Geri Dön

The assessment of a new relationship between form and structure in digital architectural design after 1990's

1990'lardan sonra, dijital mimari tasarımda form ve strüktür arasındaki yeni ilişki biçimi üzerine bir değerlendirme

  1. Tez No: 342936
  2. Yazar: YELİN DEMİR
  3. Danışmanlar: DR. ÜLKÜ İNCEKÖSE
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Mimarlık, Architecture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2013
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü
  10. Enstitü: Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Mimarlık Bölümü
  12. Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 160

Özet

1960'lı yılların başlarından itibaren, mimarlar mimari tasarım süreçlerinde bilgisayarları kullanmaktadırlar. Önceleri, mimarlar bilgisayarları sunum ve modelleme amaçlı birer tasarım aracı olarak kullandılar. Fakat 1990'lı yılların başlarından itibaren, mimarlar bilgisayarları tüm tasarım ve üretim süreçlerinin içinde geliştiği bir tasarım ortamı olarak kullanmaya başladılar. Dijital teknolojiler, mimarların dijital tasarım ortamlarında birçok farklı form tasarlamasına olanak sağladı ve böylece form odaklı tasarım süreçleri ortaya çıktı. Mimarlar çoğunlukla form yaratma kaygısı üzerine yoğunlaştı. Fakat bu form odaklı tasarım yaklaşımı, inşa edilebilirlik problemini de beraberinde getirdi. Karmaşık geometrik düzenlere sahip formlar, uygun strüktürel sistemler bulma yolunda mühendisleri zorladı. Mimarlar ve mühendisler, bütüncül bir mimari ve strüktürel tasarım süreci üzerinde çalışmaya başladılar ve inşa edilebilirlik probleminin üstesinden gelmek için farklı strüktürel sistem önerileri ürettiler. Bu tasarım süreci ve öneriler farklı form-strüktür ilişkileri tanımladı. Bu tezin amacı; dijital tasarım süreçlerindeki form-strüktür ilişkilerini, inşa edilebilirlik problemine odaklanarak açığa çıkarmaktır. İnşa edilebilirlik problemi strüktürel sistem tasarımıyla ilişkilidir. Böylece bu tez, mimari tasarımların/formların nasıl gerçekleştirildiğini ve inşa edildiğini anlamak için strüktürel sistemlerin tasarım, üretim ve inşa süreçlerini incelemektedir. Tasarımdan üretime kadar geçen tüm süreçteki modelleri, araçları, strüktürel sistemler çözümlerini, üretim ve inşaat yöntemlerini araştırmaktadır. Bu araştırma her biri sayısal ortamda tasarlanmış ve sayısal teknolojiler yardımıyla inşa edilmiş örnekler üzerinden yapılmıştır. Her bir örnek farklı bir model, araç, strüktürel sistem ve farklı bir form-strüktür ilişkisi tanımlayan bir tasarım sürecine örnek oluşturmaktadır.

Özet (Çeviri)

From the beginning of 1960's, architects are using computers in architectural design processes. Initially, architects used them as design tools for representation and modelling purposes. However from the beginning of 1990's, architects started to use computers as design mediums where the whole design process evolves starting from design ideation to construction. Digital technologies enabled architects to design wide range of forms in digital design environments and therefore, form-based design processes appeared. Architects mostly focused on form generation concerns. However, this form based approach brought forth problems in relation to constructability. Complex irregular forms challenged engineers to find optimal structural solutions. Architects and engineers started to work on a unified architectural and structural design process and offered new structural system solutions with the help of digital technologies for overcoming the constructability problem. This process and solutions presented different form-structure relationships. The main aim of this thesis is to reveal the form-structure relationships in digital design processes focusing on constructability of digitally designed forms. Constructability is related to structural system design. Therefore, this thesis examines design, manufacturing and construction processes of structural systems to understand how architectural designs/forms are realized and constructed. It examines the whole process of design to construction of structural systems including models, tools, structural system solutions, and fabrication and construction methods. The examination is done over case studies which are digitally designed and constructed building examples. Each case study exemplifies a different model, tool, structural system and design process which also defines a different type of form-structure relationship.

Benzer Tezler

  1. Günümüz heykel sanatında soyut form ve malzeme ilişkisi

    The relation of abstract form and material in contemporary art of sculpture

    HÜLYA BAKKAL

    Sanatta Yeterlik

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Güzel SanatlarMarmara Üniversitesi

    Heykel Ana Sanat Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ NURETTİN BEKTAŞ

  2. Enerji verimliliğinin kent ölçeğinde planlanması ve mekan ile etkileşimi Milas örneği

    Planning energy efficiency in urban scale, it's interaction with urban form Milas case

    KEREM BEYGO

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Enerjiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MEHMET ALİ YÜZER

  3. Performans yönetimi için dinamik bir stratejik kontrol modeli

    A Dynamic strategic control model for performance management

    SEÇKİN POLAT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    Endüstri ve Endüstri Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF. DR. MEHMET HALUK ERKUT

  4. Veri tabanına dayalı müşteri takip sistemi ve uygulaması

    Başlık çevirisi yok

    MUSTAFA ÖZER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    İşletmeİstanbul Teknik Üniversitesi

    YRD. DOÇ. DR. ORHAN KURUÜZÜM

  5. Toplu konut alanlarında biçimsel yapının mekan dizimi yöntemiyle değerlendirilmesi: Eskişehir örneği

    Evaluation of morphological structure in mass housing area by space syntax method: Eskişehir case

    OSMAN TUTAL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF.DR. FULİN BÖLEN