Geri Dön

Ebû Ca'fer eṭ - Ṭûsî'nin (Ö. 460 / 1067) Tefsirinde nesh

The Naskh in Abû Ca'far aṭ-Ṭûsî's (D. 460 / 1067) Tafsîr

  1. Tez No: 407345
  2. Yazar: RECEP TURAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET AKİF KOÇ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Din, Religion
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

Bu çalışmada hicrî 5. yy'ın en önemli Caferî fıkıh âlîmlerinden biri olan Ebû Ca'fer eṭ-Ṭûsî'nin eserlerinde fıkıh usûlünün temel kavramlarından biri olan neshin mahiyeti ve pratiğini inceledik. 385/995 yılında Horasan'da dünyaya gelen Ṭûsî,“ahbârîler”ve“usûlîler”olarak isimlendirilen iki ana ekolün yöntemlerini birleştirerek şîî fıkhında bir çığır açmıştır.“Ebû Ca'fer eṭ-Ṭûsî'nin Tefsirinde Nesh”adlı tezimiz giriş, iki ana bölüm ve sonuç bölümünden oluşmaktadır. Girişte Şia mezhebinin Kur'ân hakkındaki görüşleri anlatılmıştır. Birinci bölümde farklı nesh tanımları ve Ṭûsî'nin neshin mahiyeti ile ilgili görüşleri anlatılmıştır. Ṭûsî, Kur'ân'da neshi ('metni mensûh hükmü bâkî', 'hükmü mensûh metni bâkî' ve 'hükmü ve metni mensûh' şeklinde) kategorik olarak ayırmakta ve el-'Udde fī Uṣūli'l-Fıḳh isimli eserinde detaylı bir biçimde bu konuyu incelemektedir. Ṭûsî, Kur'ân ve Sünnet'te neshi kabul ederken; icmâ ve kıyasın neshini reddetmektedir. İkinci bölümde Ṭûsî'nin tefsirinde âyetler arasında neshi nasıl incelediğini anlattık. Ṭûsî tefsirinde çoğunlukla İbn 'Abbâs (ö. 68/687) ve tâbiûn dönemi müfessirleri'nin görüşlerine yer verirken; bazen kendi kanaatlerini dile getirmektedir. Aynı zamanda bu durum Ṭûsî'nin nesh konusundaki görüşlerini tespit etmemizi zorlaştırmaktadır. Sonuç kısmında genel bir değerlendirme yapılmıştır. Tespitlerimize göre tefsirinde 6 yerde neshi sözlük anlamıyla kullanan Ṭûsî, 119 âyette neshi (ıstılahî anlamda) konu edinmiştir. Ṭûsî'nin tercihlerini dikkate aldığımızda 11 âyeti nâsih ve 11 âyeti mensûh kabul ettiği sonucuna ulaşıyoruz.

Özet (Çeviri)

In this study, we have studied the nature and practises of the naskh (abrogation) which is one of the basic concepts of the methodology of Islamic Law in Abû Ca'far aṭ-Ṭûsî's (d. 460/1067) books, who is one the most important scholars in Caferic law systems of 5.h. centuries. Ṭûsî, who was born in Horasan in 385/995, have marked a new epoch by combining methods of the two main schools/ecoles which are named as“akhbaris”and“usulis”. This thesis named as“The Naskh in Abû Ca'far aṭ-Ṭûsî's (d. 460/1067) Tafsîr”consists of introduction, two main titles and conclusion. In introduction, we mentioned the Shia's views about Qur'ân. In first chapter we explained the different definitions of naskh and Ṭûsî's opinions about the nature of naskh. Ṭûsî classified the naskh as“naskh al-tilâwa dûna al-ḥukm”,“naskh al-ḥukm dûna al-tilâwa”and“naskh al-ḥukm wa al-tilâwa”; and he examined in detail this subject in his book“el-'Udde fī Uṣūli'l-Fıḳh”. While Ṭûsî accepted the naskh in Qur'an and Sunnah, he disapproved the naskh of ijma and qiyas (analogy). In second chapter we explained how Ṭûsî examined the naskh between âyâts in his tafsir. While Ṭûsî generally transmits the ideas of Ibn 'Abbâs (ö. 68/687) and scholars of the era of Tābi'ūn, he sometimes says his notions. At the same time this situation complicates to determinate the ideas of Ṭûsî about naskh. In the conclusion we made the general evalution. According to our results, Ṭûsî 6 times used lexical meaning of the naskh and 119 times used grammatical meaning of the naskh. When we examined opinions of Ṭûsî, we conclude that he accepted 11 âyats as nâsikh and 11 âyâts as mansûkh.

Benzer Tezler

  1. Ebû Ca'fer et-tûsî'nin Et-tibyân fî Tefsiri'l-Kur'ân ve Feyz-i Kâşânî'nin Tefsiru's-sâfî adlı tefsirleri bağlamında İmâmiyye-İsnaaşeriyye Akaidinin Kur'an tefsirindeki yansımaları

    The reflections of Imamiya-Isnaasheriya doctrines in Qur'an exegesis in context of Abu Ca'far At-tusi's exegesis At-tibyan fi Tefsiri'l-Kur'an and Fayz-i Kashani's exegesis tafsir as-safi

    EMRULLAH KURT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    DinMarmara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUHAMMED COŞKUN

  2. Şia'da gaybet literatürü, usulleri ve temel konuları: Muhammed b. İbrahim en-Nu'mânî'den (Ö. 360/970) Ebû Ca'fer et-Tûsî'ye (Ö. 460/1067)

    The literature, procedures and basic issues of occultation in shi'a: From Muhammad b. Ibrahīm an-Nu'manî (D. 360/970) to Abu Ja'far al-Tūsi (D. 460/1067)

    MEHMET MUSTAFA BUĞCU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    DinMarmara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET ÜMİT

  3. Hanefi ve Caferi Mezheplerinde kadınların nafakası

    Maintenance of the women in Hanafi and Jaferi Schools of Law

    INTIGAM GIULAKHMEDOV

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    DinMarmara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET ERDOĞAN

  4. Ebû Ca'fer et-Tûsî'nin hayatı, eserleri ve usulü fıkıhla alakalı el-'Udde eserinde delil anlayışı

    Life of abu Cafer at-Tusi and his works and conception of evidence in his book Udde about Islamic Law

    AMİR KAHAYEV

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    DinSelçuk Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ORHAN ÇEKER

  5. Ebû Ca'fer et-Tûsî ve Fahreddin er-Râzî'nin Tefsirleri Bağlamında Ebü'l-Kâsım el-Belhî'nin Kur'an'a Yaklaşımı

    Abû al-Qâsım el-Balkhi's Approach to The Qur'an within The Context of The Tafsirs of Abû Ja'far al-Tûsî and Fakhr al-Dîn al-Razî

    EMRULLAH TUNCEL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    DinMarmara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET EMİN MAŞALI