Geri Dön

2 Numaralı Nefy ve Kısas Defterinin transkripsiyonu ve değerlendirilmesi

Transcription and evaluation of the Exile and Retaliation Register of Number 2

  1. Tez No: 396731
  2. Yazar: MELEK DENİZ
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. FUNDA ACAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Hukuk, Tarih, Law, History
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Erciyes Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İslam Tarihi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 638

Özet

Osmanlı hukuk sistemi esas itibariyle İslam hukuku ile bu hukukun ulü'l-emre tanıdığı alanlarda zaman içerisinde oluşturulmuş olan örfî hukuktan ibarettir. İslam hukukuna göre ulü'l-emrin yasama yetkisinin en geniş olduğu alan ceza hukukudur. Bu saha içinde had ve kısas cezaları müstesna, tazîr cezasının keyfiyeti ve miktarı ulü'l-emre bırakılmıştır. Tazîr cezası içinde yer alan nefy, işlediği suça karşılık kişinin kendi rızasının dışında ikamet ettiği yerden sürülerek başka bir yerde süresiz, geçici veya ömür boyu ikamet ettirilmesi manasındadır. Kısas ise, İslam hukukunda kas¬ten işlenen adam öldürme veya yaralama suçuna karşılık suçlunun denk bir ceza ile cezalandırılması demektir. Osmanlı ceza hukukunda tazîr cezası olarak uygulanan sürgün cezası Tanzimat döneminde etkin bir ceza yöntemi olarak kullanılmış, o dönemin ceza kanunnamelerinde yerini almıştır. 1840'dan itibaren nefy ve kısas cezalarının hüküm ve uygulamaları için ayrı defterlerin tutulmasıyla da 1256/1840-1279/1863 dönemini kapsayan 5 adet Nefy ve Kısas Defteri teşkil edilmiştir. Çalışmamıza kaynaklık eden ve 1843-1848 dönemi ceza ve af/ıtlak kayıtlarını içeren 2 Numaralı Nefy ve Kısas Defteri'ndeki hükümlere göre sürgün cezasının çoğunlukla kanuna aykırı hareket eden, halka zulmeden, rüşvet alan, zimmetine para/mal geçiren devlet görevlilerine, halk içinde huzursuzluk çıkaranlara, hırsızlara, eşkıyalara, din ve mezheplerine aykırı hareket eden zimmîlere uygulandığı görülmüştür. Ayrıca haksız yere adam öldüren kişilere de, maktûl yakınlarının kararına göre kısas ya da diyet cezası verildiği anlaşılmıştır.

Özet (Çeviri)

The Ottoman legal system mainly consisted of the Islamic law and its customary law, which was created in the areas defined by the sultan (ulu'l-emr) who was authorized to this effect by the Islamic law. According to Islamic law, the boardest area in which the sultan had legislative authority was criminal law. In this domain, except for the hadd (pl.hudûd) punishments (the prescribed punishments for certain offences that are fixed by the Qur'an and Hadith) and retaliation, the type and the amount of tazîr punishments (the punishments administered at the discretion of the ruler) were left to the sultan. Exile (nefy), which was included in tazîr punishments, means to expel a convict from the place where that person lived to another place without his consent temporarily or life long. Whereas retaliation in Islamic law means to punish someone for murder or bodily injury in a same way. Exile, which was used as a form of tazîr punishment in the Ottoman criminal law, was also used as an effective way of punishment in Tanzimat period in other areas and was included in the kanunname of the era. Starting from 1840, by keeping a different records for the verdicts and implementations of punishments, five exile and retaliation registers, which include 1256/1840-1279/1863 period, were formed. In this study it is found out that according, to the sentences in Exile and Retaliation Register 2, which includes the punishment and release records between 1843-1848, sending into exile was mostly imposed upon the officials who didn't obey the laws, recieved bribe or embezzled money, created mischief among people, or who tyrannized over people. This punishment was also inflictes upon the zimmî's who didn't conform to their own religion, and upon thieves and bandits. It was also revealed that murderers were retaliated or had to pay blood money (diyat) depending on the decision of relatives of the victim.

Benzer Tezler

  1. 2 numaralı Kastamonu şeriyye sicilinin transkripsiyon ve değerlendirilmesi (h. 1084-1087/m. 1673-1677)

    Transcription and evaluation of Kastamonu court record number 2 (h. 1084-1087/m. 1673-1677)

    VELİ İLKER DAĞSEVER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    TarihKastamonu Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SİBEL KAVAKLI KUNDAKÇI

  2. 2 numaralı Mühimme Defteri (963/1555) değerlendirme – Transkripsiyon (S.1-102)

    No. 2 Muhimme Registry (963/1555) evaluation – transcription (S. 1-102)

    TAYFUN YEŞİLBAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    TarihBeykent Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HASAN AKBAYRAK

  3. 2 numaralı Mora Ahkâm Defterine göre; Osmanlı İmparatorluğu'nda İngilizler (1717-1750)

    According to the 2 number of Morean Ahkâm Register; The English in the Ottoman Empire (1717-1750)

    HAKAN YAZAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    TarihYıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN ÇINAR

  4. 2 numaralı Mühimme-i Mektume Defteri (H.1208-1211/M.1793-1797)

    Number 2 Mühimme-i Mektume Notebook 61-90 sf.( H.1208-1211/M.1793-1797 )

    SONGÜL YILMAZ DERİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    TarihFırat Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET AKSIN

  5. 2 numaralı Mühimme-i Mektume Defteri (H. 1208-1211/M. 1793-1797) transkripsiyon ve değerlendirilmesi (s. 1-30)

    Numbered 2 Mühimme-i Mektume Notebook (H. 1208/1211 M.1793/1797) assesment and transcription

    HACER YILMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    TarihFırat Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET AKSIN