Sanayi domatesinde azot, fosfor ve potasyumlu gübrelerin verim ve kaliteye etkileri
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 35875
- Danışmanlar: PROF. DR. NEVİN ERYÜCE
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1994
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ege Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Toprak Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 143
Özet
\ 86 ÖZET Bu araştırma Ege bölgesinde sanayi tipi domates üretimi alanları içinde yer alan Manisa'da iki yıl üst üste kurulan azotlu, fosforlu ve potasyumlu gübre denemelerinde; mineral gübrelemenin verim, verim öğesi olan meyve ağırlığı, kalite (pH, yoğunluk, suda erir kuru madde, titre edilebilir asitlik, renk, vitamin c) ve meyvenin % besin maddesi miktarları üzerine olan etkilerini saptamak, besin elementi alınımı ile gübre seviyeleri arasındaki ilişkiyi bulmak amacıyla yürütülmüştür. Araştırma bulgularına göre elde edilecek verilerin değerlendirilmesi sonucunda sanayi domatesi için belirlenecek olan en uygun gübre dozları; hem maliyeti hem de ürün ve kaliteyi olumlu yönde etkileyecek şekilde sanayi domatesi için bilinçli ve dengeli bir gübreleme yapılmasını sağlayacaktır. Bu amaçla iki yıl süre ile gerçekleştirilen çalışmada, her yıl birer adet toprak, birinci elde her parselden tesadüfen alınan yaklaşık birer kg meyveden oluşan 75'er meyve olmak üzere toplam iki toprak ve 150 meyve örneği üzerinde sözü edilen analizler yapılmıştır. Her üç besin elementi için ayrı birer denemenin yürütüldüğü çalışmada, Rio Grande domates çeşidi kullanılmış, denemeler biri kontrol olmak üzere 5'er seviyeli olarak Tesadüf Blokları deneme desenine göre düzenlenmiştir. Her iki deneme yılında azot (N), 1/2'si amonyum sülfat, 1/2'si amonyum nitrat olarak (O, 8, 16, 24,32 kg/da N); P süperfbsfat olarak (0,4, 8,12,16 kg/da P2O5); K ise potasyum sülfat olarak (O, 8,16,24,32 kg/da K2O) verilmiş, her bir besin elementine ait denemede diğer iki element sabit miktarlarda (N= 24, P2Os=12, K2O= 24 kg/da) uygulanmış elde edilen sonuçlar aşağıdaki gibi özetlenmiştir. Denemenin uygulandığı koşullarda salçalık domates bitkisine iki yılda da verilecek azot miktarı 24 kg/da N, fosfor 8 kg/da P2O5 ve potasyum miktarı ise birinci deneme yılında 8 kg/da, ikinci deneme yılında 24 kg/da K2O olarak saptanmış, her iki deneme yılında da verim öğesi olan 10 meyve ağırlığı bakımından en yüksek değerlere azot uygulamalasında 8 kg/da N, fosfor uygulamalarında 8 kg/da P2O5 ve potasyum uygulamalarında da 24- 32 kg/da K2O dozlarında ulaşılmıştır. Meyvenin kalite özellikleri incelendiğinde, 1991 deneme yılındaki fosfor uygulaması dışındaki diğer uygulamalarda N, P, K gübrelemesinin pH değeri üzerinde önemli etkisinin bulunmadığı belirlenmiş, tüm uygulamalarda elde edilen değerlerin pek çok araştırıcı tarafından kabul edilen sınırlar (4.2 -4.5) içinde olduğu saptanmıştır. Yoğunluk değeri bakımından azot ve potasyum uygulamalarında birinci deneme yılında önemli, ikinci deneme yılında da önemsiz etkiler belirlenmiş, azot denemesinde her iki yılda da benzer şekilde yoğunluk değerleri 16 kg/da N uygulamasına kadar artış87 göstererek kontrolün üzerinde yer alırken daha sonra bu değerin altına düşmüştür. Potasyum uygulamasında birinci deneme yılında 24 kg/da K2O, ikinci deneme yılında ise 16 kg/da K2O uygulamalarında en yüksek değerler elde edilmiştir. Fosforlu gübre uygulamalarında ise her iki deneme yılında da 4 kg/da P2O5 dozunda en yüksek yoğunluk değerleri saptanmıştır. En yüksek suda erir kuru madde miktarına azotlu gübre denemesinde her iki yılda 24 kg/da N uygulamasıyla ulaşılırken, birinci yılda, bu seviyeden sonra kontrol bulgusunun altına düştüğü gözlenmiş, fosforlu gübre uygulamalarıyla en yüksek değere 8 kg/da P2O5 seviyesinde ulaşılmış, daha sonraki uygulamalarda azalmanın başladığı gözlenmiştir. Potasyumlu gübre uygulamalarında ise, her iki deneme yılında da kontrolden itibaren sürekli artış olmakla birlikte ikinci deneme yılında son uygulamada (32 kg/da K2O) kontrolün altına düştüğü belenmiştir. Meyvenin titre edilebilir asittik değerinin azot ve potasyum artışına paralel olarak yükselmesine karşın, fosfor uygulamalarında birinci deneme yılında istatistiksel olarak önemli bulunmasa da azalma eğiliminde olduğu saptanmıştır. Meyve renk değerleri (a/b) azot denemesinin her iki yılda, fosfor denemesinde birinci, potasyum denemesinde de ikinci yılda istatistiksel yönden dozlar arasında fark bulunmaması, bu kalite ölçümünün özellikle azot ve potasyum gübrelemesi dışındaki etkenlere daha çok bağımlı olduğunu düşündürmektedir. Her iki deneme yılında 8 kg/da N, 4 kg/da P2O5 ve 24 kg/da K2O uygulamaları vitamin c yönünden uygun doz olarak bulunmuş, 8 kg/da N'un üzerindeki uygulamalar bu parametreyi kontrol bulgularının altına düşürmüştür. Gübre seviyelerinin meyve (kuru madde de) % besin maddesi miktarları üzerine etkisi ise; ikinci deneme yılında ele alınarak aşağıdaki bulgular elde edilmiştir. Artan azotlu gübre seviyelerinin meyve % N miktarına olumlu fakat % P ve %K miktarlarına olumsuz, fosforlu gübre seviyelerinin % N ve %K miktarlarına olumsuz, % P miktarlarına olumlu, potasyumlu gübre uygulamalarının da % K ve %P miktarlarına olumlu fakat % N miktarlarına olumsuz yönde etkilerinin olduğu gözlenmiştir.
Özet (Çeviri)
87..." göstererek kontrolün üzerinde yer alırken daha sonra bu değerin altına düşmüştür. Potasyum uygulamasında birinci deneme yılında 24 kg/da K20, ikinci deneme yılında ise 16 kg/da K20 uygulamalarında en yüksek değerler elde edilmiştir. Fosforlu gübre uygulamalarında ise her iki deneme yılında da 4 kg/da P205 dozunda en yüksek yoğunluk değerleri saptanmıştır. En yüksek suda erir kuru madde miktarına azotlu gübre denemesinde her iki yılda 24 kg/da N uygulamasıyla ulaşılırken, birinci yılda, bu seviyeden sonra kontrol bulgusunun altına düştüğü gözlenmiş, fosforlu gübre uygulamalarıyla en yüksek değere 8 kg/da P205 seviyesinde ulaşılmış, daha sonraki uygulamalarda azalmanın başladığı gözlenmiştir. Potasyumlu gübre uygulamalarında ise, her iki deneme yılında da kontrolden itibaren sürekli artış olmakla birlikte ikinci deneme yılında son uygulamada (32 kg/da K20) kontrolün altına düştüğü belirlenmiştir. Meyvenin titre edilebilir asitlik değerinin azot ve potasyum artışına paralel olarak yükselmesine karşın, fosfor uygulamalarında birinci deneme yılında istatistiksel olarak önemli bulunmasa da azalma eğiliminde olduğu saptanmıştır. Meyve renk değerleri (a/b) azot denemesinin her iki yılda, fosfor denemesinde birinci, potasyum denemesinde de ikinci yılda istatistiksel yönden dozlar arasında fark bulunmaması, bu kalite ölçümünün özellikle azot ve potasyum gübrelemesi dışındaki etkenlere daha çok bağımlı olduğunu düşündürmektedir. Her iki deneme yümda 8 kg/da N, 4 kg/da P205 ve 24 kg/da K20 uygulamaları vitamin c yönünden uygun doz olarak bulunmuş, 8 kg/da N'un üzerindeki uygulamalar bu parametreyi kontrol bulgularının altına düşürmüştür. Gübre seviyelerinin meyve (kuru madde de) % besin maddesi miktarları üzerine etkisi ise; ikinci deneme yümda ele alınarak aşağıdaki bulgular elde edilmiştir. Artan azotlu gübre seviyelerinin meyve % N miktarına olumlu fakat % P ve %K miktarlarına olumsuz, fosforlu gübre seviyelerinin % N ve %K miktarlarına olumsuz, % P miktarlarına olumlu, potasyumlu gübre uygulamalarının da % K ve %P miktarlarına olumlu fakat % N miktarlarına olumsuz yönde etkilerinin olduğu gözlenmiştir.88 SUMMARY The study has been carried on in Manisa Province which is one of the major tomato prodmetion areas of Turkey to find out the effect of mineral fertilization on yield and on other yield indicators such as fruit weight, fruit quality (pH, density, total soluble solids, titre table acidity, color, vitamin c) criteria and fruit mineral elements, and to determine the relation between nutritional element uptake and fertilization level. The optimum dozage of fertilizer is determined considering both the cost and quality. Nearly a kg of fruit samples have been collected from each plot, making up 75 samples for each year and a total of 150 samples for two years. Three different experiments were set up regarding N,P,K fertilizers. Each experiments set had a five levels including the control according to the random blocks sampling design. When one fertilizers was applied in levels, the other two were given in constant amounts (N= 24, P2Os = 12, K20 = 24 kg/da). Half of nitrogen was applied as ammonium sulphate and the other half as ammonium nitrate (0, 8, 16, 24, 32 kg/da N) P as triple super phospate (0, 4, 8, 12, 16 kg/da P2Os) and K as potassium sulphate ( 0, 8, 16, 24, 32 kg/da K20) As a result, the amount of N to be given to processing tomatoes was determined to be 24 kg/da N, P 8 kg/da P2Os and K 8 kg/da K20 at the first year but 24 kg/da K20 in the second year experiment In both years the fruit weigh which is the main indicator of yield was maximized at 8 kg/da N, 8 kg/da P2Os and 24 - 32 kg/da at K20 applications. After examining the fruit quality, it has been concluded that excluding the phosphorus applications the N, P, K fertilizations did not have any significant effect on pH values and the findings of the experiment were within the range of the previously obtained results (4.2-4.5). Regarding the density, significant results have been obtained from the first year experiment, while no significancy existed second year for nitrogen and potassium applications. In both years the density increased up to 24kg/da N applications being more the controls. It decreased in the further applications. In potassium applications the maximum result were obtained at 24 kg/da K20 in the first year, and at 16 kg/da K20 in the second year; in phosphorus fertilizer applications the maximum density was reached at 4 kg/da P205 application level and at three different experimental levels using nitrogen, phosphorus and potassium. The maximum total soluble solid figures were obtained at 24 kg/da N. A decrease have been recorded beyond this level in the first year while the maximum level for phosphorus was 8 kg/da P2Os in the first experiments. This value declined in the following experiments. In the potassium applications for both of the years. Although
Benzer Tezler
- Farklı plastik örtü kalınlığına sahip alçak tünellerin ve tohum ekim zamanlarının sanayi domatesinde fide kalitesine etkileri
The Effects of different plastic cover thickness of low tunnels and sowing dates on processing tomato seedling
MESUT ÇAMLILAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
ZiraatSüleyman Demirel ÜniversitesiBahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF.DR. HÜSEYİN PADEM
- Sanayi domatesinde farklı azot seviyelerinin yaprak N değerleri ve ürün üzerine etkileri
Başlık çevirisi yok
ZÜBEYDE GÖKKURT
- N-P-K'lı mineral gübrelemenin sanayi domatesinin beslenme durumu ile ürün üzerine etkileri üzerinde araştırmalar
Başlık çevirisi yok
BÜLENT YAĞMUR
- Farklı kalsiyum kaynak ve dozları ile farklı azot kaynaklarının domatesin verimi ve çiçek burnu çürüklüğü üzerine etkisi ile ilgili bir araştırma
A research on the effects of different calcium sources and levels and different nitrogen sources on tomatoes yield and blossom-end roots
ALİ SUNGUR
Yüksek Lisans
Türkçe
2005
ZiraatÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiToprak Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NURAY MÜCELLA MÜFTÜOĞLU