Geri Dön

Aile hekimliği uzmanlarının ve uzmanlık öğrencilerinin D vitamini eksikliği konusunda bilgi, algı ve tutumları

Knowledge, perceptions and attitudes about vitamin D deficiency of family physicians and assistant family physicians

  1. Tez No: 409387
  2. Yazar: SÜLBİYE AYDOĞAN GÜVEN
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA YASİN SELÇUK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

Giriş ve Amaç: Ülkemiz güneş ışınları bakımından zengin bir ülke olmasına rağmen, D vitamini eksikliği hamile kadınları, yenidoğan bebekleri ve adolesan çağdaki çocukların durumunu etkileme potansiyeli taşıyan önemli bir sağlık problemdir. Bu çalışmada aile hekimliği uzmanları ve uzmanlık öğrencilerinin D vitamini eksikliği konusunda bilgi, algı ve tutumlarını öğrenmek amaçlanmaktadır. Materyal ve Metod: Çalışma için örneklem hesabı yapılmış ve gerekli sayı 322 bulunmuştur. Hekimlere ait veriler, sosyodemografik bilgiler ve D vitamini ile ilgili soruları içeren 26 soruluk anket formları ile toplanmıştır. Anketlerin doldurulmasında yüz yüze, elektronik ortamda veya posta yoluyla olmak üzere 3 yöntem kullanılmıştır. Analizlerde tanımlayıcı verilerde sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma kullanılmış, karşılaştırmalarda ki-kare testi kullanılmıştır. Bulgular: Hekimlerin 193'ü (%59.9) daha önceden kendi D vitamini düzeylerini ölçtürmüş, 28'i (%15.2) ciddi eksikliğinin olduğunu, 113'ü (%61.4) eksikliğinin ya da yetersizliğinin olduğunu, 43'ü (%23.4) ise normal düzeylerde serum D vitamin düzeyine sahip olduğunu belirtmiştir. Aile hekimliği uzmanlarında güneşten faydalandığı sürenin D vitamini sentezi açısından yeterli olacağını düşünenlerin oranı, aile hekimliği uzmanlık öğrencilerine göre daha yüksek oranlardadır. İkinci basamakta çalışan aile hekimlerinde D vitamini eksikliği tanısını koyabileceğini ve D vitamini içerikli besinleri bilme konusunda kendini yeterli görme oranları diğer basamaklarda çalışan hekimlerden daha yüksektir. Aile hekimliği uzmanlarında, D vitamini eksikliği risk faktörleri ve D vitamini içeren gıdalar hakkında kendilerini bilgili bulma oranı aile hekimliği uzmanlık öğrencilerine göre yüksek bulunmuştur. Aile hekimliği uzmanlık öğrencileri D vitamini eksikliği ile aile hekimliği uzmanlara göre daha sık karşılaşmaktadır. Sonuç: Bu çalışma ile aile hekimliği uzmanları ile aile hekimliği uzmanlık öğrencileri arasında D vitamini eksikliği hakkında bilgi, algı ve tutum açısından görüş ayrılıkları olabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Elde ettiğimiz sonuçlar; ülkemizdeki aile hekimliği uzmanlarında ve aile hekimliği uzmanlık öğrencilerinde D vitamini eksiklik ve/veya yetersizlik gibi önemi yadsınamayacak bir konuya yaklaşımlarında farklılıklar olduğu bu konuda sabit bir bakış açısının henüz yerleşmediği şeklinde de yorumlanabileceğini düşünmekteyiz. Bu kapsamda aile hekimliği uzmanlık öğrencilerinin eğitim müfredatları yeniden gözden geçirilerek D vitamini eksikliği/yetersizliği konusunda güncel yaklaşımlarının tartışıldığı bilimsel toplantılar ve mezuniyet sonrası sürekli eğitim oturumları ile farkındalığın arttırılarak D vitamini eksikliği/yetersizliği konusunda bilgi eksikliklerinin giderilmesi ve sonuç olarak D vitamini eksikliği ve/veya yetersizliği ile bu sayede daha etkin mücadele yürütülebileceği kanaati ortaya çıkmaktadır.

Özet (Çeviri)

Background: Despite our country is a sunlight-rich territory, vitamin D deficiency is a health problem which effects pregnant women, newborns and adolescents. In this study, determining of knowledge, perceptions and attitudes about vitamin D deficiency of family physicians and assistant family physicians is aimed. Material and Method: The sample size for the study was calculated and found 322. The data is collected with a 26-item questionnaire which contains questions about sociodemographic data and vitamin D. To obtain of questionnaires, three methods are used, including face-to-face, electronically or through the mail. In analysis, number, percentage, mean and standard deviation is used in the descriptive data, and chi-square test was used for comparison. Results: 193 of the physicians (59.9%) previously made a measurement of level of serum vitamin D for themselves. 28 (15.2%) of the physicians had seriously low, 113 (61.4%) of the physicians had inadequate and 43 (23.4%) of the physicians had normal levels of vitamin D level. Percentage of thought of“benefited time from sunlight is sufficient for synthesis of vitamin D”was higher in family physicians than assistant family physicians. Percentage of thought of“ability to diagnose vitamin D deficiency and finding themselves knowledgeable about foods that contain vitamin D”were higher in family physicians who are working in secondary health care centers than others. Percentage of thought of“ability to diagnose vitamin D deficiency and finding themselves knowledgeable about foods that contain vitamin D”were also higher in family physicians than assistant family physicians. Assistant family physicians are more often faced with patients who have vitamin D deficiency, according to family physicians. Conclusion: In this study, it is concluded that there are disagreements in attitudes and differences in knowledge about vitamin D between assistant family physicians and family physicians. The results we achieved; there are undeniable approach differences to vitamin D deficiency/insufficiency and there is not a common perspective in family physician assistants. Revising family medicine residency training curriculum, organizing scientific meetings to discuss current approaches to vitamin D insufficiency / deficiency, continuing post-graduate education sessions will help elimination of shortcomings about vitamin D insufficiency / deficiency.

Benzer Tezler

  1. Aile hekimliği uzmanlık öğrencilerinin eğitim sürecindeki rotasyon uygulamalarının ve rotasyon uygulamaları hakkında görüşlerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the rotation practices of family medicine residency students in the education process and their opinions about rotation practices

    EMİNE MELİKE ARSLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Aile HekimliğiSakarya Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HASAN ÇETİN EKERBİÇER

  2. Aile hekimliği uzmanlık öğrencilerinin devletin sunduğu sosyal hizmetler konusundaki bilgi tutum ve davranışları

    Knowledge attitude and behaviors of family medicine specialized students about social services provided by the state

    ÜNZİLE TUBA SERİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    UZMAN DUYGU YENGİL TACİ

  3. Otomatik madde üretiminin aile hekimliği alanına uygulanması ve üretilen maddelerin niteliğinin incelenmesi

    Applying automatic item generation in family medicine field and evaluating generated test items

    ELİF ÖZLEM ARDIÇ KEMERKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Sağlık EğitimiHacettepe Üniversitesi

    Tıp Eğitimi ve Bilişim Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜLŞEN TAŞDELEN TEKER

  4. Sözleşmeli aile hekimliği uzmanlık öğrencilerinin eğitim olanakları ve çalışma şartları hakkındaki görüşlerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the views of contracted family medicine specialist trainees on training opportunities and working conditions

    OĞUZ SÜRMELİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Aile HekimliğiSakarya Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ABDÜLKADİR AYDIN

  5. Sözleşmeli aile hekimleri ve aile hekimliği uzmanlarının defansif tıp uygulamaları konusundaki tutum ve davranışları

    Attitudes and behaviors of contracted family physicians and family physicians on defensive medicine practices

    LATİFE SARAÇ

    Tıpta Uzmanlık

    İngilizce

    İngilizce

    2020

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DERYA İREN AKBIYIK