Geri Dön

FDG PET/BT ile lenfomada nodal ve ekstranodal yayılım paternleri analizi

Analysis of nodal and extranodal involvement patterns ol lymphoma with FDG PET/CT

  1. Tez No: 326242
  2. Yazar: SİNEM CANDEMİR ÖMERCİKOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SABAHAT İNANİR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2012
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nükleer Tıp Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

FDG PET/BT'nin konvansiyonel yöntemlerle saptanamayan hastalık alanlarını saptayabilmesi nedeniyle lenfomanın metabolik yayılım paternlerinin bilinmesi, PET/BT raporlamayı kolaylaştıracaktır. Lenfomada evreleme amaçlı PET/BT ile hastalığın nodal (N) ve ekstranodal (EN) metabolik yayılım paternlerini detaylı olarak incelemeyi amaçladık (37 Hodgkin lenfoma (HL), 85 non-Hodgkin lenfoma (NHL), toplam 122 hasta, 63 K, 59 E, yaş ortalaması 52 ± 18,7 yıl). Olguların %98'inde lenfoma tutulumu ile uyumlu FDG tutulumu izlendi. Negatif olguların tümü NHL idi. Hem HL, hem de NHL hastalarının yaklaşık yarısında diyaframın her iki tarafında N hastalık vardı.HL'de, en sık tutulan N alanlar servikal (%97) ve mediastinaldi (%83). N tutulum alanları; supradiyafragmatik (SD), splenik (S) ve infradiyafragmatik (İD) tutulum şeklinde azalmaktaydı. Hastaların %46'sında saptanan S tutulumunun abdominal lenf nodu (LN) tutulumu riskini artırdığı saptandı. HL'de %41 oranında EN tutulum saptandı ve en sık kemik/kemik iliği (K/Kİ), akciğer, yumuşak doku ve karaciğer tutulumu izlendi. Fokal/multifokal K/Kİ tutulumu olanlarda, diğer EN tutulum anlamlı olarak daha sık görüldü.NHL'de SD en sık servikal (%57) ve mediastinal (%51) LN izlenirken, İD mezenterik (%48), paraaortik (%47) ve pelvik (%46) LN tutulumları saptandı. EN tutulum NHL'de %56 oranında izlenirken en sık dalak, Waldeyer halkası, gastrointestinal sistem, K/Kİ, seröz yüzeyler ve yumuşak doku gözlendi. Agresif tip NHL, daha sık N ve EN tutulum ile daha yüksek FDG tutulumu gösterdiler.Sonuç olarak, PET/BT'den elde edilen metabolik veriler, HL'nin servikal LN'dan başlayarak SD ve İD nodal istasyonlarda devamlılık teorisine uyarak yayıldığını ve dalağın İD alana geçişte ilk nodal istasyon gibi davrandığını desteklemektedir. HL'de EN tutulum azımsanmayacak oranlarda gözlenebilmektedir. NHL'de ise tüm nodal alanlar benzer oranlarda tutulabildiğinden, SD ve İD nodal alanlar dikkatle, tek tek gözden geçirilmelidir. Özellikle agresif lenfomalarda EN tutulumun yaygınlığı nedeniyle; S, Waldeyer halkası, K/Kİ gibi tutulumun sık gözlendiği bilinen alanlar dışında, yumuşak doku ve seröz yüzeyler de dikkatle gözden geçirilmelidir.

Özet (Çeviri)

Becoming familiar with certain metabolic involvement patterns can make easier PET/CT readings since FDG PET/CT frequently detects disease sites that were overlooked by conventional methods. In this study, we aimed to analyse nodal (N) and extranodal (EN) metabolic involvement patterns of PET/CT in lymphoma patients at initial staging (37 patients with Hodgkin lymphoma (HL) and 85 patients with non-Hodgkin lymphoma (NHL), total number of 122 patients, 63 female, 59 male, mean age, 52 ± 18,7 years).Ninety eight percent of the patients had FDG avid lesions. All the negative cases were patients with NHL. Almost half of the patients with HL or NHL had N disease at both sides of the diaphragm. The most commonly involved lymph nodes were cervical (97%) and mediastinal (93%) in HL. The sites of nodal involvement were supradiaphragmatic (SD), splenic (S) and infradiaphragmatic (ID), in decreasing orders of involvement. Splenic involvement (46%) increased the risk for the involvement of abdominal lymph nodes (LN). EN involvement was observed in 41% of the patients with HL. Most common EN sites were bone/bone marrow (B/BM), lung, soft tissue and liver. In patients with focal/multifocal B/BM activity, other sites of EN involvement were observed more frequently.In NHL, the most common SD sites were cervical (57%) and mediastinal (51%) nodes; whereas most common ID sites were mesenteric (48%), paraaortic (47%) and pelvic (46%) LNs. EN involvement was present in 56% of the patients in NHL, most commonly in spleen, Waldeyers ring, gastrointestinal system, B/BM, serous layers and soft tissue. Aggressive NHLs more frequently presented with N and EN disease and a higher FDG uptake.In conclusion, metabolic data obtained from PET/CT supports that HL arises from cervical LNs and spreads to SD and ID sites according to the theory of continuity, as the spleen acts as the first N station for ID spread. In HL, an unexpected high rate of EN involvement could be observed. In NHL, as all the N sites can be involved with similar rates, each SD and ID nodal station should be carefully reviewed. Beside the known frequent involvement sites as S, Waldeyers ring and B/BM, soft tissue and serous layers should also be carefully observed due to high prevalence of EN involvement, especially in aggressive NHL sub-types.

Benzer Tezler

  1. Non-Hodgkin lenfomada FDG PET/BT görüntülemenin hasta evrelemesinde, tedaviye yanıtın değerlendirilmesinde ve yeniden evrelemede rolü

    The role of FDG PET/CT scan in staging, evaluation of treatment response and restaging in patients with non-Hodgkin?s lymphoma

    GÜLİZ DURAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Radyoloji ve Nükleer TıpGaziantep Üniversitesi

    Nükleer Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA YILMAZ

  2. Pediatrik lenfoma grubunda tedaviye yanıtın değerlendirilmesinde F-18 FDG pet-BT'nin rolü: Retrospektif ön sonuçlar

    Role of F-18 FDG pet-CT in assessment of therapy response in pediatric lymphoma group- Retrospective first results

    NESLİHAN ÇETİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    OnkolojiEge Üniversitesi

    Nükleer Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEYNEP BURAK

  3. Hodgkin ve non hodgkin lenfoma tanılı hastalarda PET görüntülemenin BT verileri kullanılarak radiomics analizi ile patolojik subtiplerin karşılaştırılması

    Comparison of pathological subtypes using data derived from CT radiomics analysis of fdg PET-CT in patients with hodgkin or non hodgkin lymphoma

    HASAN ERTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Radyoloji ve Nükleer Tıpİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BAŞAK ATALAY

  4. Pediatrik hodgkin lenfomada 18F FDG pet-BT'nin yeri

    Role of 18 F FDG pet-CT in pediatric hodgkin lymphoma

    EMİNE GÖKNUR IŞIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Radyoloji ve Nükleer Tıpİstanbul Üniversitesi

    Nükleer Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEHER NİLGÜN ÜNAL