Geri Dön

Farklı etki mekanizmasına sahip vazoaktif medikal ajanların perforatör flep viabilitesine etkisinin araştırılması

The influence of vasoactive medical agents with different mechanisms on perforator flap viability

  1. Tez No: 360138
  2. Yazar: BÜLENT DEMİR
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MURAT SİNAN ENGİN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi, Plastic and Reconstructive Surgery
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2014
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 59

Özet

Plastik cerrahide doku kayıplarının onarılmasında perforatör flepler giderek artan sıklıkta kullanılmaktadır. Perforatör fleplerde meydana gelen nekrozlar tedavi süresini, tedavi maliyetini ve morbiditeyi artırmaktadır. Bu çalışmada perforatör flep modelinde, birbirinden farklı mekanizmalarla etki eden vazoaktif medikal ajanların flep yaşayabilirliğine etkisi araştırıldı. Elde edilen sonuçlar birbirleriyle karşılaştırılarak flep yaşayabilirliğini en çok arttıran medikal ajanın tespitine çalışıldı. Çalışmamız Ondokuz Mayıs Üniversitesi tarafından desteklenmiştir. Çalışmada 50 tane erkek Sprague-Dawley cinsi sıçan kullanıldı. Perforatör flep modeli olarak süperior derin epigastrik arterin perforatörlerinden beslenen perforatör tabanlı sıçan abdominal deri flep modeli kullanıldı. Çalışmada deneysel olarak perforatör flep modelinde ayrı ayrı gruplara damar düz kas hücresinde potasyum kanallarının açılmasına bağlı olarak özellikle arteriyal düzeyde vazodilatasyon yapan hidralazin, kalsiyum kanal blokajı yaparak yine arteriyal düzeyde vazodilatasyon yapan nifedipin, trombosit agregasyonunu önleyerek kanın reolojik özelliklerini iyileştiren piracetam ve PGE1 analoğu olan ve prekapiller kapakçık gevşemesi yoluyla sistemik kan dolaşımını uyaran, eritrositlerin esnekliğini arttırıp, onların agregasyonunu inhibe ederek kanın akış özelliğini iyileştiren alprostadil uygulandı. Çalışmada cerrahi sonrası 7. günde fleplerin yaşayan alanları ölçüldü, yaşayan alanlar istatistiksel olarak tek yönlü varyans analizi karşılaştırıldı. Ayrıca alınan spesmenler ile gruplar histopatolojik olarak da değerlendirildi. Sıçan karın derisinden 6x6 cm lik perforatör deri flebi hazırlandı. Gruplarda ortalama flep yaşayan alanları sırasıyla; Kontrol Grubu'nda 3.8560 cm2(±3,34), nifedipin uygulanan grupta 4.878 cm2 (±0,52), piracetam uygulanan Grupta 10,548 cm2 (±0,82), hidralazin uygulanan Grupta 4,687 cm2 (±0,65), alprostadil uygulanan grupta 11,3 cm2 (±1,56), olarak ölçüldü. Bu deneysel çalışmada nifedipin (p=0,016), piracetam (p=0,001) ve alprostadil'in (p=0,001) perforatör flep yaşayabilirliğini arttırdığı gözlenmiş; hidralazin'in ise perforatör flep yaşayabilirliği üzerine anlamlı bir etkisinin olmadığı görülmüştür (p=0.94) Bu çalışmada perforatör flep yaşayabilirliğini diğerlerine göre en çok arttıran medikal ajanlar alprostadil ve piracetam olarak tespit edilmiştir. Bu çalışma, alprostadil,piracetam ve nifedipin'in perforatör flep cerrahisinde komplikasyon oranının ve morbiditenin azaltılması amacı ile kullanılabileceğini düşündürmektedir.

Özet (Çeviri)

In reconstruction of tissue defects, perforator flaps are used with increasing frequency. When occurs, necroses in perforator flaps increase the cost and duration of the treatment as well as patient morbidity. In this study, the effect of various vasoactive agents on the viability of the perforator flaps were investigated in an animal model. The results were compared with each other in an attempt to determine the most beneficial vasoactive to enhance perforator flap viability. This study was endorsed by a research grant issued by Ondokuz Mayıs University, Samsun. In this study, 50 male Sprague-Dawley rats were used. A perforator-based rat abdominal flap model with a blood supply from the deep perforators of the deep superior epigastric artery was used as a perforator flap model. Vasoactive agents tried in this study were hydralazine (arterial vasodilator via potsssium channels), nifedipine (arterial vasodilator via calcium channel blockage), piracetam (antiaggregant) and alprostadil (PGE1 analogue). At the seventh postoperative days percentage of necroses were measured and data was evaluated by one-way analysis of variance (ANOVA). Also histopathological analyses were undertaken. The flap survival areas in the perforator flaps were 3.8560 cm2 (±3,34), 4.878 cm2 (±0,52), 10,548 cm2 (±0,82), 4,687 cm2 (±0,65) and 11,3 cm2 (±1,56) in control, nifedipine, piracetam, hydralazine and alprostadil groups, respectively. Our results have shown that administration of agents nifedipine (p=0,016), piracetam (p=0,001), alprostadyl (p=0,0001) significantly improves perforator flap survival. The effect of hydralazine has not been found to be significant on perforator flap survival. The agent which most significantly improves perforator flap viability has been found to be alprostadil and piracetam. Our results suggest that nifedipine,piracetam and alprostadil can be utilized to decrease the morbidity and complication rate of perforator flap surgery

Benzer Tezler

  1. Travma sonrası stres bozukluğu oluşturulmuş sıçanlarda hipokampal sirkadiyen ritim nöropeptid düzeyleri

    Hypocampal circadian rhythm neuropeptide levels in A rat model of posttraumatic stress disorder

    AYŞEGÜL ŞAHİN EKİCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    PsikiyatriGaziantep Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ŞENGÜL ŞAHİN

  2. Vascular function in chronic end-organ damage: pharmacological characterization of vasomotor function in systemic vasculature

    Kronik uç-organ hasarında vasküler fonksiyon: Sistemik damarlarda vazomotor fonksiyonun farmakolojik karakterizasyonu

    NADİR ULU

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2009

    Eczacılık ve FarmakolojiUniversity of Groningen (Rijksuniversiteit Groningen)

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ROBERT HENK HENNING

  3. The role of oxidative stress factors in the pathophysiology of Ocular Rosacea, analysis of tears and other materials

    Oküler Rosacea patofizyolojisinde oksidatif stres faktörlerinin rolü, gözyaşı ve diğer materyallerin analizi

    NİLÜFER YEŞİLIRMAK

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    BiyokimyaGazi Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NESLİHAN BUKAN

    PROF. DR. JEAN-LOUIS BOURGES

  4. Farklı etki mekanizmasına sahip antimikrobiyal maddelerin Drosophila melanogaster'in antioksidan savunma sistemi üzerine etkisi

    The effect of antimicrobial substances with different mechanism of action on the antioxidant defence system of Drosophila melanogaster

    UTKU CAN ATILGAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    BiyokimyaZonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ENDER BÜYÜKGÜZEL

  5. Narda meyve iç çürüklüğü hastalığının mücadelesinde farklı ilaçlama programlarının etkililiklerinin geleneksel ve elektrostatik püskürtme teknikleri kullanılarak değerlendirilmesi

    Evaluation of efficacious of different application programmes using traditional and electrostatic spraying techniques in control of fruit rot of pomegranate

    NİMET AYŞE ALBEYOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    ZiraatEge Üniversitesi

    Bitki Koruma Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NECİP TOSUN