The assessment of a new relationship between form and structure in digital architectural design after 1990's
1990'lardan sonra, dijital mimari tasarımda form ve strüktür arasındaki yeni ilişki biçimi üzerine bir değerlendirme
- Tez No: 342936
- Danışmanlar: DR. ÜLKÜ İNCEKÖSE
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2013
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü
- Enstitü: Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Bölümü
- Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 160
Özet
1960'lı yılların başlarından itibaren, mimarlar mimari tasarım süreçlerinde bilgisayarları kullanmaktadırlar. Önceleri, mimarlar bilgisayarları sunum ve modelleme amaçlı birer tasarım aracı olarak kullandılar. Fakat 1990'lı yılların başlarından itibaren, mimarlar bilgisayarları tüm tasarım ve üretim süreçlerinin içinde geliştiği bir tasarım ortamı olarak kullanmaya başladılar. Dijital teknolojiler, mimarların dijital tasarım ortamlarında birçok farklı form tasarlamasına olanak sağladı ve böylece form odaklı tasarım süreçleri ortaya çıktı. Mimarlar çoğunlukla form yaratma kaygısı üzerine yoğunlaştı. Fakat bu form odaklı tasarım yaklaşımı, inşa edilebilirlik problemini de beraberinde getirdi. Karmaşık geometrik düzenlere sahip formlar, uygun strüktürel sistemler bulma yolunda mühendisleri zorladı. Mimarlar ve mühendisler, bütüncül bir mimari ve strüktürel tasarım süreci üzerinde çalışmaya başladılar ve inşa edilebilirlik probleminin üstesinden gelmek için farklı strüktürel sistem önerileri ürettiler. Bu tasarım süreci ve öneriler farklı form-strüktür ilişkileri tanımladı. Bu tezin amacı; dijital tasarım süreçlerindeki form-strüktür ilişkilerini, inşa edilebilirlik problemine odaklanarak açığa çıkarmaktır. İnşa edilebilirlik problemi strüktürel sistem tasarımıyla ilişkilidir. Böylece bu tez, mimari tasarımların/formların nasıl gerçekleştirildiğini ve inşa edildiğini anlamak için strüktürel sistemlerin tasarım, üretim ve inşa süreçlerini incelemektedir. Tasarımdan üretime kadar geçen tüm süreçteki modelleri, araçları, strüktürel sistemler çözümlerini, üretim ve inşaat yöntemlerini araştırmaktadır. Bu araştırma her biri sayısal ortamda tasarlanmış ve sayısal teknolojiler yardımıyla inşa edilmiş örnekler üzerinden yapılmıştır. Her bir örnek farklı bir model, araç, strüktürel sistem ve farklı bir form-strüktür ilişkisi tanımlayan bir tasarım sürecine örnek oluşturmaktadır.
Özet (Çeviri)
From the beginning of 1960's, architects are using computers in architectural design processes. Initially, architects used them as design tools for representation and modelling purposes. However from the beginning of 1990's, architects started to use computers as design mediums where the whole design process evolves starting from design ideation to construction. Digital technologies enabled architects to design wide range of forms in digital design environments and therefore, form-based design processes appeared. Architects mostly focused on form generation concerns. However, this form based approach brought forth problems in relation to constructability. Complex irregular forms challenged engineers to find optimal structural solutions. Architects and engineers started to work on a unified architectural and structural design process and offered new structural system solutions with the help of digital technologies for overcoming the constructability problem. This process and solutions presented different form-structure relationships. The main aim of this thesis is to reveal the form-structure relationships in digital design processes focusing on constructability of digitally designed forms. Constructability is related to structural system design. Therefore, this thesis examines design, manufacturing and construction processes of structural systems to understand how architectural designs/forms are realized and constructed. It examines the whole process of design to construction of structural systems including models, tools, structural system solutions, and fabrication and construction methods. The examination is done over case studies which are digitally designed and constructed building examples. Each case study exemplifies a different model, tool, structural system and design process which also defines a different type of form-structure relationship.
Benzer Tezler
- Günümüz heykel sanatında soyut form ve malzeme ilişkisi
The relation of abstract form and material in contemporary art of sculpture
HÜLYA BAKKAL
Sanatta Yeterlik
Türkçe
2019
Güzel SanatlarMarmara ÜniversitesiHeykel Ana Sanat Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ NURETTİN BEKTAŞ
- Enerji verimliliğinin kent ölçeğinde planlanması ve mekan ile etkileşimi Milas örneği
Planning energy efficiency in urban scale, it's interaction with urban form Milas case
KEREM BEYGO
Doktora
Türkçe
2017
Enerjiİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MEHMET ALİ YÜZER
- Performans yönetimi için dinamik bir stratejik kontrol modeli
A Dynamic strategic control model for performance management
SEÇKİN POLAT
Doktora
Türkçe
1992
Endüstri ve Endüstri Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiPROF. DR. MEHMET HALUK ERKUT
- Toplu konut alanlarında biçimsel yapının mekan dizimi yöntemiyle değerlendirilmesi: Eskişehir örneği
Evaluation of morphological structure in mass housing area by space syntax method: Eskişehir case
OSMAN TUTAL