süperoksit dismutaz, katalaz, glutatyon peroksidaz, glutatyon S-transferaz) ve steroidogenik enzimlerdeki (3ß-Hidroksisteroid dehidrogenaz ve 17ß-Hidroksisteroid dehidrogenaz) oksidatif hasar belirlenerek araştırılması amaçlanmıştır.Poliklorlu bifeniller 1930'lu yıllarda endüstriyel kullanım amacıyla üretilmeye başlanan, bir fenil molekülüne değişik sayıdaki (1 ile 10 arasında) klor iyonlarının farklı konfigürasyonlarda (orto, meta, para) bağlanmasıyla meydana gelen aromatik klorlu bileşiklerdir. Lipofilik özellikleri ve kimyasal kararlılıkları nedeniyle besin zincirinde birikerek çevresel kontaminasyona neden oldukları ve insan sağlığını tehdit etmeye başladıkları anlaşıldıktan sonra üretimleri dünyanın birçok ülkesinde yasaklanmış, bazılarında da kullanımı sınırlandırılmıştır. Ancak, birçok ülkede poliklorlu bifenil içeren endüstriyel teçhizat ve sanayi ürünleri hala kullanılmaktadır.Poliklorlu bifenillerin sebep olduğu serbest radikallerin canlıya verdiği her türlü zararda esas olduğu tespit edilmiştir. Bu zarardan korunabilmesi için yeterli miktarda antioksidan bu maddelere maruz kalan canlılar tarafından tüketildiğinde zararın aza indirilmesi sağlanabilmektedir. Bu nedenle serbest radikal reaksiyonlarının oluşmasını önleyen bir zincir kıran antioksidan olan Vitamin E hücreyi oksidatif hasardan korumaktadır.Leydig hücreleri 6, 12 ve 24 saat süreyle bazal ve LH uyarımlı koşullarda farklı dozlarda (10-16 M'dan 10-6 M'a) PCB'ye (Aroclor 1242 ve Aroclor 1260) ve bu dozlara ilave olarak antioksidant olarak vitamin E (50µM)'ye maruz bırakılmıştır. Uygulamalar sonunda Leydig hücrelerinde steroidogenic enzimler (3ß-HSD ve 17ß-HSD), lipid peroksidasyonu, hidroksil radikali ve enzimatik antioksidanlar (SOD, CAT, GPx ve GST) ölçülmüştür. Sonuçlar steroidogenic enzimler ve enzimatik antioksidanların doz ve zamana bağlı olarak azaldığını, lipid peroksidasyonu ve hidroksil radicalinin ise doz ve zamana bağlı olarak arttığını göstermiştir. Bu bulgular PCB'lerin Leydig hücrelerinde testosteron biyosentezini steroidogenik enzimleri ve antioksidan enzimleri inhibe ederek doğrudan etkilediğini ve hücrede hidroksil radikali ve lipid peroksidasyon miktarını arttırarak oksidatif hasarı teşvik ettiğini göstermektedir. Ayrıca vitamin E'nin Aroclor 1242 (A1242) ve Aroclor 1260 (A1260)'la oluşturulan toksisiteye karşı iyileştirici etkisi olduğu ortaya konulmuştur.

Özet (Çeviri)

In this study, polychlorinated biphenyls-induced cytotoxicity and the protective effect of Vitamine E which is an antioxidant supplementation from this damage on TM3 Leydig cells were purposed to research by determination of cell viability, lipid peroxidation, hydroxyl radical, oxidatif damage of antioxidant enzymes (superoxide dismutase, catalase, glutathione peroxidase, glutathione S-transferase) and steroidogenic enzymes (3ß-hydroxysteroid dehydrogenase and 17ß-hydroxysteroid dehydrogenase).Polychlorinated biphenyls are aromatic chlorinated compounds, which were begun to be manufactured in 1930s for industrial purposes, are formed as a result of chlorine ions in different numbers (ranging between 1 and 10) attached to a phenyl molecule at different configurations (ortho-, meta, para). Their production have been prohibited completely in many countries and also, its use has been restricted in some countries across the world after it was found that they cause environmental contamination when they are deposited in food chain due to their lipophilic features and chemical stability and they began to threaten human health. However, industrial equipment and industrial products containing polychlorinated biphenyl are still in the use in many countries.It was determined that free radicals caused by polychlorinated biphenyls are essential in every type of damage in an organism. Such damage in an organism, which has been made expose to these matters, may be minimized if the organism eats an antioxidant matter in sufficient amount to protect itself against this damage. Therefore, Vitamin E, which is a chain breaking antioxidant to prevent radical reactions from occurring, protects the cell against oxidative damages.Leydig cells were made expose to PCB (Aroclor 1242 and Aroclor 1260) for 6, 12 and 24 hours under basal and LH-stimulated conditions at different doses (ranging between 10-16 M and 10-6 M) and, in addition to these doses, to vitamin E (50µM) as antioxidant. After these applications, steroidogenic enzymes (3ß-HSD and 17ß-HSD), lipid peroxidation, hydroxyl radical and enzymatic antioxidants (SOD, CAT, GPx and GST) in Leydig cells were measured. The results indicated that steroidogenic enzymes and enzymatic antioxidants decreased depending on dose and time while lipid peroxidation and hydroxyl radical increased depending on dose and time. These findings indicate that PCBs directly affect testosterone biosynthesis in Leydig cells by inhibiting steroidogenic enzymes and antioxidant enzymes and encourage oxidative damage by increasing hydroxyl radical and lipid peroxidation amount. Furthermore, it was evidenced that vitamin E has a healing effect on toxicity caused by Aroclor 1242 (A1242) and Aroclor 1260 (A1260).

Benzer Tezler

  1. Aroclor 1254'e maruz kalan gebe ratlar ile yavrularında oksidatif stresin ve bu strese karşı Vitamin E'nin koruyucu etkisinin araştırılması

    Investigation of protective effect of Vitamin E and oxidative stress in pregnant rats and their pups exposure to Aroclor 1254

    AYŞE SEYRAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    BiyokimyaFırat Üniversitesi

    Biyokimya (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MİNE ERİŞİR

  2. Poliklorlu bifeniller ve pestisitlerin insan lenfosit kültüründe immünofenotip ve Th1/Th2 polarizasyonuna etkileri

    Effects of polychlorinated biphenyls and pesticides on immunophenotype and Th1/Th2 polarisation in human lymphocyte cultures

    GÖKÇEN ÖZDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    FizyolojiFırat Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SİNAN CANPOLAT

  3. Yoğurt ve kefirde fermentasyonun dioksinler, furanlar, poliklorlu bifeniller ve indikatör poliklorlu bifeniller üzerine etkisi

    Effects of fermentation on the concentrations of dioxins, furans, polychlorinated biphenyls and indicator polychlorinated biphenyls in yoghurt and kefir

    YUNUS UÇAR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    ZiraatAnkara Üniversitesi

    Süt Teknolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ATİLA YETİŞEMİYEN

  4. İzmit Körfezi'nde su, sediment, Mezgit (Gadus merlangus L.1758) ve İstavrit (Trachurus mediterraneus S.1868) balıklarında Poliklorlu Bifeniller ile DDT'nin saptanması

    Determination of polychlorinated biphenyls and DDT in water, sediment, Whiting (Gadus merlangus L.1758) and Horse mackerel (Trachurus mediterraneus S.1868) in Gulf of İzmit

    GÜL ÇELİK ÇAKIROĞULLARI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    BiyolojiAnkara Üniversitesi

    Su Ürünleri Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. SELÇUK SEÇER

  5. PAH ve OCP bileşiklerinin toprak ortamında mekânsal dağılımının belirlenmesi ve hava-toprak fazı geçişlerinin araştırılması

    Determination of spatial distribution in soil and investigation of air-soil phase transition of PAH and OCP compounds

    AIGERIM KISTAUBAYEVA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Çevre MühendisliğiYıldız Teknik Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ARSLAN SARAL