Kardiyak otonom nöropatili diyabetik sıçanlarda bupivakain ile indüklenen asistoli tedavisi için lipid infüzyonunun resüsitasyona etkisi
Effect of lipid infusion for treatment of asystole induced with bupivacaine in diabetic cardiac autonomic neuropathic rats on resuscitation
- Tez No: 366222
- Danışmanlar: PROF. DR. ERKAN TOMATIR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2014
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Pamukkale Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü
- Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 57
Özet
ÖZET Kardiyak otonom nöropatili diyabetik sıçanlarda bupivakain ile indüklenen asistoli tedavisi için lipid infüzyonunun resüsitasyona etkisi Dr. Hatice ALTIN Lokal anesteziklerin sistemik toksisitesinin tedavisi için lipid infüzyonu önerilmektedir. Lipid infüzyonunun diyabetik olgulardaki etkisine yönelik herhangi bir çalışmaya ise rastlanmamıştır. Bu çalışmada; diyabetik sıçanlardaki lokal anestezik sistemik toksisitesinin tedavisinde lipid infüzyonunun etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Etik Kurul onayından sonra 40 adet Sprague-Dawley cinsi sıçan rastgele 4 eşit gruba ayrıldı. Grup 1: kontrol, Grup 2-4 ise diyabetik olarak tanımlandı. Diyabet oluşturmak için 60 mg/kg streptozotosin intraperitoneal verildi. 3 gün sonra kan glukozu 300 mg/dl'nin üzerindeki sıçanlar diyabetik kabul edildi. 6 hafta sonunda EKG kayıtları ile düzeltilmiş QT intervalleri hesaplanıp, kardiyovasküler otonom nöropati geliştiği gösterildi. Sıçanlar ketamin ve ksilazin anestezisi altında mekanik ventilatöre bağlandı; arter ve ven kanülasyonları yapıldı; 30 dk sonra 3 mg/kg/dk dozunda bupivakain infüze edildi; asistoli gelişince hemen göğüs kompresyonlarına başlandı. 3. dk'da: Grup 1 ve 2'de 7.5 ml/kg %20 lipid bolusu+2.5 mcg/kg adrenalin, sonra 2 dk 1.5 ml/kg/dk şekilde intravenöz lipid verildi ve 5. dk'da bolus tekrarlandı. Grup 3'de lipid dozları %50, Grup 4'te ise %100 artırıldı. Göğüs kompresyonları hız-basınç ürünü bazal değerin %30 ve üzerine ulaştığında bırakıldı. Resüsitasyona yanıt verme oranları bakımından gruplar (1-4: sırasıyla 0.9, 0.9, 0.7 ve 0.7) benzerdi. Ancak, resüsitasyona yanıt verme süresi diyabetik sıçanlarda (Grup 2-4'te sırasıyla 407.9±21.3, 407.9±19.9 ve 414.1±18.6 sn) kontrol grubuna göre (168.1±6.9 sn) yaklaşık 2.5 kat daha uzun bulundu (p
Özet (Çeviri)
SUMMARY Effect of lipid infusion for treatment of asystole induced with bupivacaine in diabetic cardiac autonomic neuropathic rats on resuscitation Hatice ALTIN M.D. Lipid infusion is suggested for the treatment of local anesthetic systemic toxicity. No studies were encountered regarding the effect of lipid infusion on diabetic cases. In this study, we aimed to determine the effect of lipid infusion treatment for local anesthetic systemic toxicity in diabetic rats. After the approval of ethical committee, 40 Sprague-Dawley rats were randomized into four equal groups. Groups were described as follows: Group 1, control; Group 2-4, diabetic. For inducing diabetes, 60 mg/kg streptozotocin was administered intraperitoneally. Blood glucose levels higher than 300 mg/dl after 3 days were determined as diabetic. At the end of 6 weeks, corrected QT intervals from EKGs were calculated and indicated cardiovascular autonomic neuropathy development. Rats were connected to mechanic ventilator under ketamine and xylazine anesthesia; artery and venous cannulations were done; 30 minutes later 3 mg/kg/min dosed bupivacaine was infused; chest compressions started as soon as asystole developed. On third minute Group 1 and 2 received 7.5 ml/kg 20% lipid bolus+2.5 mcg/kg adrenaline followed with 2 minutes of 1.5 ml/kg/min intravenous lipid and bolus repeated on fifth minute. For group 3 lipid dose was increased 50% and for group 4 100%. Chest compressions were stopped when 30% or more rate-pressure product basal level was reached. The groups were similar with respect to response to resuscitation (I-IV: 0.9, 0.9, 0.7, and 0.7, respectively). However, response time to resuscitation was approximately 2.5 times longer in diabetic rats (407.9±21.3, 407.9±19.9, and 414.1±18.6 s for Groups 2-4, respectively) than in control group (168.1±6.9 s) (p
Benzer Tezler
- Diyabetik ratlarda kardiyak otonom nöropatinin bupivakainin kardiyotoksik dozuna etkisi
The effect of cardiac autonomic neuropathy on the cardiotoxic dose of bupivacaine in diabetic rats
HASAN YÜCE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Anestezi ve ReanimasyonPamukkale ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERKAN TOMATIR
- Diyabetik sıçanlarda agomelatine uygulamasının nöropatik ağrı ve nosiseptif nöronlar üzerindeki etkilerinin karşılaştırılması
Comparison of agomelatine application effects on neuropathic pain and nociceptive neurons in diabetic rats
MERAL GEDİMAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
AnatomiEskişehir Osmangazi ÜniversitesiAnatomi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EMEL ULUPINAR
- Tip 2 diyabetiklerdeki kardiyak otonom nöropatinin, diğer mikrovasküler komplikasyonlarla ilişkisi
Başlık çevirisi yok
NEVZAT BİLAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıEge Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET TÜZÜN
- Tip II Diabetes Mellitus'ta kardiyak otonom nöropatinin çeşitli klinik testlerle değerlendirilmesi
The Evaluation of autonomic cardiac neuropathy in type II Diabetes Mellitus with several tests
SİBEL GÜLDİKEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıTrakya Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. ARMAĞAN TUĞRUL
- Diabetes mellituslu hastalarda kardiyak otonom nöropatinin teşhisinde düzeltilmiş Q-T intervalinin uzamasının rolü
Başlık çevirisi yok
EKİN GÖKÇEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1994
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık BakanlığıAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. A. METİN CAMBAZOĞLU