Geri Dön

Asetebular revizyonlarda kullanılan antiprotrüzyo kafeslerin ve asetebular çatı halkalarının orta ve uzun dönem sonuçları

Mid and long term results of the antiprotrusio cage and acetabular rings used in acetabular revision

PDF İndir

  1. Tez No: 337340
  2. Yazar: MUHAMMED TAHA DEMİR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NEJAT GÜNEY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 104

Özet

Nisan 1988-Aralık 2007 tarihleri arasında, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde, kalça artroplastisi sonrası 74 hastanın 74 kalçasına asetabular çatı halkası (AÇH) ve Burch-Schneider antiprotrüzyo kafes (B-SAPC) uygulandı. Bu hastaların 19'u zaman içinde takipten çıktı ve son kontrollerde telefonla ulaşılamadı. Takip süresinde miyokart enfarktüsü nedeniyle ölen 2 hasta, enfeksiyon nedeniyle dezartikülasyon yapılan 1 hasta ve çalışmaya katılmak istemeyen 1 hasta değerlendirme dışı bırakıldı. Çalışmaya dahil edilen 51 hastanın 51 kalçasına 33 AÇH ve 18 B-SAPC uygulaması yapıldı. Asetabular hasarlar Amerikan Ortopedi Cerrahları Akademisi Sistemine (AAOS) göre sınıflandırıldı.AÇH uygulanan hastaların 25'i kadın 8'i erkek olup bu hastaların ortalama yaşı 64,9 (43-83) olarak belirlendi. Bu gruba alınan 33 olgunun takip süreleri 4 yıl ile 23 yıl arasında değişmekte olup ortalama takip 8,93±4,10 yıl olarak saptandı. AAOS sınıflamasına göre; 16 hasta tip 1, 5 hasta tip 2, 12 hasta tip 3 defekt olarak belirlendi. Bu gruptaki hastaların ilk artroplasti yapılma nedenlerinin 18 osteoartroz, 9 gelişimsel kalça displazisi, 2 romatoit artrit, 2 ankilozan spondilit, 2 asetabulum kırığı olduğu görüldü. Revizyon artroplasti endikasyonlarının 28 hastada aseptik gevşeme, 1 travma sonrası protez çevresi kırık, 1 TKP luksasyonu, 3 hastada implant yetmezliği ve 1 hastada septik gevşeme olduğu görüldü. AÇH uygulananlarda 26 hastaya sadece spongioz chips allogreft, 1 hastaya sadece femur başı allogrefti, 2 hastaya femur başı allogrefti ve spongioz chips allogreft, 4 hastaya sadece otogreft kullanıldı.B-SAPC uygulanan hastaların 16'sı kadın 2'si erkekti. Bu hastaların ortalama yaşı 62,1 (39-82) olarak belirlendi. Bu gruba alınan 18 olgunun takip süreleri 4 yıl ile 12 yıl arasında değişmekte olup ortalama takip 7,06±2,39 yıl olarak saptandı. Revizyona giden hastaların ilk artroplasti yapılma nedenlerinin 9 osteoartroz, 8 gelişimsel kalça displazisi, 1 romatoit artrit olduğu görüldü. Bu gruptaki hastaların revizyona gitme nedenlerinin 10 hastada aseptik TKP gevşemesi, 2 hastada travma sonrası protez çevresi kırık, 3 hastada TKP luksasyonu, 1 hastada implant yetmezliği, 2 hastada travma sonrası protez çevresi kırık olduğu belirlendi. AAOS sınıflamasına göre; 1 hasta tip 1, 5 hasta tip 2, 12 hasta tip 3 defekt olarak belirlendi. B-SAPC uygulananlarda 5 hastaya sadece spongioz chips allogreft, 5 hastaya sadece femur başı allogrefti, 8 hastaya femur başı allogrefti ve spongioz chips allogrefti kullanıldı.AÇH uygulanan hastaların son kontrollerde ortalama harris skoru 84,6 olarak belirlendi. 29 olguda başarı görülürken (%87,9), 4 olguda başarısızlık gözlenmiştir (2 aseptik gevşeme, 1 septik gevşeme, 1 dislokasyon). Ortalama sağkalım süresi 18,26±1,82 yıldır. En son başarısızlık 11. yılda görülmüş olup; bu yıldaki kümülatif başarı oranı %68.1, standart hatası %14,7'dir. Asetabular revizyon çalışmasında Kaplan Meier 5 yıllık sağ kalım oranı %95.9, 10 yıllık sağkalım oranı %68,5 olarak hesaplanmıştır. Revizyon öncesi 4 kalçada görülen heterotropik ossifikasyon revizyon sonrası 6 kalçada gözlendi. Hasta memnuniyetleri; 16 hasta çok iyi, 12 hasta iyi, 3 hasta orta, 2 hasta kötü olarak görüş bildirdi.B-SAPC uygulanan hastalarda, son kontrollerde ortalama haris skoru 79,1 olarak belirlendi. Toplam 18 olgudan 15'inde başarı görülürken (%83,3), 3 olguda başarısızlık gözlenmiştir ( 2 aseptik gevşeme, 1 dislokasyon ). Ortalama sağkalım süresi 10,72±0,67 yıldır. En son başarısızlık 8. yılda görülmüş olup; bu yıldaki kümülatif başarı oranı %78.4, standart hatası %11,6'dır. Kaplan Meier 3 yıllık sağkalım oranı %87,5, 6 yıllık sağ kalım oranının %77,7 olarak hesaplanmıştır. Hasta memnuniyetleri; 6 hasta çok iyi, 6 hasta iyi, 3 hasta orta, 3 hasta kötü olarak görüş bildirdi.AÇH kullanılan 33 hasta, AAOS asetabular kemik defekti sınıflamasına göre ayrıldığında, son kontrollerde ortalama haris skorları; tip 1'de 87, tip 2'de 87, tip 3'de 77 olarak saptandı. Bu sonuçlara göre AÇH'ların tip 3 defektlerde başarısının azaldığı görüldü. Bu hastalara B-SAPC uygulamayı öneriyoruz.B-SAPC ve AÇH orta ve uzun dönem kullanımında aldığımız sonuçları literatürdeki diğer çalışmalarla karşılaştırdığımızda tatmin edici ve genel olarak başarılı olarak görüyoruz. Kemik yetmezliği olan asetabular revizyonlarda B-SAPC ve AÇH kullanımını öneriyoruz.

Özet (Çeviri)

Between april 1988 and december 2007, at İstanbul Universty Cerrahpaşa Faculty Of Medicine, Departmant of Ortrophedics and Traumatology, 74 hips of 74 patiens that have underwent total hip joint arhroplasty operation previously, have applied acetabular roof ring and Burch- Schneider Antiprotrusio cages. 19 of these patiens were out of folow up and at the last control they can?t been reached by telephones. During the follow up 4 patiens were excluded of the evaluation since 2 of them died due to myocardial infarction, 1 of them has underwent desarticulation because of infection, and one of them didn?t want to join the study. 51 hip joints of 51 patients that included this study, and 33 of them were applied ARR and 18 B-SAPC. Acetabular damages have been classified according to AOSS system.25 of the patients which applied ARR, were female and 8 of them were male. In this group, mean age was 64,9 (43-83) and range of follow-up period was between 4 and 23 years, mean follow-up established as 8,9+/-4.90 years. 16 patients classified as type 1 defect, 5 patients classified as type 2 defect and 12 patients classified as type 3 defect according to AAOS classification system. In this group primary total hip joint arthroplasty indication were osteoarthritis (18 patients), developmental hip dysplasy (9 patients), rheumatoid arthritis (2 patients) anchylosing spondilytis (2 patients) and acetabular fracture (2 patients). Revision arthroplasty indications were aceptic loosening in 28 patients, periprosthetic fracture following trauma in 1 patient, total hip joint arthroplasty luxation in 1 patient, implant failure in 3 patients and septic loosening in 1 patient. In 26 of ATRR applied patients only spongious chips allogrefts, in 1 of ARR applied patient only femoral head allogreft in 2 of ARR applied patients spongious chips together with femoral head allograft and in 4 patients only autograft was used.In B-SAPC applied patients, 16 of them were female and 2 of them were male. The mean age of these patients was established as 62,1 (39-82). Follow-up period of this group was changing between 4 and 12 years, but mean follow-up was 7.06 +/- 2.39 years. In this group primary total hip joint arthroplasty indication were osteoarthritis (9 patients), developmental hip dysplasy (8 patients) and rheumatoid arthritis (1 patients). Revision arthroplasty indications were aceptic loosening in 10 patients, periprosthetic fracture following trauma in 2 patient, total hip joint arthroplasty luxation in 3 patient and implant failure in 1 patients. 1 patients classified as type 1 defect, 5 patients classified as type 2 defect and 12 patients classified as type 3 defect according to AAOS classification system. In 5 of B-SAPC applied patients only spongious chips allogrefts, in 5 of B-SAPC applied patient only femoral head allogreft in 8 of B-SAPC applied patients spongious chips together with femoral head autograft was used.In the last controls of the patients which were applied ARR, mean Harris Hip Score was established as 84,6. It is assumed that 29 cases were succesfull (%87,9) and 4 cases were unsuccessfull (2 aseptic loosening, 1 septic loosening, 1 dislocation). Mean overall survival was 18.26 +/- 1.82 years. The failure was seen in eleventh year and in this year cumulative success ratio was %68,1, standart error was %14,7. In this study Kaplan-Meier 5 years survive rate calculated as %95,9, 10 years calculated as %68,5. Heterotrophic ossification which have been observed in 4 patients before revision, have been observed in 6 hip joints after revision. Patient satisfaction; was exellent in 16 patients, good in 12 opatients, moderate in 3 patients and poor in 2 patients.In the last controls of the patients which were applied B-SAPC, mean Harris Hip Score was established as 79,1. It is assumed that 15 cases were succesfull (%83,3) and 3 cases were unsuccessfull (2 aseptic loosening, 1 dislocation). Mean overall survival was 10.72 +/- 0.67 years. The failure was seen in eighth year and in this year cumulative success ratio was %78,4, standart error was %11,6. In this study Kaplan-Meier 3 years survive rate calculated as %87.5, 6 years calculated as %77.7. Patient satisfaction; was exellent in 6 patients, good in 6 opatients, moderate in 3 patients and poor in 3 patients.33 patients operated with the acetabular roof ring technique, when distributed according to AOSS classification, had Haris hip score values as following: 87 in type 1, 87 in type 2, 77 in type 3. Those results indicate that acetabular roof ring technique is less susccesfull in type 3 for whom we suggest Burch-Schneider antiprotrusio cage.Our mid and longterm results for B-SAPC and ARR seem satisfying and mainly succesfull when compared to other studies in the litterature. We suggest B-SAPC and ARR as techniques to be chosen for patients with unsufficient acetabular bone reserve.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    336406

    Gelişimsel kalça displazisi zemininde oluşan sekonder koksartrozda uygulanan total kalça artroplastisi orta-uzun dönem sonuçları

    Miidle-long term results of total hip replacement which had applied for secondary coxarthrosis due to developmental hip displasia

    NAZMİ BÜLENT ALP

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FAHRİ ERDOĞAN

  2. Tez No

    362750

    Eskişehir ve yöresinde 0-16 yaş grupları arasında femur inklinasyon, anteversiyon, asetebular indeks ve Wiber'gin ce açı değerleri

    Başlık çevirisi yok

    MAHMUT BÜYÜKTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1986

    Ortopedi ve TravmatolojiAnadolu Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

  3. Tez No

    513530

    Gelişimsel kalça displazisi nedeniyle total kalça artroplastisi uygulanan hastalarda çıkık risk faktörlerinin araştırılması

    Investigation of dislocation risk factors in patients with total hip arthroplasty due to developmental hip dysplasia

    CEM YETKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TİMUR YILDIRIM

  4. Tez No

    242384

    Crowe Tip 3 ve Tip 4 gelişimsel kalça displazisi zemininde gelişen koksartrozlarda total kalça protezi uygulamalarımız

    Our total hip arthroplasty surgeries in Crowe Type III and Type IV coxarthroses following developmantal hip dysplasia

    BÜLENT KÖKSAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Ortopedi ve TravmatolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. T. NEDİM KARAİSMAİLOĞLU

  5. Tez No

    665082

    Erişkin asetabular displazili hastalarda periasetabular osteotomi operasyonunun sonuçlarının klinik ve radyolojik değerlendirmesi

    Clinical and radiological evaluation of the results of periacetabular osteotomy operation in adult patients with acetabular dysplasia

    OĞUZHAN ÇETİNARSLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Ortopedi ve TravmatolojiManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN SERHAT YERCAN

Geri Dön