Geri Dön

Az katlı yığma yapıların deprem yükleri altında davranışlarının incelenmesi

Investigation of the seismic response of low-rise masonry structures

  1. Tez No: 390440
  2. Yazar: CEMAL BAŞKAN
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. GÖKHAN YAZICI
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: İnşaat Mühendisliği, Civil Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Kültür Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Yapı Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 141

Özet

Yığma yapılarda taşıyıcı duvarlar, taş ve tuğla gibi elemanların aralarına harç yerleştirilerek örülmesi ile teşkil edilmektedir. Bu yapıların kat döşeme sistemleri ahşap, betonarme veya volta döşeme olabilmektedir. Günümüzde yeni inşa edilenlerin sayıları az olmasına rağmen Türkiye'de gerek büyük şehirlerde ve gerekse kırsal bölgelerde çok sayıda yığma yapı bulunmaktadır. (Bayülke, 2011). Yeni yapılacak yığma yapılar hakkında tanımlamalar, kısıtlamalar ve tasarım esasları“Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik”'te (DBYBHY, 2007) verilmiştir. Bu çalışma kapsamında, az katlı yığma yapıların deprem yükleri altında davranışının incelenmesinde,“Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik”'te tarif edilen analiz yöntemi ve sonlu elemanlar yöntemi ile elde edilen sonuçlar parametrik olarak incelenmiştir. Parametrik çalışma 4 ayrı plan tipine sahip 1,2 ve 3 katlı toplam 24 yığma yapı modeli ile yapılmıştır. Yığma yapıların sonlu eleman modellerinin oluşturulmasında iki farklı yaklaşım kullanılmıştır. Birinci yaklaşımda yığma yapıların taşıyıcı sistemleri“eş değer çerçeve yöntemi”kullanılarak çubuk elemanlar ile modellenmiştir. İkinci yaklaşımda ise taşıyıcı sistem bileşenlerin modellenmesinde kabuk elemanlar kullanılmıştır. Parametrik çalışmada farklı analiz yöntemleri elde edilen,“duvarlarda oluşan normal ve kayma gerilmeleri”,“duvarlara etkiyen kesme kuvvetleri”ve“kat ötelemeleri”değerleri kıyaslanmıştır. Eşdeğer çerçeve yöntemi kullanılarak yapılan analizlerle elde edilen 1. Mod titreşim periyodu kabuk elemanların kullanılması durumuna göre ortalama % 9 oranında farklılık göstermektedir. Elde edilen çatı deplasmanları arasındaki fark ise ortalama %25 mertebesindedir. Değişen kat sayıları ve plan tiplerine göre yukarıda anlatılan analiz yöntemleri ile elde edilen sonuçlarının arasındaki farklılıklar tablolar aracılığıyla sunulmuştur.

Özet (Çeviri)

The load bearing walls of masonry structures are assemblies stone and brick elements joined together with mortar. The floor slabs of masonry structures are typically construced from timber, reinforced concrete or jack arches suspended between steel joists. Although newly built masonry structures are few, there is still a substantial number of existing masonry structures in major cities as well as rural areas in Turkey (Bayülke, 2011). Definitions, restrictions and design rules for new masonry structures are presented in the Turkish Seismic Design Code 2007 (DBYBHY, 2007). This study aims to compare the analysis results obtained using the analysis procedure for lowrise masonry structures defined in the Turkish Seismic Design Code with the results obtained from finite element analysis through a parametric investigation which involves a total of 24 lowrise masonry structure models (upto 3 stories tall) with 4 different floor plans. The finite element models of these masonry structures were defined in two different approaches. In the first approach, the structural systems of the masonry structures were modeled with frame elements using the“equivalent frame method”. In the second approach, the structural systems were modeled with shell elements. The analysis results of the parametric investigation such as shear forces, shear stresses and normal stresses, and interstory drifts obtained from these methods were compared to each other. The average differences in first mode period of vibration and roof displacements between the finite element models using the equivalent frames and shell elements were approximately 9% and 25%, respectively. The differences in analysis results for the aforementioned analysis methods are presented as a table according to the number of floors and floor plan arrangements.

Benzer Tezler

  1. Yığma binaların analitik çözümlemesi için bir hesap algoritması

    An algorithm for numerical analyses for masonry buildings

    CEVDET ŞENTÜRK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    İnşaat Mühendisliğiİstanbul Aydın Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. CEM AYDEMİR

  2. Donatılı ve donatısız alker duvarların kayma dayanımı üzerine deneysel bir araştırma

    A Research over the shear strength of the reinforced and non-reinforced alker walls

    BEYLEM AYDINAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Yapı Bilgisi Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BİLGE IŞIK

  3. Deprem bölgelerinde yığma yapı tasarımının yönetmeliğe göre incelenmesi

    Examination of masonry structure design on seismic zones in accordance with the relevant regulation

    NURGÜL AKGÜNDÜZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BİLGE IŞIK

  4. Bağlayıcı özelliği artırılan duvar ve sıva harcının düzlem dışı yüklenen tuğla duvarların mekaniksel davranışına etkisi

    The effect of the increased adherence property of the mortar used for plastering and masonry on the mechanical behavior of the brick walls under out-of-plane loading

    MAHMUT SAMİ DÖNDÜREN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    İnşaat MühendisliğiSelçuk Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RECEP KANIT

  5. Dynamic response of Hagia Sophia considering cracks

    Çatlakların gözönünde tutulması durumunda Ayasofya'nın dinamik davranışı

    MELTEM ŞAHİN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2002

    MimarlıkMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    Yapı Mühendisliği Bilim Dalı

    PROF. DR. İHSAN MUNGAN