Apollo asteroidlerine kaynaklık eden bölgelerin araştırılması
A research of the source regions of Apollo asteroids
- Tez No: 416837
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MURAT KAPLAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Astronomi ve Uzay Bilimleri, Astronomy and Space Sciences
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uzay Bilimleri ve Teknolojisi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 66
Özet
Yer'e Yakın Asteroidler (YYA), hem Yer'e çarpma risklerinin araştırılması hem de Yer'e yaklaşma mekanizmalarının öğrenilmesi açısından son yılların oldukça popüler ve önemli bir çalışma alanıdır. 21 Aralık 2015 tarihi itibariyle YYA sayısı 13677'dir ve bu sayı hızla artmaktadır. Bu tez çalışmasında, istatistiksel veriler oluşturularak YYA gruplarından en kalabalık olan Apollo grubuna kaynaklık eden bölgeler araştırılmış ve dinamik yollar belirlenmeye çalışılmıştır. Bunun için asteroidlerin, sayısal yöntemler kullanılarak zamanda geriye 10 milyon yıllık integrasyonu yapılmıştır. İstatistiğin artırılması için her bir Apollo asteroidinin 6 tane klon yörüngesi oluşturulmuş ve toplamda 38175 yörüngenin integrasyonu yapılmıştır. Sayısal integrasyonlar TÜBİTAK ULAKBİM'e bağlı Türk Ulusal Bilim e-Altyapısı'nın (TRUBA) yüksek hızlı işlemcilere sahip küme hesaplama araçları kullanılarak yapılmıştır. İntegrasyonlar, asteroidlerin Tisserand parametrelerine göre hazırlanan girdi paketlerine göre yapılmıştır. Sonuçlar, Tisserand parametresinin asteroidin yörünge evrimleri hakkında açıkça bilgi verdiğini göstermiştir. 10 milyon yıllık sonuçlara göre Tisserand parametresi küçük olan cisimlere kaynaklık edecek bölgeler Güneş sisteminin dış kısımlarına uzanırken, büyük olan cisimler daha iç bölgelerden gelmiş olabilir. Asteroidlerin integrasyon sonucunda, %63.69'unun integrasyon süresinin üst limiti olan 10 milyon yılı tamamladığı görülmüş, %18.44'ünün a değeri 50 AB limitinin dışına çıkmış ve %12.27'sinin yörüngeleri ise hiperbolik olmuştur (e > 1). Ayrıca, 10 milyon yıl sonunda %71.79'unun hala YYA olduğu görülmektedir. Bu tez çalışmasında ortaya çıkan bir diğer sonuç ise Jüpiter ve Venüs'ün, Güneş sistemi içerisinde oldukça belirgin sınır bölgeler oluşturduklarıdır. Bunlar özellikle enöte uzaklığı Q = 4.61 AB ve Q = 0.728 AB bölgelerini temsil eden doğrulardır. Bu bölgeler sırasıyla Jüpiter yörüngesini kesenler için mininum enöte uzaklık doğrusu ve Venüs'ün enöte uzaklığının doğrularıdır. Q=4.61 AB doğrusunun açıkça düşük yörünge basıklığına sahip bölgeler için alt, yüksek yörünge basıklığına sahip bölgeler için üst sınır oluşturduğu anlaşılmaktadır.
Özet (Çeviri)
Near Earth Asteroids (NEAs) is an important and popular subject in both research on the risk of a collision with Earth, and to explore their source mechanisms. Number of NEA population as of December 21st 2015 is 13677, and is increasing. In this thesis work, source regions of the Apollo asteroids which is the biggest population among NEAs has been studied, and dynamical routes has been tried to determined. For this, orbits were integrated for 10 Myr backward in time. To increase the statistics 6 clone orbits for the each asteroid orbit have been generated. In total, 38175 orbit integrations have been computed. Numerical integrations have been run on TÜBĠTAK ULAKBĠM-TRUBA clusters. Input orbits were prepared using each object's Tisserand parameters. Based on 10 Myr backward in time results show that source regions can be outer Solar System for objects have smaller Tisserand parameters and can be inner Solar System for objects have greater Tisserand parameters. At the end of the integrations 63.69% were terminated within normal integration time limit (10 Myr), 18.44% were terminated as their semi-major axis reached the 50 AU limit, 12.27% were terminated as hyperbolic orbits. Also, after 10 Myr of backward integration 71.79% of the orbits were still in NEA orbit region. In this thesis work, one other important result shows that there are two restricted regions caused by Jupiter and Venus. These regions are Q = 4.61 AU and Q = 0.728 AU lines which represents minimum aphelion for Jupiter crossers and Venus aphelion respectively. Q=4.61 AU region is also a lower limit for low eccentric orbits and upper limit for high eccentric orbits.
Benzer Tezler
- The eclipse of Apollo: Passion and violence in the theatre of break
Apollo'nun düşüşü: Parçalanmış tiyatroda coşku ve şiddet
ESRA KARTAL
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
Sahne ve Görüntü SanatlarıKadir Has ÜniversitesiAmerikan Kültürü ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MARY LOU O'NEİL
YRD. DOÇ. DR. JEFFREY WINSLOW HOWLETT
- Apollon'un antik dönemden Rönesans ve barok stile uzanan etkisi
The influence of Apollo from antiquity to the Renaissance and baroque style
SUAT PEÇEN
- Modern Arap şiirinde Apollo ekolü
The Apollo school in modern Arabic poetry
MÜRÜVVET TÜRKEN ÇAKIR
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
Doğu Dilleri ve EdebiyatıAtatürk ÜniversitesiDoğu Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELAMİ BAKIRCI
- Çanakkale, Gülpınar Apollon Smintheus Tapınağı mimarisi
The Architecture of Apollon Smintheus Temple in Gülpınar, Çanakkale
FUAT GÖKCE
- Myndos-Asar Adası Apollon Arkhegetes kutsal alanı
Sanctuary of Apollo Archegetes in Myndos-Asar Island
GONCA GÜLSEFA