Relaps/refrakter lenfomalı olgularda ESHAP ve DHAP kurtarma kemoterapi rejimlerinin hematolojik toksisite ve transfüzyon gereksinimi açısından retrospektif analizi
Retrospevtive analysis of hematologic toxicity and transfusion requirements of the ESHAP and DHAP salvage chenotherapy regimens in relaps/refractory lymphoma cases
- Tez No: 349547
- Danışmanlar: PROF. DR. İHSAN KARADOĞAN
- Tez Türü: Tıpta Yan Dal Uzmanlık
- Konular: Hematoloji, Hematology
- Anahtar Kelimeler: Lenfoma, DHAP, ESHAP, Toksisite, Lymphoma, DHAP, ESHAP, Toxicity
- Yıl: 2011
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Hematoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 44
Özet
Bu çalışmanın amacı Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde relaps/refrakter lenfomalı olgularda sık kullanılan farklı iki platin temelli kemoterapi rejimini (DHAP, ESHAP) hematolojik ve hematolojik olmayan toksisiteler açısından incelemektir. AÜTF İç Hastalıkları Anabilim Dalı Hematoloji Bilim Dalı'nda Ocak 2000 ile Temmuz 2010 tarihleri arasında takip edilen HL ve NHL tanılı, kurtarma kemoterapisi olarak DHAP ve ESHAP uygulanan 51 hasta (33 ESHAP, 18 DHAP) değerlendirildi. Bu hastalara toplam 153 siklus (91 siklus ESHAP, 62 siklus DHAP) kurtarma kemoterapisi uygulandı. Hematoloji Bilim Dalı kayıtları, Hastane Arşivi ve elektronik hasta dosya sistemi MEDİHASTA programı kullanılarak retrospektif inceleme yapıldı. Ağır (grade 3-4) hematolojik toksisite gelişimi açısından gruplar arasında anlamlı bir fark saptanmadı. Trombosit transfüzyonu 28 (%55) hastada ve eritrosit transfüzyonu 27 (%53) hastada uygulandı. FEN 11 (%21.5) hastada gelişti. Hiçbir hastada tedavi ilişkili ölüm gözlenmedi. Tek değişkenli analizde renal toksisite, trombosit transfüzyon sayısı, FEN ve TNTG DHAP grubunda daha sık görüldü.“Multivariate logistic regression”analizinde ise DHAP grubunda olmak renal toksisite gelişimi açısından bağımsız bir risk faktörü olarak saptanırken (p=0.03), trombosit transfüzyon sayısı, FEN ve TNTG istatistik anlamlılığını yitirdi. Birinci siklus aralığı yatarak tedavi uygulananlarda ayaktan tedavi uygulanlara göre ve ESHAP grubunda DHAP grubuna göre anlamlı olarak daha uzun bulundu (sırasıyla p=0.03 ve p=0.0082). İki grup arasında toplam yanıt açısından DHAP lehine olan anlamlı fark tanı, kurtarma tedavisi siklus sayısı ve kurtarma tedavisi öncesi hastalık durumu (primer dirençli/erken relaps) gibi faktörlere göre ayarlama yapıldığında da anlamlılığını korudu (p= 0.04). Ortanca sağkalım açısından iki grup arasında anlamlı bir fark saptanmadı. Sonuç olarak, DHAP rejiminin ayaktan zamanında uygulanabilmesi etkinliğinin ESHAP rejimine göre daha üstün olmasını açıklıyor olabilir. Yeterli sayıda yatak kapasitesi bulunmayan hematoloji kliniklerinde zamanında kemoterapi uygulanamayan hastalarda ayaktan DHAP rejimi tercih edilebilir. Hematolojik ve hematolojik olmayan toksisite profili ESHAP rejimi ile benzer olmasına rağmen özellikle potansiyel renal toksisite göz önünde bulundurulmalıdır.
Özet (Çeviri)
The aim of the study was to determine the hematologic and non hematological toxicity of two different platinum based chemotherapy, frequently used in relaps/refractory lymphoma cases in Akdeniz University School of Medicine Hospital. We evaluated 51 HL and NHL patients who were treated with DHAP and ESHAP salvage chemotherapy regimens (33 ESHAP, 18 DHAP) during the period from January 2000 to July 2010 in Hematology Discipline of Akdeniz University School of Medicine. These patients had totally 153 cycles salvage chemotherapy regimens (91 cycles of ESHAP, 62 cycles of DHAP). Datas were collected from Hematology Discipline recordings, hospital archive and electronic patient file system MEDIHASTA as a retrospective investigation. There is no significant differences in serious hematologic toxicities (grade 3-4). Platelet transfusions in 28 (55%) patients and red blood cell transfusions in 27 (53%) patients are performed. Febril neutropenia occured in 11 (21.5%) patients. Treatment related death was not seen in any patient. With univariate analysis renal toxicity, platelet transfusion frequency, febril neurtopenia and treatment delay due to toxicity were seen more in DHAP group. With the multivariate logistic regression analysis being in DHAP group is found as an independent risk factor for renal toxicity (p=0.03) however the number of platelet transfusion, febril neutropneia, treratment delay due to toxicity have lost their statistic significance. First cycle interval in inpatient group compared to outpatient group and in ESHAP group compared to DHAP group were found significantly longer (p=0.03 and p=0.0082 respectively). Considering the diagnosis, the number of salvage chemotherapy cycles and the response state to initial regimen before the salvage treatment (primary resistant and early relaps) factors, significance is remained firm in DHAP group's favour for total response (p=0.04). There was no significant difference between two groups (ESHAP and DHAP) in terms of median survival (p=0.6). As a result, the efficiency of DHAP regimen superior to ESHAP regimen may be explained by the outpatient treatment on exact time. Outpatient DHAP regimen may be chosen in patients who can not take chemotherapy on time in hematology clinics having insufficient bedspace. Although hematologic and non hematologic toxicity profil is similar to ESHAP regimen, renal toxicity possibility should be considered.
Benzer Tezler
- Relaps/refrakter lenfoma hastalarında kurtarma kemoterapi rejimlerinin retrospektif değerlendirmesi
Retrospective evaluation of salvage chemotherapy regimens on relaps/refractory lymphoma patients
SERDAR YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
HematolojiDokuz Eylül Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜNER HAYRİ ÖZSAN
- Hodgkin lenfoma olgularının klinik, patolojik, prognostik özelliklerinin ve tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi
Clinical, pathological, prognostic characteristics of hodgkin lymphoma cases and evaluation of the treatment results
BÜLENT VATANSEVER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
HematolojiSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. OKTAY BİLGİR
- Relaps / refrakter hodgkin lenfomalı olgularda ICE ve IIVP kurtarma tedavilerinin etkinlik ve toksisite açısından değerlendirmesi
Efficacy and toxicity of ICE (Ifosfamide, Carboplatin, Etoposide) and IIVP (Ifosfamide, Idarubicin, Etoposide) salvage chemotherapy regimen in relapsed/refractory hodgkin lymphoma
ÇAĞATAY ARSLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
OnkolojiHacettepe Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EVREN ÖZDEMİR
- Lenfoma ve multipl myelom hastalarında otolog kemik iliği nakli sonrası fungal infeksiyon gelişme sıklığı, nedenleri ve tedavisi
Prevalence, predictive factors and treatment of fungal infections in the patients with lymphoma and multiple myeloma after autologous stem cell transplantation
ÇAĞLAR ÜNAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Hematolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELİHA NALÇACI
- Kocaeli Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi'nde 2001-2014 yılları arasında akut lenfoblastik lösemi tanısı almış çocuk hastalarda tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
DUYGU KÖSE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
HematolojiKocaeli ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NAZAN SARPER